Ο Δημήτρης ζει στο Βερολίνο και η μεγάλη του αγάπη είναι τα μακρινά ταξίδια

Γράψε μας σε μια παράγραφο ποιος είσαι και ποια η σχέση σου με τα ταξίδια ή τον τουρισμό;

Τα ταξίδια είναι το μεγάλο μου πάθος. Και κυρίως τα μεγάλα μακρινά ταξίδια εκτός Ευρώπης. Αυτό το συναίσθημα στο αεροδρόμιο πριν ξεκινήσεις, είναι απερίγραπτο και ακόμα μετά από τόσα χρόνια, παραμένει το ίδιο. Ταξιδεύω πάνω από 10 χρόνια και συνήθως μόνος μου.

Σε πολλά μέρη μερικοί θα πουν, αχ τον καημένο δεν έχει παρέα, Χαχαχα. Αλλά για μένα, που έτσι και αλλιώς μου αρέσει η ησυχία και το να γνωρίζω νέο κόσμο, μου αρέσει αυτό το είδος του ταξιδιού. Από το 2014 δουλεύω σε τουριστικές επιχειρήσεις.

Αν δεν ζούσες στο Βερολίνο, σε ποια χώρα θα ήθελες να μένεις και γιατί;

Αν δε ζούσα Βερολίνο τα τελευταία 10 χρόνια, θα ήθελα να ζω σε μια παραθαλάσσια πόλη της Νότιας Ευρώπης (πιθανώς Λισσαβόνα) ή κάπου παραθαλάσσιο επίσης στην Νότια Αμερική. Μπουένος Άιρες (όχι ακριβώς παραθαλάσσιο αλλά οκ) ή Ριο ντε τζανεϊρο.

Το πιο περίεργο σουβενίρ που έφερες ποτέ από ένα ταξίδι σου;

Δεν αγοράζω ποτέ σουβενιρς. Έχω σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια να το κάνω. Είχα πετάξει τόσα πολλά που μετά από ένα σημείο σταμάτησα να αγοράζω. Μόνο κάνα φαγώσιμο. Αλλά και σε αυτό τίποτα περίεργο.

Το μουσείο που πήγες και δεν άξιζε το εισιτήριο του;

Ένα μουσείο χειροτεχνίας κάπου στο Μαρόκο (στη Φες Νομίζω). Δε θυμάμαι καν το όνομα του… Χαχαχα!

Το φαγητό που θυμάσαι ακόμα και τη μυρωδιά του, σε ποια χώρα ήταν;

Pho Bo στους δρόμους και street markets του Hanoi. Ήταν το αποκορύφωμα του ταξιδιού!

Ιδανικός για σένα Καλοκαιρινός προορισμός που θα θυμάσαι για πάντα και γιατί;

Όσο και να ταξιδέψω τον κόσμο, τα ελληνικά νησιά για εμένα θα είναι για πάντα το συνώνυμο του καλοκαιριού. Νομίζω η Μηλος, που είχα πάει το 2018 με τον σύντροφό μου, που είχαμε πρωτογνωριστεί τότε. Κλισέ το ξέρω.

Αν ήσουν χώρα ποια χώρα θα ήσουν και γιατί;

Αργεντινή νομίζω. Ασταθείς και με τους δικούς της ρυθμούς 🙂

Μια σωστή συμβουλή που σου έδωσε κάποιος σχετικά με τα ταξίδια και την ακολουθείς πάντα;

Προσπάθησε να προσαρμοστείς εκεί που πας, έστω και άμα είναι για λίγο. Τις καλύτερες αναμνήσεις τις βλέπουμε από τα μάτια και την οπτική των ντόπιων. Και όντως είχε δίκαιο.

Μια δυσάρεστη ταξιδιωτική σου εμπειρία;

Στο αεροδρόμιο της Γουατεμάλα. Είχα φτάσει με 5 cents πάνω μου και οι κάρτες μου για κάποιον λόγο δεν λειτουργούσαν. Η βαλίτσα μου εν τω μεταξύ είχε ξεχαστεί στο αεροδρόμιο στο Παρίσι, οπότε δεν είχα ούτε ρούχα, ούτε μετρητά ούτε κάρτες. Κοιμήθηκα σε ένα παγκάκι έξω από το αεροδρόμιο, γιατί δυστυχώς είναι από τα μικρά που κλείνουν το βράδυ, και περίμενα μέχρι την άλλη μέρα το πρωί να ανοίξουν τα μαγαζιά να βγάλω λεφτά και να μου έρθει η βαλίτσα. Τότε είχα φοβηθεί. Τώρα το σκέφτομαι και γελάω.