Στη Γαύδο, αν πας, δεν θέλεις να φύγεις. Κι αν φύγεις, θέλεις να ξαναπάς!
Ταυτίζεται με τη μυθική Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς, όπου αιχμαλωτίστηκε ο Οδυσσέας και είναι λες και ο ίδιος ο Όμηρος χρησιμοποίησε την τεχνική της προοικονομίας για να μας περιγράψει τις ομορφιές αυτού του τόπου. Στην απογραφή του 2011 το νησί μετρούσε λιγότερους από 100 κατοίκους.
Έχει έκταση σχεδόν 30 χλμ² και, από τη μία άκρη μέχρι την άλλη, τα παράλια της Γαύδου απέχουν μεταξύ τους το πολύ 10 χιλιόμετρα. Πρωτεύουσα του νησιού, που ανήκει στον νομό Χανίων, είναι το Καστρί και υπάρχουν μονάχα άλλοι τρεις γραφικοί οικισμοί. Αξίζει να επισκεφθείς τον φάρο της Γαύδου στον οικισμό της Αμπέλου, που η απόσταση ορατότητάς του, όταν λειτουργούσε, ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά από αυτήν του φάρου της Γης του Πυρός, ενώ, αν είσαι λάτρης των μουσείων, οφείλεις να κάνεις μία στάση στο Μετόχι και το Λαογραφικό Μουσείο της Γαύδου, ώστε να εξερευνήσεις από κοντά τη λαϊκή γαυγιώτικη τέχνη και όλα τα αντικείμενα που εκτίθενται σε αυτό.
Στη Γαύδο νιώθεις ελεύθερος…
Η Γαύδος φλέρταρε ανέκαθεν με την ακατέργαστη ομορφιά της φύσης, φιλοξενώντας μεταναστευτικά πουλιά, απειλούμενα είδη φώκιας και χελώνας careta-careta, πεύκα, σκίνα, κέδρους και αγκίσαρους, και αυτοί είναι λίγοι από τους λόγους της ένταξης του νησιού στο πρόγραμμα Natura 2000. Τα μονοπάτια της οδηγούν σε μέρη που θα χαραχθούν στη μνήμη σου και υπόσχονται εικόνες που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, με δυνατότερο χαρτί τις παραλίες της!
Ξεκινάμε με την παραλία της Καραβέ, το μοναδικό λιμάνι του νησιού. Η παραλία δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά προσφέρεται για μία δροσιστική βουτιά, μετά την αποβίβασή σου στη Γαύδο. Μόλις 1,5 χιλιόμετρο βόρεια της Καραβέ βρίσκουμε το Σαρακίνικο, μία παραλία με ξανθή άμμο και ρηχά νερά, όπου οι ελεύθεροι κατασκηνωτές μπορούν να βρουν κάποιες βασικές ανέσεις, όπως ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, μερικές ταβέρνες και ένα mini-market. 4 χιλιόμετρα δυτικότερα συναντάμε την παραλία του Αγιάννη, την παραλία που κάποτε ψηφίστηκε από το Discovery Channel ως η δεύτερη ομορφότερη του κόσμου.
Στον Αγιάννη υπάρχει μία ταβέρνα και η θάλασσα είναι ρηχή, ενώ περιτριγυρίζεται μόνο από θαλασσόκεδρους και πεύκα. Στο βορειότερο άκρο της Γαύδου, μετά από 25 λεπτά πεζοπορίας από τον Αγιάννη, φτάνουμε στον Λαβρακά. Πρόκειται για μία από τις πιο απομονωμένες παραλίες του νησιού, με ξανθή άμμο και φιλοξενεί κάθε χρόνο πολλούς παραθεριστές, παρόλο που δεν είναι καθόλου οργανωμένη.
Αν αφιερώσεις λίγες ώρες πεζοπορίας, θα απολαύσεις τις δύο αμμουδερές παραλίες του Πύργου, μόλις 6 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Καραβέ. Αναδεικνύουν μία άλλη πλευρά του νησιού, καθώς τα καταγάλανα νερά και η άγρια ομορφιά των βράχων προσφέρουν μία μοναδική εμπειρία στους επισκέπτες, οι οποίοι φροντίζουν πάντα να εφοδιάζονται με τροφή και νερό, αφού πρόκειται για άγονη γραμμή. Δίπλα στον Πύργο συναντάμε τη μοναδική παραλία του Ποταμού, όπου η άμμος έχει χρώμα κεραμιδί και στα βράχια της μπορείτε να θαυμάσετε διάφορα απολιθώματα.
Ο Ποταμός έχει και ευεργετικές ιδιότητες, μιας και εκεί θα βρείτε γεωλογικούς σχηματισμούς από άργιλο, με τον οποίο μπορείτε να επιδοθείτε σε φυσικά λασπόλουτρα, κάνοντας, με άλλα λόγια, spa! Η οικογενειακή πρόταση στη Γαύδο είναι η παραλία του Κόρφου, που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα νότια του λιμανιού. Μετά από χίλια μέτρα αντικρίζουμε την πιο ανεξερεύνητη παραλία του νησιού, το Λακούδι με τον υπέροχο βυθό του. Η δυτική πλευρά του νησιού προσφέρει παραλίες που βρίσκονται στη βάση των γκρεμών και γι’ αυτό η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με σκάφος. Λιγότερο βραχώδης όλων είναι η παραλία της Νταϊάνα, που ονομάστηκε έτσι μετά την επίσκεψη της θαλαμηγού της πριγκίπισσας Νταϊάνα, και πρέπει να την επισκεφθείτε για να χαλαρώσετε στις τεράστιες σκιές που προσφέρουν απλόχερα τα βράχια.
Τέλος, υπάρχει κι η Τρυπητή. Το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, όχι μόνο της Ελλάδας, νοτιότερα της Μάλτας και του Γιβραλτάρ, με τις τρεις μεγάλες φυσικές καμάρες της. Πάνω στις Καμαρέλλες, όπως ονομάζονται χαρακτηριστικά, μπορείτε να αγναντέψετε το πέλαγος, καθισμένοι στην τεράστια καρέκλα που έφτιαξαν κάποτε Ρώσοι επιστήμονες, γράφοντας στην πλάτη της μόνο δύο λέξεις• το νόημα της ζωής στη Γαύδο, smile και relax! Μπορεί η Γαύδος να αναφέρεται στην Αγία Γραφή, να ήταν η Gondzo της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να έγινε τόπος εξορίας και να κρύφτηκαν εκεί μέλη της 17 Νοέμβρη, αλλά κάτι άλλο την καθιστά ακόμα πιο ξεχωριστή.
Μάλλον παραμένει πιστή στις γεννήτριες, λες και αρνείται να αποδεχτεί τους ηλεκτρικούς σταθμούς, επειδή, όσοι την επισκέπτονται, κρατούν μέσα τους το υπέροχο φυσικό φως του ήλιου της.
Ενός ήλιου δυσπρόσιτου, παρθένου και ελεύθερου!
© 2018 – 2020, Ioannis Sorotos. All rights reserved.
Ξεκίνησε το blogging, όταν δεν ήταν καν μόδα στην Ελλάδα, μόνο και μόνο για να εκφράζεται! Μετά από τόσα χρόνια, παραμένει ακόμα άγνωστος και ευγνώμων, που, μέσα από τη συγγραφή, έμαθε πώς να νιώθει ελεύθερος, αφήνοντας πίσω του οτιδήποτε έχει αρνητικό πρόσημο! Γι' αυτό προτείνει και σε εσάς να χαμογελάτε!