Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα παρατηρείται μια έντονη κινητικότητα από επισκέπτες σε περισσότερα από ένα νησιά. Το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά, κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει, ένα σημείο μοναδικό, μια θέα απίστευτη, μια παραλία πανέμορφη. Η Σαντορίνη για το ηλιοβασίλεμά της, η Μύκονος για τα πάρτι της, η Ζάκυνθος για την παραλία του Ναυαγίου, η Μήλος με τη φυσική πισίνα του Σαρακήνικου. Σε ένα άλλο ελληνικό νησί όμως εντοπίζεται ένα από τα σπανιότερα φαινόμενα στο κόσμο. Για την ακρίβεια, μοναδικό στην Ευρώπη και δεύτερο παγκοσμίως (άλλο απολιθωμένο δάσος βρίσκεται στην Αριζόνα).


Και ξέρεις ποιο είναι αυτό;
Ο λόγος για το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, αυτό το σπάνιο φυσικό φαινόμενο που έχει αποτυπωθεί τόσο έντονα σε μια έκταση 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων στα δυτικά του νησιού. Κορμοί δέντρων που έχουν απολιθωθεί, ως αναμνηστικά για ένα γεγονός που σημάδεψε εκατομμύρια χρόνια πριν αυτό το κομμάτι γης.


Ενώ το ανατολικό μέρος του νησιού είναι καταπράσινο, η δυτική Λέσβος μοιάζει σα να είναι μέρος κάποιου άλλου νησιού. Από το Σίγρι μέχρι την Ερεσό κι από εκεί στον οικισμό τη Άντισσας, μπορεί κανείς να εντοπίσει είτε αραιές είτε πιο πυκνές συγκεντρώσεις απολιθωμένων κορμών δέντρων.
Η ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει αυτή η περιοχή, ξεκίνησε να τραβάει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας ήδη από τον 19ο αιώνα. Άλλωστε, είναι εκπληκτικό το θέαμα κορμών δέντρων, που φτάνουν μέχρι και τα τρία μέτρα, να έχουν απολιθωθεί στη φυσική τους θέση. Αρκετά από τα δέντρα αυτά ήταν ανεπτυγμένα κωνοφόρα και αγγειόσπερμα, ενώ το γεγονός ότι αρκετά βρέθηκαν όρθια, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η απολίθωση των δέντρων έγινε στιγμιαία και στη συγκεκριμένη θέση. Μετά την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε τόπο στο νησί, αρκετές περιοχές καλύφθηκαν με λάβα, ενώ άλλες, πιο απομακρυσμένες, με στρώμα στάχτης. Προκαλεί θαυμασμό, ανάμεσα στα απολιθωμένα δέντρα, η ανακάλυψη καρπών, καθώς και οστών αλλά και δοντιών ζώων. Μέσω αυτών έχουν συλλεχθεί αρκετές πληροφορίες για τη χλωρίδα και την πανίδα της εποχής!


Από το 1985, η ευρύτερη περιοχή αποτελεί διατηρητέο μνημείο της φύσης, ενώ το 1994 ιδρύθηκε στο Σίγρι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο είχα την τύχη να επισκεφτώ. Εκεί μπορεί να ενημερωθεί καλύτερα ο επισκέπτης, καθώς ο χώρος έχει οργανωθεί πλήρως για περιλαμβάνει οπτικοακουστική περιήγηση, μέσω βίντεο, έκθεση εντός και εντός κτιρίου, καθώς και την ευκαιρία να ζήσει τη σεισμική δραστηριότητα της εποχής.


Έξω από το μουσείο και απλωμένο στην βουνοπλαγιά, βρίσκεται το Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους. Μέσα από διάφορες διαδρομές το βλέμμα του επισκέπτη θα εντυπωσιαστεί από τους δεκάδες απολιθωμένους κορμούς, άλλοι σε εξαιρετική κατάσταση διατήρησης με αρκετές λεπτομέρειες στον κορμό και τον φλοιό τους κι άλλοι απλά απομεινάρια ενός πολύ μακρινού παρελθόντος, που απλώνονται κατά μήκος έκτασης 500 στρεμμάτων. Η ειρωνεία είναι ότι θα παρατηρήσει δέντρα τόσο γνωστά, όπως ο πλάτανος, το κυπαρίσσι, η οξιά κ.α. που κάποτε βρίσκονταν στο συγκεκριμένο σημείο, αναπτύσσονταν και πιθανότατα να ξεπερνούσαν σε μέγεθος τις σύγχρονες μορφές τους.


Αν είσαι λάτρης της πεζοπορίας και γενικότερα της φύσης, σημείωσε ότι στη λίστα συμπεριλαμβάνονται, εκτός του Πάρκου Απολιθωμένου Δάσους, το Πάρκο Πλάκας, το Πάρκο στο νησί Νισιώπη, καθώς και το Πάρκο Σιγρίου. Κι όλα αυτά συνδέονται μέσα από διαδρομές που δε θα δυσκολευτείς να εντοπίσεις.
Λοιπόν, τι λες; Ακόμα να επισκεφτείς το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου; Αν ψάχνεις, ακόμα περισσότερες πληροφορίες, τσέκαρε για το ταξίδι μου στο νησί της Λέσβου.
© 2019, Harris Georgakis. All rights reserved.
Travel Editor