#Faces: Νένα Τσιμπραηλίδου

Γράψε μας σε μια παράγραφο ποιος είσαι και ποια η σχέση σου με τα ταξίδια ή τον τουρισμό;

Ονομάζομαι Νένα Τσιμπραηλίδου είμαι 33 χρονών, ζω και εργάζομαι στην όμορφη Θεσσαλονίκη ως καθηγήτρια γερμανικών και έχω πάθος με τα ταξίδια. Νομίζω ότι από μικρή είχα τάσεις φυγής απλά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι απλά είναι η ανάγκη να μπορώ να φεύγω και να εξερευνώ καινούρια μέρη. Η μεγαλύτερη μου χαρά όταν δεν ταξιδεύω είναι να ψάχνω και να οργανώνω το επόμενο μου ταξίδι.

Αν δεν ζούσες στην Ελλάδα, σε ποια χώρα θα ήθελες να μένεις και γιατί;

Είμαι πολύ συναισθηματικό άτομο οπότε δεν θα μπορούσα να μείνω κάπου μακριά από την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Αν μπορούσα να τους έχω μαζί μου(χωρίς να τους ρωτήσω, έτσι γιατί μπορώ, χάχα) θα έλεγα στο Μπαλί.

Το πιο περίεργο σουβενίρ που έφερες ποτέ από ένα ταξίδι σου;

Εντάξει αγαπώ τα σουβενίρ μου αρέσει να χαζεύω με τις ώρες αν και δεν παίρνω πολλά. Θα πάρω σίγουρα ένα μαγνητάκι γιατί κλασικά κάνω συλλογή από μαγνητάκια στο ψυγείο. Λοιπόν είμαστε ταξίδι του μέλιτος, είμαστε στο Ντουμπάι, έχουμε πάει τελευταία μέρα σε ένα παραδοσιακό μαγαζί με μπαχαρικά τσάι κλπ έχω σηκώσει το μισό μαγαζί και για να καταλάβετε τι πήρα η τρελή στο αεροδρόμιο με σταματήσανε για έλεγχο.(να προσπαθείς να τους πείσεις ότι απλά σου αρέσει η μαγειρική χαχα)

Το μουσείο που πήγες και δεν άξιζε το εισιτήριο του;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πολύ φαν των μουσείων. Μου αρέσει περισσότερο σε κάθε μου ταξίδι να περπατάω, να χάνομαι στους δρόμους ,να παρατηρώ τους ανθρώπους και να νιώθω τα vibes της κάθε πόλης που επισκέπτομαι. Για κακή μου τύχη όμως είναι ο άνδρας μου λάτρης των μουσείων οπότε ακολουθώ αναγκαστικά αλλά δεν έχω ιδέα πόσο πληρώνουμε.(χαχα)

Το φαγητό που θυμάσαι ακόμα την μυρωδιά του, και σε ποια χώρα ήταν;

Σε κάθε ταξίδι μου αρέσει πάρα πολύ να δοκιμάζω την παραδοσιακή τοπική κουζίνα. Το θεωρώ μέρος του ταξιδιού. Ψάχνω μαγαζιά που πηγαίνουν οι ντόπιοι και δεν είναι τόσο τουριστικά. Ακόμα έχω την μυρωδιά από το φαγητό που δοκίμασα σε ένα μικρό παραδοσιακό μαγαζί κρυμμένο μέσα στη Μεντίνα στο Μαρακές. Δεν σου γεμίζει το μάτι δεν θυμάμαι καν το όνομα. Πιστεύω ότι αν ξαναπήγαινα θα το έβρισκα με κλειστά μάτια μόνο από την μυρωδιά.

Ιδανικός για σένα Καλοκαιρινός προορισμός που θα θυμάσαι για πάντα και γιατί;

Αν και δεν είμαι άτομο που πηγαίνω σε παραδοσιακά καλοκαιρινούς ή χειμερινούς προορισμούς(έχω πάει Αύγουστο Ντουμπάι Αμπού Ντάμπι, έχω πάει Δεκέμβριο Καππαδοκία) φυσιολογική δεν με λες σε καμία περίπτωση θα πω το απόλυτο κλισέ τα ελληνικά μας νησιά. Θεωρώ ότι είναι ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός. Καταγάλανες θάλασσες, υπέροχο φαγητό , πανέμορφα σοκάκια δεν υπάρχει καλύτερο.

Αν ήσουν χώρα ποια χώρα θα ήσουν και γιατί;

Θα έλεγα Ιταλία .Είναι η πρώτη χώρα που μου ήρθε στο μυαλό μόλις διάβασα την ερώτηση. Δεν ξέρω γιατί, μάλλον λόγω φαγητού(χαχα). Μπορώ να ζω μόνο με μακαρόνια και πίτσα!

Μια σωστή συμβουλή που σου έδωσε κάποιος σχετικά με τα ταξίδια και την ακολουθείς πάντα;

Να μην φοβάσαι να μιλήσεις με τους ντόπιους. Οι περισσότεροι όταν αρχίζουν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό και ειδικότερα σε χώρες εκτός Ευρώπης έχουν αυτό το φόβο. Μπορεί και δικαιολογημένα. Θεωρώ όμως ότι για να καταλάβεις πραγματικά την χώρα και τους ανθρώπους της πρέπει να γνωρίσεις και να μιλήσεις με τους ντόπιους.

Αυτά που θα σου πουν δεν τα γράφει σε κανέναν ταξιδιωτικό οδηγό. Μία τέτοια γνωριμία που θα μου μείνει αξέχαστη είναι πέρυσι το καλοκαίρι στο Μαρόκο. Είμαστε στην Αιτ Μπεν Χαντου (μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco στην οποία κατοικούν μόνο 10 οικογένειες) 40 βαθμοί έχουμε σταματήσει σε μία σκιά ψάχναμε κάπου να καθίσουμε και να πάμε τουαλέτα και ρωτάμε κάποιον που είχε μαγαζί με σουβενίρ, μας λέει ότι δεν έχει κάτι τέτοια ώρα ανοιχτό αν θέλετε μπορείτε να έρθετε σπίτι μου (η Ελληνίδα μάνα θα μας έλεγε μην τυχόν και πάτε και δεν ξέρετε τι είναι κλπ).

Ο άνθρωπος αυτός μας άνοιξε το σπίτι του μας πρόσφερε τσάι και οι ιστορίες που μας είπε είναι από αυτές που δεν ξεχνάς ποτέ!

Μια δυσάρεστη ταξιδιωτική σου εμπειρία;

Λοιπόν 2015 ταξίδι του μέλιτος. Είχαμε κλείσει να μείνουμε 5 ημέρες Ντουμπάι και 4 Αμπου Ντάμπι. Πετάμε από Θεσσαλονίκη για Κωνσταντινούπολη και από εκεί απευθείας για Ντουμπάι. Χάνουμε το αεροπλάνο για Ντουμπάι από Κωνσταντινούπολη(λάθος της αεροπορικής) μένουμε μία ολόκληρη μέρα στη Κωνσταντινούπολη και πετάμε αργά το βράδυ της επόμενης για Ντουμπάι.

Φτάνουμε Ντουμπάι ξημερώματα και δεν έχει έρθει η μία βαλίτσα. Και έχει και συνέχεια. Εγώ είχα κλείσει για να κάνω έκπληξη στο Γιώργο(όπου Γιώργος my other half) να πάμε να κολυμπήσουμε με δελφίνια στο Atlantis the palm την άλλη μέρα το πρωί.

Φτάνουμε στο ξενοδοχείο το λέμε στον υπάλληλο στην ρεσεψιόν το πρόβλημα μας και μας λέει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα το ξενοδοχείο μας έχει εμπορικό κέντρο μπορείτε να ψωνίσετε το πρωί. Δεν θέλετε να ξέρετε πόσο δώσαμε για να πάρουμε μαγιό και σαγιονάρες.(Ο Γιώργος ήταν με υπογλώσσια).Μετά από τόσα χρόνια το σκέφτομαι και γελάω αλλά τότε λέγαμε πραγματικά τι άλλο μπορεί να συμβεί.