Το Σπήλαιο Καστανιάς, και γιατί πρέπει να το ζήσεις

Το σπήλαιο της Καστανιάς είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια που θα μπορούσες να επισκεφτείς στην Ελλάδα και καλά κρυμμένο στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου. Δεν είχα ακούσει άλλοτε γι’ αυτό, ούτε είχε τύχει να το επισκεφτώ. Φέτος όμως διεκδίκησε την προσοχή μου, καθώς το είδα μπροστά μου στον χάρτη όταν έφτασα Νεάπολη και αναρωτιόμουν τι θα μπορούσα να δω εκεί γύρω, πέρα από τις υπέροχες παραλίες της Λακωνίας.

Η απόστασή του από τη Νεάπολη μηδαμινή. Ακολουθήσαμε μια καταπράσινη ορεινή διαδρομή περίπου 20 λεπτών για να το βρούμε, απ’ αυτές που θα ήθελες να σταματάς κάθε δυο μέτρα, να χαζεύεις τα γύρω χωριά και την ηρεμία του τοπίου και ν’απολαμβάνεις την αισθητή διαφορά στη θερμοκρασία όσο ανεβαίνεις. Ο δρόμος, ολοκαίνουργια προέκταση οδικού άξονα, σε οδηγεί με ευκολία στο κτήμα που βρίσκεται το σπήλαιο. Ενας μεγάλος προαύλιος χώρος για να πιεις τον καφέ σου κάτω από δέντρα που χαρίζουν δροσιά κι ανυπομονησία για το τι θα ακολουθήσει.

Όταν τελικά μπήκαμε στο σπήλαιο με τον ξεναγό που αναλαμβάνει την περιήγηση, σταματήσαμε να μιλάμε, καθώς μιλούσε ,αρκετά διαβασμένος, εκείνος. Μας είπε για την ιστορία της τυχαίας ανακάλυψης του από έναν βοσκό στις αρχές του περασμένου αιώνα, που παρατήρησε τις μέλισσές του να μπαινοβγαίνουν από μια σχισμή στο έδαφος και την προσπάθειά του να διευρύνει αυτή τη σχισμή ,φτάνοντας μπροστά σ’ αυτό το μοναδικής όμορφιάς σπήλαιο. Μας είπε πως κράτησε κρυφή αυτή την ανακάλυψη μέχρι το 1958 και μόνο όταν έγινε ευρέως γνωστή η ανακάλυψη του σπήλαιου Διρού, κατάλαβε τη σημαντικότητα του δικού τους.

Μας είπε για τα 3 εκατομμύρια χρόνια που χρειάστηκε η φύση για να το δημιουργήσει, για τους θεόρατους κόκκινους και λευκούς «καταρράκτες», τις γιγάντιες κολώνες, τις «κουρτίνες» και τα «σεντόνια» που ξεχύνονται απ’ την οροφή, τα “χταπόδια”, τα ‘’κοράλια”, τα “ελεφαντάκια”, τα “μανιτάρια”, τα “πουλιά” και όλα αυτά τα μνημειώδη πλάσματα που πλάθει η φαντασία σου μπαίνοντας σ’ αυτό τον κόσμο. Ο ξεναγός ήταν παραστατικός και κατηγορηματικός στο ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες , όμως πώς να αντισταθείς σ’ αυτό που προϋπήρχε και θα υπάρχει μετά από σένα.

Βγαίνοντας έξω (κι αφήνοντας πίσω σου τη δροσερή ατμόσφαιρα του σπήλαιου) κλέβεις κάτι από τη μαγεία της φύσης , που σε κάνει για άλλη μια φορά να αισθάνεσαι τυχερός όντας κομμάτι της. Στα συν της ξενάγησης, το ζευγαράκι που καθόλη τη διάρκεια της ξενάγησης δε σταματούσε να φιλιέται, να αγκαλιάζεται και να τραβά φωτογραφίες, επιτρέποντας σε μας να τραβήξουμε τις δικές μας κι όχι το βλέμμα του ξεναγού που μονοπολούσαν οι δυο ερωτευμένοι, όσο εκείνος αναμετριόταν με την ιστορία και το ζευγάρι με την αιωνιότητα.

*Το σπήλαιο της Καστανιάς, πλούσιο σε πυκνότητα και ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, κατατάσσεται στα καλύτερα στο είδος του σε όλη την Ευρώπη. Η έκταση του είναι 1500 τμ, χωρίζεται σε δύο επίπεδα και ο επισκέπτης το περιέρχεται με μια διαδρομή 500μ.