Aushwitz: το μέρος που κατοικεί ο Θάνατος.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πάει κάποιος στην Κρακοβία. Είναι μία απο τις πιο γραφικές πόλεις της Ευρώπης, με ένα μικρό αλλά πολύχρωμο ιστορικό κέντρο, με υπέροχο φαγητό και μερικά απο τα ωραιότερα μαγαζιά που εχώ επισκεφτεί. Σίγουρα όμως αυτό που κλέβει την παράσταση είναι το μεγαλύτερο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το περιβόητο Aushwitz.

Ειλικρίνα δεν ξέρω απο που να αρχίσω προκειμένου να διατυπώσω όλα αυτά τα συναισθήματα που με έκανε να νιώσω αυτό το μέρος, Είναι ίσως μία απο τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής μου και νιώθω το ίδιο ρίγος κάθε φορά που το ανακαλώ στη μνήμη μου. Είναι όμως μια εμπειρία που συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους, όσο έντονη και σκοτεινή και αν είναι.

Στο στρατόπεδο λοιπόν αυτό σκοτώθηκαν ή καλύτερα εξοντώθηκαν απο τους Ναζί περίπου 1.100.000 άνθρωποι εκ των οποίων εκτιμάται οτι το 90% αυτών ήτανε Εβραίοι, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονταν παιδιά, γυναίκες, γέροι, άνθρωποι με αρρώστιες και ανάπηροι. Περίπου 900.00 πέθαναν μετά την επιλογή που γινόταν απο τους Ναζί κατά την άφοξη τους στο Aushwitz. Άλλοι 200.00 πέθαναν απο αρρώστιες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν. Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν δηλητηρίαση με το αέριο Κυκλώνας Β σε ειδικούς θαλάμους, πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός και θάνατος απο ασιτία. Πρόκειται αναμφισβήτητα για τη μεγαλύτερη Γενοκτονία στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Aushwitz, ο διερμηνέας μας πήγε σε αρκετά κτίρια του στρατοπέδου όπως τα κελιά φυλάκισης, τα γραφεία που αποφασίζονταν οι θανατικές ποινές, εκεί όπου πλένονταν και κοιμόνταν οι τρόφιμοι, εκεί που βρίσκονταν το εκτελεστικό απόσπασμα και εκεί που κρατούνταν κάποιες γυναίκες για τη σεξουαλική ικανοποίηση των Ναζί ή για την εκτέλεση ιατρικών πειραμάτων προκειμένου να αναπτυχθούν νέες ιατρικές μέθοδοι. Ένα απο τα συγκλονιστικότερα πράγματα που είδα ήταν ένας θαλάμος γεμάτος με φωτογραφίες των θυμάτων με εκτιμώμενες ημερομηνίες άφιξης και θανάτων αυτών, όπως φυσικα και τους εναπομείναντες θαλάμους αερίων.

Φωτογραφίες θυμάτων
Εκτελεστικό Απόσπασμα

Οταν πλησίασε το τέλος του πολέμου, οι Ναζί κατέστρεψαν οτιδήποτε μπορούσε να αποτελέσει απόδειξη των αποτρόπαιων πράξεων τους. Ανατίναξαν όλους σχεδόν τους θαλάμους αερίων, ενώ διασώθηκε μόνο ένα κτίριο που περείχε δύο απο αυτούς. Είναι ενδεικτικό οτι οταν μπήκαν μέσα οι Σύμμαχικές Δυνάμεις, το μόνο που βρήκαν ήταν κάτι τσουβάλια με ανθρώπινα μαλλιά και κάποιες χτένες ή παπούτσια των θυμάτων. Τα πτώματα είχαν (φυσικά) καεί διότι ήταν αδύνατον να θαφτούν οι χιλιάδες άνθρωποι που πέθαιναν κάθε μέρα.

Οι δύο μοναδικοί θάλαμοι αερίων που διασώθηκαν

Τα συναισθήματα που μου άφησε το Aushwitz είναι έντονα. Όσα βιβλία και αν διαβάσεις ή όσες ταινίες και αν δεις σχετικά με αυτό, δεν μπορούν με τίποτα να σε προετοιμάσουν για όσα βιώσεις εκεί. Ήταν λες και έβλεπα μπροστά στα μάτια μου όλα όσα είχαν διαδραματιστεί εκεί, λες και το στρατόπεδο λειτουργούσε ακόμα. Είναι πραγματικά απίστευτο οτι, ενω περάσανε σχεδον 75 χρόνια απο το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό το μέρος παραμένει σκοτεινό, στοιχειωμένο και γεμάτο αρνητική ενέργεια. Εγώ προσωπικά ένιωθα να ασφυκτυώ. Πραγματικά, αν ο Θάνατος είχε κατοικία πάνω στη Γή, αυτή θα ήταν το Aushwitz. Εμείς οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ το τι έγινε εκεί. Όχι μονο ως προς σεβασμό στη μνήμη των 1.100.000 αθώων θυμάτων που εξοντώθηκαν, αλλά κυρίως για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά μία τέτοια ανθρώπινη φρίκη…

Nikos Sigkas

Art/Cat/Music/Travel Freak

Nikos Sigkas

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης