Γκαλαπάγκος: Τι πίστευα και τι τελικά ισχύει

Τα νησιά αυτά ήταν ένα όνειρο του Ανδρέα, είναι ένα θαλάσσιο πλάσμα ο αγαπημένος μου. Εμένα με φόβιζαν λίγο τα τόσα ζώα και οι κρουαζιέρες, τις απεχθάνομαι για να πω την αλήθεια. Παρόλα αυτά το βάλαμε στόχο και για δύο χρόνια κάναμε αποταμίευση. Δεν είχα διαβάσει τίποτα σχετικό, δεν είχα ασχοληθεί καθόλου. Έτσι, όταν ένα χρόνο πριν το ταξίδι κλείσαμε τα πολυπόθητα εισιτήρια η εικόνα που είχα για τα νησιά Γκαλαπάγκος ήταν τελείως λανθασμένη. Δες τι πίστευα:

1. Είναι πάντα καλοκαίρι

Κοιτώντας το χάρτη θα δεις ότι τα νησιά Γκαλαπάγκος, ανήκουν στη χώρα Ισημερινός, Ecuador και βρίσκονται στον παράλληλο του ισημερινού, equator. Φανταζόμουνα και εγώ η μικρή ταξιδιώτισσα ότι θα κάνει τρελή ζέστη, τα νερά της θάλασσας θα είναι σε μια τροπική θερμοκρασία, δηλαδή καυτά και γενικώς θα είμαστε μες την τρελή χαρά, τραλα λα λα τρα λα λα θα είμαστε όλη μέρα με τα παρεά. Ούτε καν!

Καταρχάς πήγαμε τον Αύγουστο, δλδ τον χειμώνα τους, και η θερμοκρασία ήταν σαν μια ελληνική άνοιξη. Ο καιρός στα νησιά αυτά είναι πολύ απρόβλεπτος και αλλάζει 5-6 φορές τη μέρα. Ξυπνάς με συννεφιά και λες παναγία μου καταχείμωνο. Πίνεις καφέ και ψιχαλίζει, λες άντε να ετοιμαστούμε σιγά σιγά, δειλά βγαίνει και ο ήλιος, ξεκινάς για περπάτημα και παραλία και ξαναρχίζει το ψιχάλισμα, φτάνεις παραλία και ο ήλιος καίει ανελέητα! Στο γυρισμό ξαναβγάζεις αδιάβροχο γιατί θα σε ραντίσει ακόμα μια φορά η βροχούλα. Την πρώτη μέρα έπαθα κατάθλιψη, τη δεύτερη δεν έδωσα σημασία και την τέταρτη το συνήθισα!

Το νερό της θάλασσας είναι κρύο για τους περισσότερους που αρχίζουν τα μπάνια μέσα Ιουνίου. Για εμάς που βουτάμε από Πρωτομαγιά ήταν θερμοκρασία Μαΐου! Ευτυχώς είχαμε μαζί μας μπλούζες neoprene και μπορέσαμε να μείνουμε αρκετή ώρα στα παγωμένα νερά.

Στα νησιά αυτά υπάρχουν δύο εποχές. Από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο, dry ή garua season, το κρύο ρεύμα Humboldt από την Ανταρκτική ρίχνει τη θερμοκρασία στα νησιά, έχει συννεφιά και ψιλόβροχο (garua), ενώ από τον Δεκέμβριο έως τον Μάιο, wet season, ο καιρός ζεσταίνει λίγο, έχει λιακάδες αλλά δε θα γλιτώσεις μερικές απογευματινές τροπικές καταιγίδες

2. Μπορείς να μείνεις μόνο σε πλοίο

Ναι υπάρχουν και οικισμοί στα 4 από τα 13 νησιά του αρχιπελάγους και ναι δεν το γνώριζα.

Αν πατήσεις για μια αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σου εμφανίσει πάνω πάνω τις κρουαζιέρες. Είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος για να δεις τα μοναδικά αυτά νησιά. Σίγουρα ο πιο ακριβός, ξεκινάνε από 1500€/βδομάδα το άτομο και ανεβαίνουν ανάλογα το πλοίο, τις ανέσεις, τα γεύματα και φυσικά τα μέρη που θα σε πάνε. Σίγουρα όμως δεν είναι ο μοναδικός τρόπος διαμονής.

