Γράψε μας σε μια παράγραφο ποιος είσαι και ποια η σχέση σου με τα ταξίδια ή τον τουρισμό;
Oνομάζομαι Παναγιώτης και τα τελευταία 6 χρόνια μενω στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η αγάπη μου για τα ταξίδια ξεκίνησε από όταν ήμουν μικρός και η μεγαλύτερη μου επιρροή ήταν η μητέρα μου. Κάθε καλοκαίρι κανόνιζε και πηγαίναμε σε διαφορετικό ελληνικό νησί, ενώ μαζί της εκανα το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι στο Καναδά. Την εβλέπα να κάνει αναβάσεις σε βουνά πήγαινε ταξίδια στην Ευρώπη μόνη της, χωρίς να γνωρίζει την Αγγλική γλώσσα, (και μιλάμε για περίοδο που δεν υπήρχε το ιντερνετ στη ζωή μας ή τα smartphones!) οπότε κάπως έτσι μου μετέδωσε το μικρόβιο.
Αν δεν ζούσες στην Αγγλία, σε ποια χώρα θα ήθελες να μένεις και γιατί;
Ελλάδα! Το ξέρω είναι κλισέ, το ξέρω ίσως δε μπορώ να είμαι αντικειμενικός αλλά για μένα δεν υπάρχει πιο όμορφη χώρα από την Ελλάδα. Στεναχωριέμαι κάθε μέρα που λόγω της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα έχω αναγκαστεί να ξενιτευτώ. Η Ελλάδα είναι για μένα το κέντρο του κόσμου, το φώς που έχει, η θάλασσα, ο ήλιος, τα νησία, το φαγητό. Υπάρχει ένας παλμός στον αέρα ένας μαγνητισμός, πες το όπως θέλεις, που κάνει αυτό το τόπο ξεχωριστό. Όλα τα βιώνεις στην Ελλάδα στον υπερθετικό βαθμό. Είναι αγάπη!
Το πιο περίεργο σουβενίρ που έφερες ποτέ από ένα ταξίδι σου;
Δεν αγοράζω γενικά πολλά αναμνηστικά αλλά θα ξεχωρίσω ένα τάβλι που πήρα από την αγορά του Ισφαχάν στο Ιράν. Έχουν παράδοση να φτιάχνουν υπέροχα κουτιά και γενικότερα ότι επιφάνεια φανταστείς να τη διακοσμούν με ιδιαίτερα σχέδια χρώματα και υλικά όπως ξύλο , κόκκαλα καμήλας κ.α.
Το μουσείο που πήγες και δεν άξιζε το εισιτήριο του;
Δε θα πω ψέματα τα μουσεία τα βαριέμαι αφάνταστα. Για το λόγο αυτό πάω μόνο σε αυτά που ειναι ξεχωριστά και έχω κάνει έρευνα απο πρίν για το περιεχόμενο τους. Οπότε μέχρι στιγμής δεν έχω κάποιο που να μην άξιζε το εισιτήριο του. Ξεχωρίζω το Ερμιτάζ στη Ρωσσία το μουσείο του Καίρου, το Μουσείο της Ακρόπολης και το μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο.
Το φαγητό που θυμάσαι ακόμα την μυρωδιά του, και σε ποια χώρα ήταν;
Το φαγήτο είναι βασικό κομμάτι στα ταξίδια που κάνω. Πολλές φορές το φαγητό μπορεί να συνδέεται με κάποια εμπειρία. Θα ξεχωρίσω κάτι που έφαγα στην Ιορδανία: κομμάτια κοτόπουλου, ρύζι, ξηροί καρποί και κομματάκια ντομάτας με σάλτσα. Εκτός από απλό και πεντανόστιμο, θυμάμαι την εμπειρία που το συνόδευε. Ήμουν στην Ιορδανία, όταν γινόταν ο πόλεμος στη Συρία με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν άλλοι τουρίστες. Σε ένα μαγαζί με αναμνηστικά ήταν μέσα 7 ντόπιοι και εγώ. Με είδαν και με ρώτησαν αν πεινάω. Είχαν μόλις βγάλει απο το φούρνο ένα τεράστιο ταψί και ενώ ήμασταν όρθιοι στο άδειο κατάστημα, κάτσαμε γύρω γύρω από το πάγκο του ταμείου και τρώγαμε όλοι μαζί με κουτάλια μέσα από το ταψί.
Ιδανικός για σένα Καλοκαιρινός προορισμός που θα θυμάσαι για πάντα και γιατί;
Δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι αλλά για μένα Καλοκαίρι = Ελλάδα. Δε θα ξεχάσω ποτέ το πανέμορφο Καστελλόριζο. Το πόσο γραφικό και ιδιαίτερο είναι , τα υπέροχα νερά, η ατμόσφαιρα και ο τρόπος που νιώθεις το φώς στο δέρμα σου. Με ενθουσιάζει το γεγονός ότι γεωγραφικά ανήκει στην Ασία.
Αν ήσουν χώρα ποια χώρα θα ήσουν και γιατί;
Αγαπώ τη θάλασσα, οπότε οποιαδήποτε χώρα με όμορφες παραλίες. Ίσως να διάλεγα την Ιταλία καθώς είναι πανέμορφη και οι πόλεις και η φύση της. Η τόση ιστορία σε κάθε γωνιά της και ο μεσογειακός τρόπος ζωής τη κάνουν ακαταμάχητη.
Μια σωστή συμβουλή που σου έδωσε κάποιος σχετικά με τα ταξίδια και την ακολουθείς πάντα;
Μη περιμένεις να έρθει κάποιος μαζί σου. Μη φοβάσαι να πας κάπου μόνος σου. Μερικά από τα ταξίδια που έκανα μόνος μου κατέληξαν να είναι μερικά από τα αγαπημένα μου. Μη περιμένεις πότε θα βρεθεί κάποιος φίλος που να θέλει να έρθει μαζί σου για να πας κάπου. Κλείσε το εισιτήριο να πας μόνος ή μόνη. Εάν δεν έχεις τη κατάλληλη παρέα για να πας κάπου, τότε η καλύτερη παρέα είναι ο εαυτός σου.
Μια δυσάρεστη ταξιδιωτική σου εμπειρία;
Πηγαίνοντας στη Γκάμπια κατά την απογείωση μας χτύπησε κεραυνός στο αεροπλάνο, με αποτέλεσμα μετά από κανα τρίωρο και ενώ ήμασταν πάνω από το Μαρόκο, να πρέπει να γυρίσουμε πίσω Αγγλία για να πάρουμε άλλο αεροσκάφος και να ξαναφύγουμε. Επίσης γυρνώντας από τη Γκάμπια τη τελευταία μέρα με έπιασε το στομάχι μου και έπρεπε να αντέξω όλη τη μέρα μέχρι αργά το βράδυ όπου θα πήγαινα αεροδρόμιο και μετά να επιβιώσω 6 ώρες πτήση (Παρεμπιπτόντως τις προηγούμενες μέρες καυχιόμουν ότι τη γλύτωσα και δε με πείραξε τίποτα).
Μια φράση για τους travel addicts που διαβάζουν το travelvibe και θέλουν να ταξιδέψουν όλο τον κόσμο.
Πάρε το ρίσκο, κλείσε το εισητήριο, ζήσε!
© 2020, Travel Vibe Crew. All rights reserved.
Travel Editor