Μπορείς να απολαύσεις τη Θεσσαλονίκη σε 48 ώρες; Η απάντηση είναι ναι! Πάμε λοιπόν να πάρουμε μια γεύση μιας σύγχρονης πόλης, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πόλης – αμάλγαμα αρχιτεκτονικής και πολιτισμών.
Φτάνουμε στη συμπρωτεύουσα Παρασκευή απόγευμα, πρώτη απαραίτητη στάση στο ξενοδοχείο για να αφήσουμε τα πράγματά μας και να φρεσκαριστούμε. Σε ένα long weekend η ιδανική επιλογή είναι ένα κεντρικό ξενοδοχείο για να γλυτώνεις χρόνο από μετακινήσεις και αναζήτηση πάρκινγκ. Στην προκειμένη επιλέξαμε το «Zeus is loose hostel» στο κέντρο της πόλης, το οποίο προσφέρει κοιτώνες για μικρές και μεγάλες παρέες και ιδιωτικά δωμάτια και πιο private καταστάσεις. Τα περισσότερα δωμάτια έχουν ανοιχτή θέα στην πλατεία απέναντι, γεγονός το οποίο ανεβάζει την εμπειρία της διαμονής σε άλλο επίπεδο. Αφού φρεσκαριστήκαμε λοιπόν, ώρα για νυχτερινή βόλτα στην πόλη.
Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε την Αριστοτέλους, στρίβουμε στην Ερμού, προσπερνάμε την Αγορά Μοδιάνο όπου θα γυρίσουμε αργότερα και συνεχίζουμε για την καλύτερη πίτσα έβερ στο Pizza Hood. Tο δρομάκι του Ερνέστου Εμπράρ είναι ο ορισμός του street food. Εκεί θα βρεις να φας τάκος, σάντουιτς και την απόλυτη πίτσα Ταρτούφο στο Pizza Hood. Και μόνο η εμπειρία να ανοίγουν τη ζύμη στον αέρα και να ξεφουρνίζουν την πίτσα μπροστά σου σε χορταίνει (ή μάλλον σου ανοίγει την όρεξη χειρότερα)! Έχοντας ικανοποιήσει την ασίγαστη επιθυμία μας για καλό φαγητό, επιστρέφουμε στην Αγορά Μοδιάνο για βόλτα, ψώνια και ποτό.
Η Αγορά Μοδιάνο αποτελούσε στο παρελθόν κεντρική αγορά τροφίμων της πόλης και είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της αίγλης μιας άλλης εποχής. Η ανοικοδόμησή της έφερε μια νέα πνοή στην πόλη και στους λάτρεις του καλού φαγητού. Να σημειώσουμε ότι εκτός από την αγορά εκλεκτών προϊόντων στα μικρά καταστήματα, μπορείτε να απολαύσετε το φαγητό σας σε κάποιο από τα εξαιρετικά εστιατόρια της αγοράς. Εμείς όντας χορτάτοι ανεβήκαμε για ποτό στον όροφο.
Το επόμενο πρωί ξεκινάει με καφέ και μπουγάτσα στο χέρι και βόλτα στην παραλιακή μέχρι τον Λευκό Πύργο. Έπειτα ανηφορίσαμε προς το Γαλεριανό συγκρότημα, το οποίο μαρτυρά την ακμή της πόλης κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο. Συνεχίζουμε προς τη Ροτόντα περνώντας από την Αψίδα του Γαλερίου, τη γνωστή Καμάρα. Ο αρχαιολογικός περίπατος συμπληρώνεται με τη Ροτόντα η οποία χτίστηκε τον 4οαι. μ.Χ. και συγκαταλέγεται στα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αρχικά, εικάζεται ότι ήταν ναός του Δία, μαυσωλείο ή αίθουσα του θρόνου. Αργότερα, όμως, λειτούργησε ως χριστιανική εκκλησία, μουσουλμανικό τέμενος και μετά την απελευθέρωση αφιερώθηκε στον Άγιο Γεώργιο.
Η Θεσσαλονίκη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Κωνσταντινούπολη και το πολίτικο φαγητό, συνεπώς δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την πολίτικη κουζίνα. Γι’ αυτό μόλις βράδιασε πήγαμε στο «Hayat Μικρή Πόλη» στην Παλαιών Πατρών Γερμανού, μια σύγχρονη εκδοχή του ανατολίτικου εστιατορίου. Και αφού φάγαμε ότι αλμυρό και γλυκό υπήρχε και ήπιαμε ένα ζεστό μαύρο τσάι, γυρίσαμε στο «Zeus is loose» και ανεβήκαμε στο roof garden για κοκτέιλ στο Nectar Distillery. Εκεί, μπορείς να απολαύσεις το βραβευμένο ως βιώσιμο κοκτέιλ “Tip to root” του Δημήτρη Καϊταλίδη παρέα με την υπέροχη θέα, με τον βυζαντινό ναό της Παναγίας των Χαλκεών ακριβώς απέναντι και τη Ρωμαϊκή αγορά στο βάθος. Την ίδια θέα βέβαια απολαμβάνεις και από το κρεβάτι σου δυο ορόφους από κάτω. Σίγουρα η καλύτερη θέα για να αποκοιμηθείς και να ξυπνήσεις το επόμενο πρωί.
Το κυριακάτικο πρωινό ξεκινάει με χαλαρό ξύπνημα, βόλτα για brunch και τέλος με αναχώρηση από την όμορφη αυτή πόλη, η ενέργεια της οποίας θα μας ακολουθεί για πολύ καιρό ακόμα.
© 2023, Maria Michael. All rights reserved.
Travel Editor
-
Maria Michaelhttps://travelvibe.eu/team-author/maria-michael/