Εμείς επιλέξαμε να κινηθούμε ανεξάρτητα και να μείνουμε στα νησιά (land based tour) για 3 λόγους. Πρώτον δεν αντέχω να μείνω πάνω σε πλοίο μια βδομάδα, έχω μεγάλο πρόβλημα με ναυτία. Σημειώστε ότι τον Αύγουστο η θάλασσα είναι αρκετά άγρια και όπου και αν διάβασα έλεγε ότι αν δεν αντέχεις το κούνημα μην επιλέξεις το πλοίο! Δεύτερον δεν αντέχουμε οικονομικά αυτά τα πακέτα. Τρίτον δεν αντέχουμε τον πολύ κόσμο, υπάρχουν πλοία με 100+ άτομα και ειδικά με ταξιδιώτες που μπορεί να μη μας ταιριάζουν. Γενικώς δε μας αρέσει να ακολουθούμε ένα γκρουπ, θέλουμε ανεξαρτησία.

Σίγουρα είδαμε λιγότερα ζωάκια και τοπία από ότι θα βλέπαμε στην κρουαζιέρα αλλά αυτό δε μας χάλασε καθόλου.

Info: κεντρικό νησί θεωρείται το Santa Cruz, έχει τον μεγαλύτερο οικισμό, Puerto Ayora, τα περισσότερα μαγαζιά και καταλύματα, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο με περισσότερες πτήσεις και μπορείς να κάνεις ημερήσιες εκδρομές σε πολλά μέρη. Ο επόμενος μεγάλος οικισμός είναι στο νησί San Cristobal και μετά στο Isabela. Εμείς μείναμε συνολικά 6 μέρες, 3 μέρες στο Santa Cruz και 3 μέρες στο San Cristobal. Ιδανικά θα θέλαμε να μείνουμε ακόμα 2-3 για να δούμε και το Isabela αλλά επιλέξαμε να επισκεφτούμε και την ενδοχώρα του Ισημερινού (και δεν το μετανιώσαμε)

3. Θα ήταν πολύ τουριστικό

Διαβάζοντας πριν πάμε είχαμε έναν έντονο φόβο ότι θα βλέπαμε πολύ κόσμο στο νησί, θα ήταν πολύ τουριστικό το μέρος και γενικώς ότι θα ξενερώναμε. Πηγαίνοντας εκεί ψάχναμε τον κόσμο! Γελάγαμε και λέγαμε, δεν έχουν ιδέα τι γίνεται στις Κυκλάδες Αύγουστο μήνα!

Ευτυχώς για εμάς που επιλέξαμε να μείνουμε στα νησιά και όχι να ταξιδέψουμε με τα πλοία οι προσβάσιμες παραλίες ήταν σχεδόν έρημες! Τα ζώα ήταν μακράν περισσότερα από τους ανθρώπους!

Είδαμε αρκετό ντόπιο κόσμο στο κεντρικό νησί Santa Cruz και λίγους ταξιδιώτες που επιλέγουν να ταξιδέψουν οικονομικά και ανεξάρτητα, όπως εμείς.

Διάβασα λίγα στατιστικά και ενδεικτικά να πω ότι το 2015 επισκέφτηκαν τα νησιά Γκαλαπάγκος 224.000 τουρίστες όταν στο Μάτσου Πίτσου πήγαν 1.282.000 κόσμος! Τώρα καταλάβατε!

4. Θα έψαχνες να βρεις τα ζώα

Την πρώτη μέρα στο Santa Cruz δεν είδαμε ούτε ένα, έπαθα μια μελαγχολία. Ήρθαμε μέχρι εδώ, 36 ώρες μακριά από το σπίτι μας για να μη δούμε τίποτα; Μάλλον κάναμε βλακεία, έπρεπε να πάμε με το πλοίο, θα έπαιρνα κάθε μέρα δραμαμίνες και θα μειώναμε τις μέρες των διακοπών μας στο μισό…

Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε έναν όμορφο περίπατο για να δούμε την παραλία Tortuga Bay, στο τελείωμα της βλέπουμε πάνω στην άσπρη άμμο κάτι να μαυρίζει! Πλησιάζοντας τα είδαμε επιτέλους, τα μαύρα διαβολάκια, που είπε και ο Δαρβίνος όταν τα συνάντησε, τα marine iguana! Πόση χαρά και συγκίνηση!  Ακόμα όμως δεν είχα δει τα θαλάσσια λιοντάρια, αυτά που μοιάζουν με φώκιες. Φεύγαμε για το δεύτερο νησί και ακόμα τίποτα!

