Ο Ανδρέας έχει κάνει το γύρο της Ευρώπης και μας εμπνέει να ταξιδεύουμε

Γράψε μας σε μια παράγραφο ποιος είσαι και ποια η σχέση σου με τα ταξίδια ή τον τουρισμό;

Ταξιδιωτικούς χαιρετισμούς σε όλους! Είμαι ο Ανδρέας, ταξιδευτής και ταξιδιωτικός πράκτορας, ένας δύσκολος συνδυασμός χόμπι και επαγγέλματος.

Είμαι 29 ετών, ζω μόνιμα στην Αθήνα τα τελευταία 5 χρόνια, αλλά έχω μεγαλώσει στο Αίγιο. Εκεί είναι και το μυστικό! Ζώντας κοντά στην φύση, έμαθα να αγαπώ τόσο το βουνό όσο και την θάλασσα, ασχολούμενος με την ορειβασία και την ιστιοπλοΐα. Στην εφηβεία μου ξεκίνησα τις πρώτες πεζοπορικές αποστολές με τον τοπικό σύλλογο. Έμαθα να ταξιδεύω με τα απολύτως απαραίτητα αλλά και να μαθαίνω την ιστορία πίσω από κάθε μέρος που έβλεπα. Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν ο γύρος της Ευρώπης σε ένα μήνα με το Interrail.

Τότε κατάλαβα τι θέλω να κάνω στην ζωή μου! Ακολούθησαν πολλά ταξίδια, δύσκολα και εύκολα, μεγάλα και μικρά, σε όλες τις ηπείρους. Ταυτόχρονα, σπούδαζα λογιστική και τουριστικά, και εργαζόμουν ως συνοδός πεζοποριών στους τουρίστες μας.

Σήμερα, εργάζομαι στο ταξιδιωτικό γραφείο Dion Tours NG & Red Elephant, φτιάχνοντας ατομικά ταξίδια εμπειριών και κάνοντας αρχηγίες σε ομαδικά εναλλακτικά ταξίδια. Παράλληλα, οργανώνω πεζοπορικές εξορμήσεις στην Ελλάδα με την Hellas Nature, και, ερασιτεχνικά, διατηρώ το traveblog μου, Game of Trips, όπου γράφω και φωτογραφίζω τις προσωπικές μου ταξιδιωτικές ιστορίες. Αγαπημένες μου ασχολίες είναι επίσης η αναρρίχηση, οι καταδύσεις, η ιστιοπλοΐα, και η φωτογραφία. Η μεγαλύτερη χαρά μου, όταν δεν ταξιδεύω, είναι να σας εμπνεύσω με ιδέες και να σας βοηθήσω να τις πραγματοποιήσετε, χτίζοντας μαζί την ταξιδιωτική σας κουλτούρα, μέσα από εμπειρίες ζωής!

Αν δεν ζούσες στην Ελλάδα, σε ποια χώρα θα ήθελες να μένεις και γιατί;

Λοιπόν είναι δύσκολη απάντηση, καθώς είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύουν την Ελλάδα. Κι όσο ταξιδεύω και συναντώ διαφορετικούς κόσμους τόσο πιο πολύ την εκτιμώ!

Για πάρα πολλούς λόγους που θα τους συζητήσουμε άλλη φορά. Μια εύκολη απάντηση θα ήταν Ιταλία ή Ισπανία καθότι μοιάζουν με την χώρα μας. Ωστόσο, θα έλεγα ότι εκεί που ένιωσα «σπίτι μου», εκεί που με αγκάλιασαν, εκεί που ταυτίστηκα με την γη και τους ανθρώπους, είναι η Ιρλανδία. Ένα ταξίδι που έκανα στα γενέθλιά μου, και πραγματικά με αιχμαλώτισε η φιλοξενία των ανθρώπων.

Ενώ τους περίμενα «σφιχτούς» όπως οι Άγγλοι, είναι το αντίθετο! Φιλικοί, εξωστρεφείς, ευγενικοί, φιλόξενοι και χαμογελαστοί (επίσης σπάνιο για βόρεια χώρα). Έχει πανέμορφα μέρη, με ιδιαιτερότητες, όπως οι απόκρημνες δυτικές ακτές και οι σχηματισμοί λάβας στο βορειοανατολικό κομμάτι. Το κυριότερο όμως είναι ότι παράγουν εξαιρετικό Ουίσκι!

Το πιο περίεργο σουβενίρ που έφερες ποτέ από ένα ταξίδι σου;

Τα σουβενίρ είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός ταξιδιού. Είναι σαν να παίρνεις ένα κομμάτι της χώρας μαζί σου! Από τα πιο περίεργα που έχω φέρει είναι κάποια τοπικά προϊόντα όπως καφές με κάρδαμο από την Αίγυπτο ή μετάξι από την Σιγκαπούρη ή άμμος από την μαροκινή Σαχάρα αλλά το κορυφαίο είναι από την Ινδία.

Ενώ βρισκόμουν στον ναό της γεννήσεως της θεάς Κρίσνα, στην κωμόπολη Ματούρα, ένας πιστός με προσέγγισε και άρχισε να μου εξηγεί την ιστορία της και να με ξεναγεί στο ναό. Ύστερα από αρκετή συζήτηση, μου πρόσφερε φεύγοντας ένα χάλκινο βραχιόλι που φορούσε στο χέρι του, το οποίο έχει μια επιγραφή στα σανσκριτικά, και ακόμα προσπαθώ να το αποκρυπτογραφήσω! Δουλειά για το σπίτι!   

Το μουσείο που πήγες και δεν άξιζε το εισιτήριο του;

Έχοντας δει αρκετά μουσεία πολλών ενδιαφερόντων δεν μπορώ να πω ότι έμεινα δυσαρεστημένος από κάποιο, καθώς το καθένα παρουσιάζει διαφορετικά εκθέματα με τη δική τους ιστορία. Εκεί που πραγματικά ένιωσα ότι δεν έπρεπε να δώσω τα χρήματα είναι το Κόκκινο φρούριο στο Δελχί, την πρωτεύουσα της Ινδίας.

Ενώ εξωτερικά είναι μεγαλοπρεπές και αναμένεις να δεις κάτι εξίσου συναρπαστικό και μέσα, όταν ξεναγείσαι δυστυχώς απογοητεύεσαι. Η μόνη περίπτωση να μην το απομυθοποιήσεις είναι να το επισκεφθείς πρώτο! Επίσης Κόκκινο φρούριο υπάρχει και στην Άγκρα, και αξίζει πολύ περισσότερο.

Το φαγητό που θυμάσαι ακόμα και την μυρωδιά του, σε ποια χώρα ήταν;

Το φαγητό είναι ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά μια χώρας. Τρώγοντας μαθαίνεις ακόμα και την ιστορία της. Θαυμάσιες γεύσεις, από αυθεντικά χέρια μου έχει δώσει η Γεωργία με τις νοστιμότατες πίτες της. Ένα σνακ που με εντυπωσίασε είναι στην Ινδονησία, και πρόκειται για καλά τηγανισμένο ρύζι με φιστίκια, τυλιγμένο σε μικρά πουγκιά από φύλλο καρύδας, το Bantal. Άλλα την πιο έντονη γαστρονομική εμπειρία την έχω σε ένα χωριό της Σλοβακίας, το Cicmany, όπου έφαγα παραδοσιακό Γκούλας.

Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι αυθεντικές γεύσεις δε θα δοκιμάσετε στις μεγάλες πόλεις άλλα σε κάποιο σπίτι ιθαγενών, μακριά από τα βιομηχανοποιημένα εστιατόρια των τουριστικών περιοχών. Είχε τόσο βαριά γεύση που την θυμάμαι ακόμα, και σε συνδυασμό με το ζυμωτό ψωμί ήταν και χορταστικό! Πάντως σαν την ρεβυθάδα της Σίφνου δεν έχει!!

Ιδανικός για σένα Καλοκαιρινός προορισμός που θα θυμάσαι για πάντα και γιατί;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έρχονται πολλά στο μυαλό, καθώς τους καλοκαιρινούς μήνες πάντα εργαζόμουν και δεν έχω επενδύσει στους καλοκαιρινούς προορισμούς.

Παρ’ όλα αυτά θα έβαζα στην κορυφή το Μπαλί, αρχικά γιατί το καλοκαίρι μας είναι κατάλληλη περίοδο για να επισκεφτείς αυτό τον τροπικό προορισμό. Ύστερα, έχει την κατάλληλη θερμοκρασία (30-32 βαθμούς), μεγάλες αμμώδεις παραλίες με πολύ όμορφα μαγαζιά για πάρτι, όπου μπορείς να θαυμάσεις την δύναμη του ωκεανού με την μεγάλη παλίρροια κατά το ηλιοβασίλεμα πίνοντας μια φρέσκια παγωμένη καρύδα, μπορείς να κάνεις πολλά watersports όπως καταδύσεις και σερφ (σε πολύ καλές τιμές), έχει τροπική ζούγκλα με ιδιαίτερη χλωρίδα και πανίδα, και προσφέρει πάρα πολλές φυσιολατρικές εκδρομές.

Ο πολιτισμός και η κουλτούρα που θα συναντήσεις εκεί, είναι τόσο διαφορετικά που θα ολοκληρώσει την ταξιδιωτική σου εμπειρία. Τέλος, το κόστος ζωής είναι τόσο φθηνό, έτσι ώστε μια εβδομάδα στο Μπαλί (μαζί με τα αεροπορικά) πλησιάζει σε κόστος μια εβδομάδα ταξιδιού σε κάποιο διάσημο ελληνικό νησί τον Αύγουστο. Ο ορισμός του Value for Money ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες!

Αν ήσουν χώρα ποια χώρα θα ήσουν και γιατί;

Αν σκεφτώ τα κύρια χαρακτηριστικά του εαυτού μου και προσπαθήσω να τα ταιριάξω με μία χώρα, τότε θα προσγειωθώ στην Αργεντινή! Θεωρώ ότι συνδυάζει πολλές διαφορετικές όψεις, από τα πάρτι στις παραλίες του Μπουένος Άιρες, τα τροπικά δάση στα βορινά σύνορα με την Παραγουάη, το σεληνιακό τοπίο της Salta, την μεγαλοπρεπέστατη και απόκρημνη  οροσειρά των Άνδεων, τους θεόρατους παγετώνες με πιο γνωστό τον Perito Moreno, και φυσικά, εκεί βρίσκεται η Παταγονία, το τέλος του κόσμου.

Ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μου καθώς μου αρέσει να φτάνω στα άκρα. Επίσης, η καρδιά μου είναι μοιρασμένη σε θάλασσα και βουνό. Θα αποφύγω την σύγκριση με την οικονομική της κατάσταση!!

Μια σωστή συμβουλή που σου έδωσε κάποιος σχετικά με τα ταξίδια και την ακολουθείς πάντα;

Συμβουλές ακούμε συχνά, πρέπει να τις κρατάμε και να τις χρησιμοποιούμε την κατάλληλη στιγμή. Μια συμβουλή που έχω μάθει από τους συνορειβάτες μου είναι ότι όταν έχουμε ένα δίλημμα ανάμεσα σε δύο δρόμους ή δύο μονοπάτια, πάντα ακολουθούμε το ανηφορικό, (κυριολεκτικά και μεταφορικά), ώστε αν έχουμε κάνει λάθος, να είναι εύκολη η επιστροφή.

Και κάτι αμιγώς πιο ταξιδιωτικό είναι το «ρώτα τους ντόπιους». Η κοινωνικοποίηση σε ένα ταξίδι είναι απαραίτητη και θα σας δώσει πολλές λύσεις, αλλά και… προβλήματα κάποιες φορές! Οπότε θα συμπληρώσω «ρώτα τους ντόπιους και διασταύρωσε». Κρατήστε αυτό!

Μια δυσάρεστη ταξιδιωτική σου εμπειρία;

Γενικά είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, οπότε σπάνια θα χαρακτηρίσω μια εμπειρία δυσάρεστη και αυτό θα κριθεί από το αποτέλεσμα του συμβάντος. Πάντα στα ταξίδια μας, ιδίως στα πιο δύσκολα και ιδιαίτερα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα, και ανάλογα με το πόσο οργανωμένοι είμαστε, θα τα ξεπεράσουμε.

Μια δυσάρεστη εμπειρία μου λοιπόν ήταν όταν δεν κατάφερα να περάσω τα σύνορα από Λιθουανία στην Λευκορωσία. Ήταν μέρος ενός ταξιδιού backpacking με διάσχιση από Φινλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Λευκορωσία. Ενώ είχαμε μελετήσει ότι η Λευκορωσία δεν χρειάζεται βίζα για τους Έλληνες υπηκόους, δεν προσέξαμε ότι αυτό ισχύει μόνο για αεροπορική είσοδο στην χώρα. Έτσι λοιπόν φτάσαμε ξημερώματα με το δημόσιο λεωφορείο στα σύνορα και μας ζητήθηκε βίζα. Δεν είχαμε και κόστιζε 90 ευρώ (όπως της Ρωσίας). Καθώς ήμασταν στο τέλος του ταξιδιού και δεν είχαμε υπολογίσει αυτό το κόστος, δεν μπορούσαμε να το καλύψουμε.

Έτσι μείναμε στα σύνορα της Λευκορωσίας ξημερώματα και κάναμε οτοστοπ σε κάποιο φορτηγό για να επιστρέψουμε στο Βίλνιους. Δεν ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που έχουμε αντιμετωπίσει σε ταξίδι αλλά ήταν η πιο δυσάρεστη γιατί δεν καταφέραμε να δούμε το Μινσκ τελικά. Το σημαντικό είναι να μαθαίνεις από τα λάθη σου, έτσι θα γίνεσαι καλύτερος ταξιδιώτης. Και πάντα να μελετάτε καλά τις διελεύσεις συνόρων και να διασταυρώνετε τις πληροφορίες με ίντερνετ και πρεσβείες. Η καλή έρευνα σώζει χρόνο και χρήμα!

Μια φράση για τους travel addicts που διαβάζουν το travelvibe και θέλουν να ταξιδέψουν όλο τον κόσμο.

Τα ταξίδια είναι γνώση. Γνώση για άλλους πολιτισμούς, άλλες θρησκείες, άλλες γεύσεις, άλλες νοοτροπίες, άλλα ήθη και έθιμα, άλλους ανθρώπους. Μα πάνω απ΄ όλα είναι γνώση για τον ίδιο σου τον εαυτό! Και δε θα με πιστέψεις, αν δεν ταξιδέψεις!

© 2020 – 2024, Travel Vibe Crew. All rights reserved.