New Orleans Stories: Βόλτα στον Μισισιπή

Ο ποταμός ΜΙΣΙΣΙΠΗΣ είναι ο τρίτος μεγαλύτερος ποταμός στον κόσμο (μετά τον Νείλο στην Αφρική 6.669 χλμ, τον Αμαζόνιο στην Νότια Αμερική 6.436 χλμ) με μήκος 5.969 χλμ. Το όνομά του ΜΙΣΙΣΙΠΗΣ (missi-ziibi), σημαίνει στην γλώσσα των Ινδιάνων “ο μεγάλος ποταμός” ή ο πατέρας των νερών” όπως κάποιοι τον αναφέρουν.

Αποτελείται από 2 ποτάμια τον Μισισίπι και τον Μισούρι , που είναι ένας μεγάλος παραπόταμος. Ξεκινάει το ταξίδι του από την πολιτεία της Μινεσότα, την Ιτάσκα και ενώνεται με τον Μισούρι, που έρχεται από τα Βραχώδη όρη, για να εκβάλουν στον κόλπο του Μέξικο. Είναι είναι μεγάλος πλωτός ποταμός, τόσο σε μήκος, όσο και σε όγκο νερού, έχει τεράστια εμπορική κίνηση αφού πολλές πόλεις και χωριά βρίσκονται κατά μήκος του με πιο γνωστές την Νέα Ορλεάνη, στον Νότο της Λουϊζιάνα, το Σάιντ Λούις στην πολιτεία του Μισούρι, το Μέμφις, την Μινεάπολις και πολλές άλλες.

Αφού βρεθήκαμε λοιπόν στην Νέα Ορλεάνη, δεν ήταν δυνατόν να μην κάνουμε μια βόλτα σε αυτόν τον ποταμό με ένα ποταμόπλοιο, το steamboat Natchez που μας υποδέχτηκε με την καθιερωμένη 2 φορές την ημέρα συναυλία του, με το σφύριγμα του ατμού. Ο ήχος του μου θύμισε φλάουτο και ήταν και η έναρξη για την αναχώρηση του πλοίου. Το όργανο το οποίο βγάζει τους ήχους με την βοήθεια του ατμού αλλά και της ανθρώπινης παρέμβασης (του μουσικού που παίζει το όργανο), ονομάστηκε όπως λένε οι πληροφορίες μου calliope, από την μούσα της επικής ποίησης, της ρητορικής και των καλών τεχνών.

Αφού αγοράσαμε από τα γκισέ, που βρίσκονται απέναντι από την αποβάθρα του πλοίου, τα εισιτήρια επιβίβασης για μια μεσημεριανή κρουαζιέρα στα νερά του Μισισίπι, μπήκαμε σε μια μεγάλη ουρά, (φαίνεται ότι και άλλοι είχαν την ίδια ιδέα με εμάς, να συνδυάσουν την κρουαζιέρα με το μεσημεριανό παραδοσιακό φαγητό του πλοίου) μια ουρά που ευτυχώς προχωρούσε γρήγορα, καθώς ο ήλιος και η ζέστη δεν υποφέρονταν (καπέλο, αντηλιακό και νερό κρίνονται απαραίτητα), ευτυχώς από κάποιο σημείο και μετά υπήρχε στέγαστρο και ανεβήκαμε στο πλοίο κάνοντας αρκετά ζικ ζακ πριν περάσουμε τον απαραίτητο έλεγχο ασφάλειας και αφού βγήκαμε και τις αναμνηστικές τουριστικές φωτογραφίες, που τελικά δεν αγοράσαμε

.Ήταν ήδη 2 το μεσημέρι και πεινούσαμε έτσι κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στην αίθουσα του εστιατορίου όπου μπουφέ με τοπικά εδέσματα μας περίμεναν.

Η αίθουσα ήταν μεγάλη, θύμιζε τις σάλες εποχής, της Λουιζιάνα, με τους ανεμιστήρες στις οροφές, από την μια μεριά έπαιζε η ορχήστρα του πλοίου-The Steamboat Stompers, ρυθμούς jazz αλλά εμείς επικεντρωθήκαμε στο φαγητό στην άλλη πλευρά της αίθουσας! Άλλωστε είχαμε χρόνο, η κρουαζιέρα θα ξεκινούσε στις 2,30.

Το φαγητό ήταν υπέροχο, αφιερωμένο στην κουζίνα του Αμερικάνικου Νότου, ρύζι μαγειρεμένο στον ατμό, red beans and rice, καπνιστά λουκάνικα, υπέροχες creamy mashed potatoes, ζουμερό κοτόπουλο με την υπέροχη σάλτσα του, vegeterian pasta salad, southern fried fish, vegetables of the day, φρέσκο γαλλικό ψωμάκι και για επιδόρπιο φρούτα και ένα υπέροχο γλυκό το Natchez Bread Pudding, ένα σουφλέ από γαλλικό ψωμί σε μια πλούσια κρέμα λευκής σοκολάτας. ΚΟΛΑΣΗ!

Φυσικά δεν αρκεστήκαμε στο πρώτο πιάτο, τα δοκιμάσαμε όλα και δεύτερη φορά, αφού το χαμογελαστό προσωπικό μας ενημέρωσε ότι μπορούμε να φάμε όσο θέλουμε.

Ψήφισα ως καλύτερο, το κοτόπουλο και το φασολόρυζο ενώ οι υπόλοιποι της παρέας ενθουσιάστηκαν με το τηγανητό ψάρι.Τι να κάνουμε. γούστα είναι αυτά. Περί ορέξεως…..Θα σας πω ότι γενικά το φαγητό ήταν καλό ,δεν υπάρχει περίπτωση να μείνετε νηστικοί.

Επίσης να μην ξεχάσω να σας πω, ο καφές και το ice Tea είναι δωρεάν, δηλαδή συμπεριλαμβάνονται όπως και το γεύμα στην τιμή του εισιτηρίου. Ποτά και αναψυκτικά θα τα πληρώσετε και οι τιμές τους δεν είναι απαγορευτικές .

Η ώρα πλησίαζε δυο και μισή και το πλοίο άρχισε να κινείται στα ήσυχα νερά του ποταμού. Ήδη έπιασα θέση στο κατάστρωμα, έξω από το εστιατόριο, ενώ αργότερα ανέβηκα πιο ψηλά, που όμως φύσαγε πολύ ενώ ο ήλιος έκαιγε και δεν μπορούσες να μείνεις για πολύ εκεί, για να δω την θέα στις όχθες του ποταμού αλλά και την κίνηση των πλοίων στο ποτάμι. Τεράστια πλοία κινούνταν στο ποτάμι, μεταφέροντας εμπορεύματα και μηχανήματα, ενώ και μικρότερα σκάφη μετέφεραν κόσμο .

Από την αίθουσα του εστιατορίου, ακούγονταν σ΄όλο το πλοίο η μουσική, που έπαιζε η ορχήστρα. Η ατμόσφαιρα στο πλοίο και η θέα στην Νέα Ορλεάνη και τις όχθες σε μεταφέρουν σ άλλες εποχές, αυτές που έχουμε δει σε ταινίες ή έχουμε διαβάσει στα βιβλία.

To steamboat Natchez, κατασκευάστηκε το 1975 είναι ένα ατμόπλοιο που εκτελεί τουριστικά δρομολόγια καθημερινά, προσφέροντας τους τουρίστες παραδοσιακό φαγητό της περιοχής άλλα και μια υπέροχη διαδρομή κατά μήκος του ποταμού, ώστε να γνωρίσει ο τουρίστας την πόλη αλλά και μερικές περιοχές κοντά σ αυτήν. Η μεσημεριανή κρουαζιέρα διαρκεί 2 ώρες και στοιχίζει περίπου 40 ευρώ το άτομο, το βράδυ είναι πιο ακριβή και προσφέρει άλλες υπηρεσίες (μπείτε εδώ να τα δείτε όλα και αποφασίστε ποια θα προτιμήσετε).

Καλή η τιμή της κρουαζιέρας με το φαγητό, σας προτείνω να μην την παραλείψετε εφόσον έχετε χρόνο .

Για να φτάσετε στο σημείο αναχώρησης του ποταμόπλοιου, πάτε στην οδό Toulouse Street Wharf, κοντά στην Γαλλική συνοικία, από την πλατεία Jackson τουλάχιστον μισή ώρα πριν την αναχώρηση του πλοίου. Κάντε προ κράτηση των εισιτηρίων, γιατί ο κόσμος είναι αρκετός και μπορεί να μην βρείτε θέση τελευταία στιγμή.

Για περισσότερα Trips and Dreams ακολουθήστε με σε Facebook και instagram

© 2019, Trips and Dreams. All rights reserved.