Στο San Cristobal αφήσαμε στο δωμάτιο τα πράγματα και πήγαμε γρήγορα παραλία. Ε ναι, εκεί έπαθα την πλάκα της ζωής μου! Παντού, όμως παντού, θα δεις αυτά τα υπέροχα πλάσματα! Στο δρόμο, στις πυλωτές των σπιτιών, έξω από την καφετέρια δίπλα στα τραπεζάκια, φυσικά στην άμμο και στη θάλασσα! Έμπαιναν και έβγαιναν ατελείωτα στο νερό κάνοντας περίεργους ήχους! Ήμουν ευτυχισμένη, ήμουν σε έκσταση!

Κολυμπήσαμε δίπλα τους, δειλά δειλά γιατί ήταν και αρκετά μωρά και δε ξέραμε πως θα αντιδράσει η μαμά. Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή του ταξιδιού για μένα!

Info: τα marine iguana είναι τα μοναδικά στον κόσμο ιγκουάνα που τρέφονται με άλγη, χόρτα της θάλασσας, και υπάρχουν μόνο στα νησιά αυτά. Τα θαλάσσια ερπετά μπαίνουν στο κρύο νερό της θάλασσα, τρώνε και μετά αράζουν στον ήλιο με το κεφάλι ψηλά για να ζεσταθούν και να ανέβει πάλι η θερμοκρασία του σώματός τους. Το μαύρο τους χρώμα δεν είναι τυχαίο, απορροφάει περισσότερο ήλιο. Το κρύο νερό τα κάνει τρομερά τεμπέλικα, νωθρά μέχρι εκεί που δεν πάει και μπορούν να μείνουν ακίνητα πάρα πολύ ώρα.

Όταν ο Κάρολος Δαρβίνος επισκέφτηκε τα νησιά αηδιασμένος από την εμφάνιση των ζώων, έγραψε: Στις μαύρες ηφαιστειακές πέτρες στην παραλία συχνάζουν τεράστιες (2-3 πόδια), αηδιαστικές και άχαρες σαύρες. Είναι τόσο μαύρες όσο οι πορώδεις πέτρες πάνω στις οποίες σέρνονται και ψάχνουν την λεία τους από τη θάλασσα. Τις ονομάζω “διαβολάκια της σκοτεινιάς”. Έγιναν στα σίγουρα όπως η γη στην οποία κατοικούν.

Η τεράστια χελώνα galápago έδωσε το όνομα στα νησιά.

5. Θα είναι απλά ένα όμορφο μέρος με ζώα

Πίστευα πως θα δω έναν όμορφο τόπο και αν είμασταν τυχεροί θα βλέπαμε και μερικά ζώα.

Αυτό που βίωσα στα νησιά αυτά όμως ήταν κάτι παραπάνω, κάτι το πρωτόγνωρο. Ένιωσα ότι από εκεί ξεκίνησαν όλα. Ένιωσα ότι είναι ένας τόπος παρθένος, ανέγγιχτος, είδα μια φύση όπως πρέπει πραγματικά να είναι σε όλη τη γη μας. Καθαρή, προσεγμένη, προφυλαγμένη με τόση αγάπη. Με εντυπωσίασε αυτός το μέρος! Αν υπάρχει παράδεισος σίγουρα θα είναι εκεί!

Δεν έχω δει πουθενά στον κόσμο τόσο μεγάλη φροντίδα για τη φύση. Από τα μεταλλικά καλαμάκια στα εστιατόρια, τα δοχεία στους δρόμους για να πετάς τις ακαθαρσίες των σκύλων, από τα υπέροχα σχολεία με κήπους και μποστάνια που τα φρόντιζαν τα παιδιά, από τις παιδικές χαρές, από τους φύλακες στις παραλίες κάθε λίγα μέτρα, από τη σήμανση στις παραλίες που επιτρέπεται να πατήσεις και που απαγορεύεται, μέχρι τη συνοδό μας στην ημερήσια εκδρομή, το πως μιλούσε για τον τόπο της, το μάθημα οικολογίας που μας έκανε μέχρι που μας είπε «θέλω όταν φύγουμε από την παραλία να τινάξετε καλά τα ρούχα σας και τις πετσέτες σας, δε θέλω να πάρετε μαζί ούτε κόκκο από την άμμο»

Στα ξενοδοχεία αλλά και στα ενοικιαζόμενα που μέναμε εμείς, σου παρέχουν νερό από μεγάλους ψύκτες. Και τις έξι μέρες που μείναμε δε χρειάστηκε να αγοράσουμε πλαστικά μπουκάλια, γεμίζαμε τα δοχεία μας από εκεί.

Πάντα κάνω ανακύκλωση, πάντα προσέχω όσο μπορώ να μην κάνω σπατάλες και να φροντίζω το περιβάλλον μας. Εκεί όμως έπιασα τον εαυτό μου να φοβάται μην κάνω κάτι κατά λάθος. Εκεί και να μην είσαι οικολόγος το όλο κλίμα θα σε κάνει να φροντίσεις το περιβάλλον. Πολύ το ζήλεψα αυτό!

Info: τα τουριστικά γραφεία έχουν περιορισμό που και πότε θα πάνε εκδρομή. Για παράδειγμα στο Kicker Rock, ένα γνωστό καταδυτικό σημείο ή στην παραλία Cerro Brujo, την ομορφότερη παραλία των Γκαλαπάγκος το γραφείο Α θα πάει Δευτέρα και Πέμπτη ενώ το γραφείο Β θα πάει Τρίτη και Παρασκευή, ενώ αντίστοιχα το Γ την Τετάρτη και το Σάββατο. Θα πάνε μόνο 10 άτομα την ημέρα και με αυστηρούς κανόνες όσον αφορά στην καθαριότητα του σκάφους και των τουριστών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μπορούν να ελέγχουν τα νησιά τους, να πιστευτείς εσύ ότι αυτό το μέρος το έχεις πατήσει μόνο εσύ, τόσο παρθένο να είναι, να προστατεύουν τα ζώα τους και να μην τα ζαλίζουμε εμείς οι εισβολείς. Φυσικά είναι εύλογο ότι το κόστος για μια τέτοια εκδρομή είναι 120€/άτομο. Exclusive snorkeling το είπα εγώ, αλλά να σας πω, δε με πείραξε καθόλου που πήγαμε μόνο μια εκδρομή, δεν αντέχαμε οικονομικά δεύτερη, αρκεί που είδα ένα πανέμορφο τόπο όπως θα έπρεπε να είναι όλη η γη.

6. Το κόστος θα ήταν αβάσταχτο για ένα medium budget ταξιδιώτη

Αν εξαιρέσεις τις πολύ ακριβές εκδρομές και το diving (150$/2 βουτιές όταν παντού είναι 60-80$) η ζωή στα νησιά είναι σε πολύ φυσιολογικές τιμές. Τα δωμάτια που μείναμε, μεσαίας κατηγορίας, πολύ καθαρά και περιποιημένα κόστιζαν 45$, το φαγητό μας από 20-25$/άτομο με μπύρες, αστακοί με 20$, το 1/2lt νερό 1$, ταξί μέσα στην πόλη 1.5$ και βαρκάκι για να μας πάει στο πλοίο ½$. Αν μένεις σε ενοικιαζόμενο σπιτάκι που δεν έχει πρωινό ή φεύγεις για εκδρομή πολύ νωρίς οι φούρνοι έχουν άπειρα, μα άπειρα αρτοσκευάσματα σκέτα, με τυρί, με σοκολάτα, όλα πολύ νόστιμα με 1$. Τα τιμήσαμε δεόντως!

Τα «είδη πολυτελείας» ήταν εκνευριστικά ακριβά όπως σουβενίρ, αντηλιακά, μάσκες κλπ. Πήραμε μόνο 2 μπλούζες 20$ η καθεμία και μερικά μαγνητάκια ιγκουάνα. Από το αεροδρόμιο πήρα και 2 μπρελόκ ζωάκια.

7. Θα δω τις ομορφότερες παραλίες

Εδώ θα σας πω αυτό, ό,τι πίστευα ισχύει!

Όταν το 2008 ήμασταν στο Μεξικό ένας Ελβετός μας είχε πει ότι στα Γκαλαπάγκος είχε δει την πιο άσπρη και πιο όμορφη παραλία της ζωής του. Από τότε ο Ανδρέας έβαλε στόχο να πάμε εκεί. Ευχαριστούμε ταξιδιώτη που σε συναντήσαμε εκεί με την όμορφη οικογένεια σου!

info:

→Στο νησί Santa Cruz οι αποστάσεις είναι κοντινές, με όμορφα πλακόστρωτα μονοπάτια, όμορφη φύση, δεν καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα φτάνεις! Μια πανέμορφη διαδρομή που δε γίνεται να χάσεις είναι από την πρωτεύουσα Puerto Ayora στην παραλία Tortuga Bay (3.2χλμ) Εκεί θα δεις τα μοναδικά marine iguana. Στο τελείωμα την παραλίας σχηματίζεται μια μικρή λιμνούλα και είναι το σημείο που κάνουν την περατζάδα τους τα ερπετά. Μπαινοβγαίνουν ασταμάτητα και δε θα βαρεθείς να τα κοιτάς και να τα βγάζεις φωτογραφίες. Αν συνεχίσεις θα βρεθείς στην Tortuga Laguna, μια ήρεμη θάλασσα για να απολαύσεις το μπάνιο σου. Ανάμεσα στις δύο παραλίες μη χάσεις ένα μοναδικό τοπίο με εκατοντάδες κάκτους Opuntia, φυτό των Γκαλαπάγκος και κύριο γεύμα για τις χελώνες, τα ιγκουάνα της στεριάς και τα πουλιά. Το σημείο είναι ιδανικό ινσταγκραμικό σημείο!

Άλλη μια βόλτα που πρέπει να κάνεις είναι στο κανάλι Las Grietas. Θα πάρεις ένα βαρκάκι από την προβλήτα του λιμανιού, θα σε περάσει απέναντι στο εστιατόριο Isla Grill και μετά θα πάρεις το υπέροχο μονοπάτι. Θα θαυμάσεις τους κάκτους Opuntia, θα συναντήσεις ένα μπαράκι, σημείωσε να πιείς μια μπυρίτσα στο γυρισμό, θα δεις μια λίμνη με ροζ αλάτι και στο τέλος θα φτάσεις στο ηφαιστειακό κανάλι για να κολυμπήσεις. Μην τρομάξεις, έχει αρκετό κόσμο. 

→Στο Σαν Κριστόμπαλ θα πάρεις τον παραλιακό δρόμο από τον κύριο οικισμό Puerto Baquerizo Moreno προς την Playa Baqierizo. Θα συναντήσεις 4-5 παραλίες και άπειρα θαλάσσια λιοντάρια, sea lions. Κολύμπησε μαζί τους και θα είναι η καλύτερη σου εμπειρία!

Για να πάμε στην παραλία Loberia πήραμε ταξί, είναι μόνο 2χλμ αλλά δεν μας έπαιρνε ο χρόνος. Του δώσαμε ραντεβού και ήρθε να μας πάρει σε δύο ώρες. Αξίζει να πάρεις το μονοπάτι μετά την παραλία και να πας προς τα βράχια. Υπέροχη διαδρομή, παντού λάβα μαύρη (φόρα καλά παπούτσια και όχι σαγιονάρες όπως εγώ…θα πας, αλλά καλύτερα να πατάς πιο σταθερά πάνω στα άγρια βράχια) ιγκουάνα που και που να κοιμούνται, κάκτοι και άγρια κύματα συμπληρώνουν το υπέροχο τοπίο.

Για την ωραιότερη παραλία των νησιών, τη Cerro Brujo και για το Kicker Rock, υπέροχος, επιβλητικός βράχος, ιδανικός για καταδύσεις και snorkeling, πρέπει να κλείσεις ημερήσια εκδρομή με τουριστικό γραφείο. Κλείστο έγκαιρα γιατί υπάρχει περιορισμός στα άτομα όπως ανέφερα παραπάνω.

General Info:

→Διεθνείς πτήσεις για τα νησιά εκτελούνται μόνο από την ηπειρωτική χώρα μέσω των αεροδρομίων Quito Mariscal Sucre International Airport (UIO) & του Guayaquil Jose Jooquin de Olmedo Interational Airport (GYE)

→Τα αεροδρόμια που εκτελούν πτήσεις προς την ενδοχώρα είναι του Santa Cruz το Seymour Airport (GPS), του San Cristobal το San Cristobal Airport (SCY)

→Το Emetebe Airport στο Isabela εκτελεί πτήσεις μόνο εσωτερικές πτήσεις για τα νησιά Santa Cruz & San Cristobal.

→Διάρκεια πτήσης Quito-Santa Cruz 3.5 ώρες, Guayaquil-Santa Cruz 2 ώρες.

→Για να πας στα νησιά πληρώνεις το Transit Control Card fee 20$ (ΜΟΝΟ σε μετρητά) στο αεροδρόμιο της ενδοχώρας και το Galapagos National Park fee 100$ φτάνοντας στο νησί (ΜΟΝΟ σε μετρητά)

→Πως θα πας στο Puerto Ayora από το αεροδρόμιο Baltra: το αεροδρόμιο βρίσκεται σε ένα μικροσκοπικό νησάκι το Baltra. Αφού πληρώσεις και περάσεις τον έλεγχο εισιτηρίων θα βρεις στην έξοδο πουλμανάκια που θα σε πάνε στο Itabaca Canal, ένα κανάλι θάλασσας που χωρίζει το Baltra με το Santa Cruz. Η διαδρομή είναι 10΄και στοιχίζει 5$ (μέχρι το 2015 ήταν δωρεάν) Μπαίνεις στο φέρυ και με 1$ σε 10΄σε έχει φέρει στο νησί Santa Cruz. Υπάρχει δημόσιο λεωφορείο με 5$ ή ταξί με 25$ και η διαδρομή είναι 45΄.  

→Πως θα πας στο Puerto Baquerizo Moreno από το αεροδρόμιο San Cristobal: το αεροδρόμιο είναι σχεδόν μέσα στον οικισμό, θα χρειαστείς το πολύ ένα δεκάλεπτο για να φτάσεις και 1.5$.

→Τα νησιά Γκαλαπάγκος είναι μία ώρα πίσω από την ενδοχώρα του Ισημερινού.

→Το αεροδρόμιο στο νησάκι Baltra είναι κατασκευασμένο κατά 80%  από ανακυκλώσιμα υλικά, λειτουργεί με ηλιακή και αιολική ενέργεια και είναι το πρώτο πράσινο αεροδρόμιο του κόσμου!

→Φεύγοντας με φέρυ από το ένα νησί για να πας στο άλλο (εισιτήριο 34$ one way ticket) θα πρέπει να τα εκδώσεις σε ένα πρακτορείο την προηγούμενη μέρα, να πας τουλάχιστον μισή ώρα πριν στην προβλήτα, να περιμένεις στην ουρά, να γίνει έλεγχος στη βαλίτσα σου, την ανοίγουν και βλέπουν μην τυχόν έχεις κάτι που δεν πρέπει να μεταφερθεί στο άλλο νησί. Καταλάβαμε ότι δεν κάνει να έχεις φρούτα και λαχανικά. Δεν είχαμε κάτι «απαγορευμένο» πάντως! Γίνεται ένας ψιλοχαμός από κόσμο και καλό είναι να γνωρίζεις το όνομα του πλοίου σου γιατί αυτό φωνάζουν οι πράκτορες στα γκισέ.

→Από το 2000 το επίσημο νόμισμα του Ecuador είναι το αμερικάνικο δολάριο.

Νομίζω είσαι έτοιμος για τα νησιά Γκαλαπάγκος. Αν πάλι χρειάζεσαι κι άλλες πληροφορίες θα χαρώ πολύ να μιλήσουμε.

>>>Εσύ θα ήθελες να συναντήσεις αυτά τα σκοτεινά διαβολάκια;

Είστε έτοιμοι για την κόκκινη χώρα;

Ευχαριστώ για την παρέα! Σου άρεσε το ταξίδι που σε πήγα; 

Για περισσότερες ιστορίες, τιπς και φωτογραφίες, έλα στην παρέα μου στο insta >>  @mazarou.wanders

Μαρία Μαζαρού

>>Δες περισσότερα ταξίδια μου εδώ

 

© 2020 – 2023, Maria Mazarou. All rights reserved.