Δονούσα Μάγισσα

Μα καλά πάλι στη Δονούσα θα πας; Αυτή είναι η πιο συχνή αντίδραση όταν ανακοινώνω σε φίλους και γνωστούς ότι για ακόμα ένα καλοκαίρι θα περάσω σε αυτό το νησί των Μικρών Κυκλάδων τις καλοκαιρινές μου διακοπές.
Απολαμβάνω τους χαλαρούς ρυθμούς του νησιού, την παντελή έλλειψη προγράμματος, τις εκπληκτικές ανοργάνωτες παραλίες, το να πηγαίνω σχεδόν παντού με τα πόδια εκτός αν θέλω να πάρω το καραβάκι (τη θρυλική «Δονούσα Μάγισσα») ή το τοπικό λεωφορείο για τον πιο απομακρυσμένο προορισμό, την Καλοταρίτισσα, την ανεμελιά και τις γνώριμες φυσιογνωμίες που συναντώ κάθε χρόνο σαν να έχουμε ραντεβού στο νησί τον Αύγουστο.

Ξεκινάμε λοιπόν με το αγαπημένο μου θέμα: τις παραλίες! Τα πεντακάθαρα νερά του λιμανιού & κυρίως οικισμού, του Σταυρού, με τη λευκή άμμο σε προϊδεάζουν θετικά. Εκεί κάθε πρωί γίνεται η πρώτη βουτιά (συνήθως επιλέγω να μένω στο Σταυρό και να πηγαίνω ακόμα και ξυπόλυτη μέχρι την παραλία) πριν τον πρωινό καφέ. Για τη συνέχεια οι επιλογές πολλές. Η παραλία του Κέδρου, βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση με τα πόδια (ένα 15-20’ περπάτημα από το λιμάνι, απ’όπου αναχωρούν και το λεωφορείο & το καραβάκι αν δε θέλετε να περπατήσετε).

Τα νερά είναι το λιγότερο συγκλονιστικά, στον βυθό βρίσκονται και τα απομεινάρια ενός γερμανικού πλοίου που βυθίστηκε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η άμμος ανοιχτόχρωμη και όπως μαρτυρά και το όνομά της είναι περικυκλωμένη από Κέδρους. Στον Κέδρο λειτουργεί και ένα sui generis beach bar (μη φανταστείτε ξαπλώστρες γιατί εννοείται δεν υπάρχουν), πίσω από την αμμουδιά, απολύτως εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον και με δικό του μποστάνι. Είναι ιδανικό για να περάσεις όλη τη μέρα στην παραλία και να καταλήξεις εκεί για φαγητό (φάγαμε πολύ ωραία εκεί και φέτος) ή για ποτό. Πετύχαμε και ένα υπέροχο low key πάρτυ εκεί με παραγωγούς του Εν Λευκώ.

Επόμενη παραλία το Λιβάδι! Εδώ το λεωφορείο σας αφήνει στον οικισμό Μερσίνη και κατεβαίνετε με τα πόδια (η ανάβαση είναι λίγο απαιτητική), το δε καραβάκι σας αφήνει κοντά στην ακτή και εσείς θα βραχείτε για να κατεβείτε αλλά τα πράγματά σας θα μεταφερθούν ακέραια στην ακτή καθώς ως εκ μαγείας (είπαμε «Δονούσα Μάγισσα» είναι αυτή) κάθε φορά σχηματίζεται ad hoc μια ανθρώπινη αλυσίδα που εξασφαλίζει την ασφαλή μεταφορά από χέρι σε χέρι των πραγμάτων από το καραβάκι στην παραλία.

Εδώ τα νερά είναι ανοιχτόχρωμο γαλάζιο, σχεδόν διάφανα και είναι από τα μέρη που ακόμα κατασκηνώνουν όσοι αγαπούν το ελεύθερο κάμπινγκ. Κολυμπώντας από εδώ, καιρού επιτρέποντος, προς τα αριστερά θα συναντήσεις και την παραλία Φίκιο, μια μικρογραφία του Λιβαδιού, όπου δε σταματά το καραβάκι αλλά μπορείς να προσεγγίσεις από το ίδιο μονοπάτι που καταλήγει στο Λιβάδι. Ομπρέλες, νερά και σνακς είναι απαραίτητα καθώς δεν υπάρχει κανενός είδους οργάνωση στις παραλίες αυτές.

Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε και τη Φωκοσπηλιά για εκπληκτικές βουτιές, snorkeling και ίσως δείτε και τις φώκιες που συχνάζουν εκεί. Θα πάτε με τη Δονούσα Μάγισσα που κάνει μια εκδρομή εκεί συνδυαστικά με τις άλλες παραλίες.

Σημειώνω ότι στη Δονούσα τα πράγματα είναι χαλαρά και ανεπιτήδευτα. Για αυτό μην ξαφνιαστείτε αν στις περισσότερες παραλίες δείτε (αρκετό) κόσμο που προτιμάει να κάνει το μπάνιο του χωρίς μαγιό. Με ή χωρίς μαγιό όλοι απολαμβάνουν αυτόν τον μικρό παράδεισο και κολυμπούν αρμονικά στα τιρκουάζ νερά του.

