Στην Μπολόνια για την Παγκόσμια Ημέρα Πίτσας: Που θα βρεις την καλύτερη

Διαβάζοντας την ιστορία της πίτσας έπεσα σε κάτι που με σοκάρισε.

Οι αρχαίοι Έλληνες λέει, το 2000 πχ, έφτιαχναν ένα έδεσμα με την ονομασία «πλακούντας». Ήταν μια ζύμη την οποία άνοιγαν σε λεπτά στρόγγυλα φύλλα και τα έψηναν μαζί με βότανα, κρεμμύδι, τυρί και σκόρδο!

Η ιστορία της Πίτσας

Αργότερα, τον 6^ο πχ αιώνα, οι πέρσες στρατιώτες έψηναν ένα είδος ζύμης πάνω στις ασπίδες τους προσθέτοντας τυρί, ενώ τον 3^ομχ αιώνα οι Ρωμαίοι έτρωγαν λεπτό στρογγυλό ψωμί με ελαιόλαδο, μυρωδικά και μέλι.Η πρώτη αναφορά της λέξης πίτσα προέρχεται από ένα συμβολαιογραφικό έγγραφο γραμμένο στα λατινικά και χρονολογείται τον Μάιο του 997 μ.Χ. ενώ το 1522 μαζί με τις τομάτες που φτάνουν για πρώτη φορά στην Ευρώπη, οι Ιταλοί και συγκεκριμένα οι Ναπολιτάνοι, προσθέτουν πρώτοι σάλτσα τομάτας στα ψητά λεπτά στρογγυλά ψωμιά. Μπορούμε να πούμε ότι τότε δημιουργήθηκε η πρώτη πίτσα όπως είναι με τη σημερινή της μορφή. Με τη μεγάλη ιταλική μετανάστευση και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Όλα τα άλλα είναι ιστορία.

Στις μέρες μας η τέχνη της Ναπολιτάνικης πίτσας (pizza napoletana με ντομάτα και μοτσαρέλα) έχει μπει στον κατάλογο της άυλης κληρονομιάς της Ουνέσκο και έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο «η βασίλισσα της πίτσας» παγκοσμίως. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες παραλλαγές στη χώρα ακόμα και στην ίδια περιοχή! Π.χ Στο νησί της Σικελίας η sfincione, είναι παραλληλόγραμμη και πιο αφράτη, ενώ στις Συρρακούσες η pizzòlu, είναι στρογγυλή γεμιστή, στην Κατάνια, η scacciata, έχει δύο στρώσεις ζύμης…Στη Ρώμη θα βρεις τη Pizza Tonda Romana με πολύ λεπτή τραγανή κόρα…στο Τορίνο θα βρεις τη Pizza al padellino ή pan pizza με λεπτή και μαλακή κόρα και δεν έχει τελειωμό!

Ποια ή αφορμή για να διαβάσω την ιστορία της πίτσας; Το ταξίδι που έκλεισα στην Μπολόνια για να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Πίτσας στις 9 Φεβρουαρίου!

Ταξίδι στην Μπολόνια

Με τις συχνές, απευθείας πτήσεις της Aegean για την πανέμορφη πόλη της Ιταλίας σε μόλις 2 ώρες θα τρώγαμε στην κεντρική πλατεία, τι άλλο; Πίτσα! Ανυπομονούσα! Ό,τι και να είχα δει και διαβάσει τίποτα δε με προετοίμασε για την όμορφη ατμόσφαιρα της «κόκκινης πόλης».

Η Μπολόνια έχει μια γλυκιά ηρεμία. Παρόλο που είναι γνωστή φοιτητούπολη, γεμάτη κόσμο και έντονη βραδινή ζωή, συγχρόνως είναι και μια ήσυχη πόλη. Δε θα ακούσεις φασαρία από μηχανές, οι περισσότεροι κινούνται με ποδήλατα στην παλιά πόλη, κάτι που με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο.

Το ιστορικό κέντρο είναι πεζοδρομημένο, και λόγω του ότι η πόλη είναι επίπεδη είναι ιδανική για περπάτημα. Ακόμα και όταν βρέχει δε θα σε σταματήσει τίποτα καθώς με τα 42 χιλιόμετρα σκεπαστές στοές θα συνεχίσεις τη βόλτα σου αμέριμνος!

Ένα από τα πολλά ψευδώνυμα της πόλης είναι το “κόκκινη” (la rossa) και πραγματικά όλα τα κτήρια της είναι βαμμένα σε κεραμιδί αποχρώσεις. Τα λάτρεψα όχι μόνο γιατί τυχαίνει να είναι τα αγαπημένα μου χρώματα αλλά και για την ομορφιά τους. Λάτρης της φωτογραφίας δε, κλίκαρα τη μηχανή μου ασταμάτητα! Τα μεσαιωνικά κτίσματα με κέρδισαν αμέσως, οι στοές της, τρομερά φωτογενείς με όλες τις σκιές που σχηματίζονται, τα μωσαϊκά και τα ψηφιδωτά μοναδικά, ακόμα και οι τεράστιες ξύλινες πόρτες με τα σιδερένια ρόπτρα και τα μπρούτζινα κουδούνια με μετέφεραν σε άλλη εποχή! Τα μπαλκόνια μια γλύκα, οι εσωτερικές πλακόστρωτες αυλές υπέροχες…

Ωρα για φαγητό…δηλαδή, για Πιτσα!

Με αυτά και με αυτά πείνασα όμως και θυμήθηκα γιατί είχαμε έρθει…μα φυσικά για να κάνουμε ένα νόστιμο ρεπορτάζ: που θα βρούμε λοιπόν την καλύτερη πίτσα!

Φυσικά, πριν πάω έκανα την προκαταρκτική έρευνα μου, ακόμα και μέχρι τελευταία στιγμή μέσα στο αεροπλάνο, με το wi–fi onboard της Aegean, διάβαζα άρθρα που θα βρω να φάω ωραία πίτσα. Εσύ τώρα που διαβάζεις το άρθρο και σίγουρα θα σου ανοίξει η όρεξη για μια Μπολόνια οργανώσου νωρίς, επωφελήσου από το Aegean low cost calendar και από τις προσφορές που κατά διαστήματα θα βρεις στην εφαρμογή και έφυγες!

Σημείωσα λοιπόν και εγώ στους χάρτες μου τα μαγαζιά που ήθελα να πάμε και ξεκινήσαμε. Δυστυχώς πολλά από τα μαγαζιά που είχα στη λίστα μου δεν είχαν τραπέζι, αλλά ούτε και σκαμνάκι. Στην πόλη το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου διεξάγεται μια Διεθνής Έκθεση Τέχνης, η μακροβιότερη της Ιταλίας, από το 1974. Καταλαβαίνεται τι γινόταν!

Έχω να σας πω όμως ότι οι επιλογές είναι άπειρες!

Δεν έχει πάρει το ψευδώνυμο χοντρή (La Grassa) τυχαία. Και ένα χρόνο να κάτσεις στη Μπολόνια δε θα τις δοκιμάσεις όλες! Η πόλη είναι γεμάτη μαγαζιά με εστιατόρια (restaurant), ταβερνακια (tratoria), κουτουκάκια (osteria), πιτσαρίες (pizzeria) και μετά με άπειρα take away μαγαζιά που πουλάνε πίτσες, ψωμί με διάφορα υλικά επάνω ή μέσα (focaccia), σάντουιτς (panini), άλλο σάντουιτς με ψωμί λαδιού (schiacciata), σαντουιτς με ψωμί πιτσας (panpizza) και πάει λέγοντας! Με λίγα λόγια έχασα την μπάλα! Έτσι όπου έβλεπα κάτι και μου άρεσε έμπαινα και κοιτούσα, ε δοκίμαζα κιόλας για να έχω και άποψη, πως έτσι;

Στην Μπολόνια δοκίμασα δύο τύπους: τη Ναπολιτάνικη, η οποία είναι λεπτή έως 3 χιλιοστά και την Μπολονέζικη που είναι πιο παχιά και τραγανή. Εγώ είμαι φαν της αφράτης. Δοκίμασα πολλές πίτσες, πρωί, μεσημέρι και βράδυ (δεν ξέρω πότε θα μου λείψει να ξαναφάω, χαχα) και θα σας τα πω όλα! Ένα είναι σίγουρο, δεν μπορείς να αντισταθείς…παντού υπάρχει μια υπέροχη μυρωδιά πίτσας!

Ακόμα και μετά από το βραδινό μας, σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης, Trattoria dal Biassanot, σταματήσαμε σε μια πιτσαρία, κάθισα μισή ώρα και χάζευα τον pizzaiolo, έτσι λέγεται ο μάστορας της πίτσας, έφαγε πείραγμα από τους συναδέλφους του επειδή τον κοιτούσα, γελάσαμε και στο τέλος έφυγα με ακόμα ένα κουτί πίτσας στο χέρι! Φυσικά και δοκίμασα ένα κομμάτι ζεστή και ζουμερή μαργαρίτα με πεπερόνι, η αγαπημένη μου, και ας είχα φάει βραδινό talliateles ragu, lasagna και tortellini al brosso!

Που βρήκαμε τις πιο ωραίες πίτσες στην Μπολόνια

Σίγουρα θα επισκεφτείς την περιοχή Quadrilatero, ένα μεγάλο τετράγωνο στο κέντρο της πόλης, από εκεί βγαίνει και το όνομα του, γεμάτο μαγαζιά που πουλάνε τρόφιμα, πάγκοι με λαχανικά, όμορφα μαγαζιά για κρασάκι και πλατό με αλλαντικά και τυριά! Είναι η πιο παλιά αγορά της πόλης και στην ουσία η καρδιά της Μπολόνιας.

Εκεί θα βρεις και την κλειστή αγορά Mercato di Mezzo, Via Clavature 12, (10:00-24:00) Έχει διάφορα μικρά μαγαζιά με φαγητό και ποτά. Στον πρώτο όροφο, φάγαμε υπέροχη πίτσα στο γνωστό Rossopomondoro Μενού: rossopomodororadio.it Δοκιμάσαμε την τριπλή, την ονομάζουν fru fru (pizza with 3 flavors: mozzarella, mortadella Suprema Fiorucci, burrata la Golosa di Puglia, dried tomatoes, oregano, rocket, mozzarella, sautéed porcini mushrooms and hazelnuts) Ιδανική επιλογή για ένα μεσημεριανό διάλειμμα.

Μercato delle Εrbe, Via Ugo Bassi 21 (7:00-24:00) Άλλη μία κλειστή αγορά με πάγκους με τοπικά προϊόντα, κρέατα και τυριά, καθώς και αρκετά, όμορφα διακοσμημένα, εστιατόρια. Εκεί δοκιμάσαμε πίτσα στο Super Forno Pizza, έχει πολλές επιλογές, η κολοκυθοπίτσα τα σπάει! Και να φανταστείς δε μου αρέσει το κολοκύθι! Πολύχρωμα τραπεζάκια, καλόγουστη διακόσμηση και κοκτέιλ. Σούπερ!

Berberè Porta Saragozza, Piazza di Porta Saragozza 6a. Θα βρεις άπειρες επιλογές, 24ώρη εξυπηρέτηση και η πιο χαρούμενη «κουζίνα» που έχω δει! Τραγουδούσαν όλη την ώρα και γελούσαν. Μενού: berberepizza.it

Steccapara Pizza e Supplì, Via Guerrazzi 11b (12:00-15:00 & 18:00-22:00) Σε πακέτο μόνο, από τις πιο διάσημες πίτσες στην πόλη! Προσοχή: τσεκάρετε τις ώρες (δυστυχώς και τις δύο φορές που πήγα το βρήκα κλειστό)

Banco del Vino, Via Goito 3g, νόστιμη πίτσα και μεγάλη ποικιλία κρασιών. Θα βρεις και vegan εκδοχή.

Pizza Altero, Via Ugo Bassi, 10o, (9:00-00.30) εδώ βρήκα την Μπολονέζικη χοντρούλα πίτσα και ρώτησα την κουβανέζα που δούλευε εκεί ποιες διαφορές υπάρχουν στη ζύμη. Για μένα που αγαπώ τις αφράτες ήταν η καλύτερη!

Επίσης, Μη χάσεις:

Via delle Moline δρόμος στην Εβραϊκή συνοικία, η πιο ζωντανή περιοχή της πόλης γεμάτη μαγαζιά και νέους.

Portici di Bologna, Via Farini, πανέμορφη στοά

Να φωτογραφηθείς στο συντριβάνι του Ποσειδώνα (Fontana del Nettuno) με τις σέξι γοργόνες (το νερό βγαίνει το στήθος τους)

Να πιείς ένα Bologna Spritz (vermouth, prosecco & σόδα) στα υπαίθρια τραπεζάκια του Bar Vittorio Emanuele, είναι πάνω στην πλατεία Maggiore από το 1882. Όσο και λατρεύω το Aperol Spritz μπήκα στον πειρασμό να το δοκιμάσω. Έ κάτι θα ξέρουν και οι Μπολονέζοι καλύτερα! Όλοι αυτό έπιναν!

Αγαπημένο μου σημείο Basilica di Santa Maria dei Servi, Str. Maggiore, 43, κάτσε λίγο και χάζεψε την υπέροχη στοά έξω από τον ναό.

Πιες ένα εσπρεσάκι Σάββατο πρωί μαζί με τους ντόπιους στο αυθεντικό μαγαζί του Bar Maurizio, Via Guerrazzi, 22a. Από έξω δε σου γεμίζει το μάτι αλλά μέσα, αν και πολύ μικρό, είναι πολύ καλλιτεχνικό. Από αυτά που με κερδίζουν αμέσως.

Στο πολύ ιδιαίτερο μπαράκι Le Stanze θα σε εντυπωσιάσει ο χώρος του. Σίγουρα δε θα έχεις πιει ξανά ποτό σε πρώην παρεκκλήσι!

Βγάλε μια φωτόγραφία στους διάσημους πύργους της πόλης, Asinelli (o μεγαλύτερος) και Garisenda (ο μικρότερος) Προέρχονται από μεγάλες φεουδαρχικές οικογένειες τους 1100μχ και συμβόλιζε τη δύναμη της αντίστοιχης οικογένειας. Κάποτε υπήρχαν 100 αντίστοιχοι πύργοι όμως σήμερα διασώζονται μόνο 20. Αν αντέχεις ανέβα τα 498 σκαλιά του πύργου Asinelli για να τους δεις.

Πήγαινε μέχρι την οδό Via Piela να δεις το γνωστό κανάλι της Μπολόνιας, Finestrella. Δε θα δυσκολευτείς να το βρεις, πάντα υπάρχει μια μικρή ουρά για την πολυπόθητη ινσταγκραμική φωτογραφία.

Είμαι σίγουρη ότι θα ξαναδιαβάσεις αυτό το άρθρο και θα το αποθηκεύσεις γιατί σίγουρα η Μπολόνια είναι μέσα στα ταξιδιωτικά σου σχέδια!

Happy Wolrd Pizza Day

Maria Mazarou

Travel Editor at 11

Γεια σου, είμαι η Μαρία Μαζαρού.

Ζω από πάντα στην Αθήνα και τα τελευταία χρόνια περνάω αρκετό χρόνο στο σπίτι μας στην Τζια.

Ήταν το 2019 όταν μου έγινε η πρόταση να μπω στο Travel Vibe και παρόλο που μέχρι τότε πίστευα ότι δεν μπορούσα να γράψω καλά, δε δίστασα ούτε στιγμή Η χαρά μου πλέον είναι τεράστια που είμαι μέλος αυτής της ταξιδιωτικής κοινότητας.

Μου αρέσει να ταξιδεύω σε μέρη λιγάκι πιο ιδιαίτερα και ήσυχα, όσο γίνεται με λιγότερο τουρισμό. Όσο πιο μακριά και απομονωμένα, τόσο πιο πολύ με εξιτάρει!

Η πιο συχνή ερώτηση προς έναν ταξιδιώτη είναι, ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι. Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα σε αυτή την ερώτηση. Αν πρέπει να πω μία θα πω Μεξικό, πρώτον για την ομορφιά της και δεύτερον για την αγάπη που της έχω. Δεν μπορώ όμως να προσπεράσω την εμπειρία μου βλέποντας τη μεγάλη μετανάστευση ζώων στο Μασάι Μάρα της Κένυα, συμμετέχοντας σε κηδεία στην Τάνα Τοράτζα της Ινδονησίας, την τριήμερη κατάβαση του ποταμού Τσιριμπίνια στη Μαδαγασκάρη ή τη δεκαήμερη κατασκήνωση στο εξωπραγματικά όμορφο νησί της Σοκότρα.

Δεν έχω κάνει πάρα πολλά ταξίδια σε απόλυτο αριθμό, είμαι όμως πολύ περήφανη και τυχερή για τα μέρη που έχω δει!

Στο Travel Vibe θα βρεις άρθρα μου για ελληνικούς προορισμούς και νησιά όπως τα Ψαρά, Παλαιό Τρίκερι και τη Τζια, για κοντινούς προορισμούς όπως την Μπολόνια, τη Φεζ του Μαρόκου και τη Σαναά της Υεμένης, αλλά και πιο μακρινούς όπως για τα νησιά Γκαλαπάγκος, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, το Ομετέπε της Νικαράγουα και την Κολομβία.

Αυτό όμως που πραγματικά μου αρέσει να γράφω είναι ταξιδιωτικές ιστορίες….Πως πέρασα 3 μέρες μέσα σε μια πιρόγα στη Μαδαγασκάρη, πως ήταν η εμπειρία μου ζώντας 10 μέρες παρέα μόνο με τους 2 οδηγούς στη Σοκότρα της Υεμένης, πως είναι να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με την από καιρό νεκρή μητέρα ενός ανθρώπου στο σαλόνι του σπιτιού του.

Στα άρθρα μου δεν επικεντρώνομαι τόσο στα ιστορικά στοιχεία του κάθε μέρους. Αυτά υπάρχουν σε χιλιάδες αράδες στο διαδίκτυο. Στόχος μου είναι να σε βοηθήσω να οργανώσεις το δικό σου ταξίδι δίνοντας σου πληροφορίες και τιπς, να σε ταξιδέψω και γιατί όχι να σε εμπνεύσω για τον επόμενο σου προορισμό!

#Travelstories #Islander #Summerlover