Πόδι κοπέλας με κοχύλια πάνω της πάνω σε πετσέτα και στην δεξιά φωτογραφία μαγιό μέσα σε διάφανα γαλάζια νερά

Ο πιο απομακρυσμένος οικισμός είναι η Καλοταρίτσσα. Φτάνετε με το λεωφορείο, τα πόδια σας (διαδρομή μιας ώρας και κάτι) ή το όχημά σας. Εδώ ο χρόνος έχει σταματήσει. Ελάχιστα σπίτια, τρεις παραλίες (Σαπουνόχωμα, Καλοταρίτισσα, Τρυπητή), κατσικάκια που γυρνοβολούν και η αειθαλής ταβέρνα του Μήτσου ανοιχτή από το πρωί για καφέ και ομελέτα και αργότερα για τα επικά μπιφτέκια (και για εμάς που δεν τρώμε κρέας κάθε μέρα έχει πεντανόστιμα λαδερά και όσπρια). Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε ουρά να περιμένει, όλοι για τα μπιφτέκια έχουν έρθει και το μαγαζί δε δέχεται κρατήσεις.

Φέτος φάγαμε ωραία στο Ηλιοβασίλεμα και ψαρικά στον Καπετάν Γιώργη και τα δύο στο Σταυρό. Μπορεί το αγαπημένο Corona Borealis, το μπαρ της καρδιάς μας, να μην είναι εδώ και δύο καλοκαίρια ανοιχτό, ανακαλύψαμε ωστόσο άλλες πτυχές του νησιού. Την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων, συμμετείχαμε σε μια κυκλική ορεινή διαδρομή προς το φάρο του νησιού όπου δεν είχα ξαναβρεθεί και μια βραδιά την περάσαμε με πολύ γέλιο και ευφάνταστες δοκιμές στον διαγωνισμό τυροκαυτερής που διοργανώθηκε και συγκέντρωσε δεκαέξι (!) συμμετοχές από νοικοκυριά του νησιού που διαγωνίστηκαν ενώπιον κριτικής επιτροπής στις κατηγορίες εμφάνιση, υφή και γεύση!

Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Τιμίου Σταυρού, το νησί γιορτάζει τον πολιούχο και προστάτη του και ήδη από την παραμονή στήνεται γλέντι όπου συρρέουν και οι κάτοικοι των γύρω νησιών. Μακάρι του χρόνου να είμαστε και εμείς εκεί να βιώσουμε την αυθεντική Κυκλαδίτικη φιλοξενία.

Περισσότερο Travel Vibe θα βρεις εδώ.

Eleni Florou

Travel Editor at 58

Είμαι η Ελένη, μέλος του Travel vibe από το 2023 αλλά νιώθω ότι πάντα άνηκα εδώ.
Kατάγομαι από τη Λακωνία, γι’αυτό και την επισκέπτομαι συχνά, σπούδασα Νομική στη Θεσσαλονίκη & στην «κανονική» μου ζωή είμαι νομική σύμβουλος σε θέματα τουρισμού και φιλοξενίας αλλά στην «ιδανική» μου ζωή ταξιδεύω όσο πιο συχνά μπορώ και όταν δεν ταξιδεύω κάνω σχέδια για κάποιο επόμενο ταξίδι. Δεν έχει σημασία αν θα πραγματοποιηθεί τελικά, η έρευνα έχει γίνει, τα pins σε αξιοθέατα, εστιατόρια κλπ έχουν γεμίσει ασφυχτικά το google maps μου & στα saves του IG υπάρχουν φάκελοι για κάθε τι σχετικό ανά προορισμό.

‘Εχω βρεθεί σε πάνω από 40 χώρες σε 5 ηπείρους και πιστεύω ακράδαντα ότι ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου. Για αυτό μέσα από το λογαριασμό μου στο Instagram προσπαθώ κυρίως να αναδεικνύω την ομορφιά της Ελλάδας. Με κινητοποιεί αλλά και με μαγεύει ο μπλε ουρανός και αυτό το ασύγκριτο φως που αντανακλά εκτυφλωτικά μεταξύ άλλων πάνω στο λευκό των Κυκλάδων, στα πετρόκτιστα επιβλητικά πυργόσπιτα της Μάνης, στη πανδαισία χρωμάτων του Καστελλόριζου και στην απέραντη θάλασσα. Έχω γυρίσει την Ελλάδα απ’άκρη σ’άκρη, μου έχουν μείνει κάποιες βουνοκορφές και μερικά νησιά ακόμα να ανακαλύψω. Λατρεύω τη θάλασσα και προσπαθώ να κολυμπάω όλο τον χρόνο, είναι από τους λόγους που επέλεξα να επιστρέψω άλλωστε στην Αθήνα μετά από κάποια χρόνια ζωής στο Λονδίνο. Όταν δεν κολυμπάω σε αυτήν μου αρέσει να τη διασχίζω με την εθελοντική ομάδα της Σύμπλευσης (@symplefsi) προσφέροντας δωρεάν ιατρική περίθαλψη και έργα υποδομής στους κατοίκους των ακριτικών νησιών. ‘Ετσι είχα την τύχη να επισκεφτώ εκτός τουριστικής περιόδου πολλά δυσπρόσιτα νησιά (πχ Κίναρο, Λέβιθα, Αγαθονήσι, Αη Στράτη, Οθωνούς) και να εισπράξω τα θερμά χαμόγελα των ακριτών παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Αν θέλεις ήλιο και θάλασσα στο feed σου 365 μέρες το χρόνο ενίοτε παρέα με ελληνικό καφέ (έχει γίνει σχεδόν σήμα κατατεθέν!) θα τα βρεις στο @eleniflor
#summertraveller
#greecetraveller
#sunnydestinations

Eleni Florou

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης