20 μέρες στην Κολομβία: Τι να δεις, τι να κάνεις

Γλυκοκοιτάζεις την Κολομβία αλλά δε ξέρεις που να πας και τι να δεις; Η αλήθεια είναι ότι με δυσκολία θα εξαιρέσεις κάτι από τα πολλά highlights της χώρας, θα αναγκαστείς όμως γιατί μικρή χώρα δεν τη λες. Με μία ή δύο εσωτερικές πτήσεις και μια καλή οργάνωση θα δεις αρκετά. Διάβασε και τις δικές μου επιλογές και πάρε ιδέες για να φτιάξεις το πρόγραμμα σου.

[Bogota]  Απαραίτητα θα βάλεις στο ταξίδι σου δυο-τρεις μέρες την πρωτεύουσα. Ιδανικό μέρος να μείνεις η παλιά πόλη, Candelaria. Δίπλα στους τεράστιους ουρανοξύστες θα βρεις το πιο χρωματιστό κομμάτι της πόλης. Πολύχρωμα σπίτια, εκπληκτικής αρχιτεκτονικής, υπέροχα γκράφιτι, αρκετά καφέ και εστιατόρια, λίγα τουριστικά μαγαζιά, πλατείες γεμάτες ζωή.

Τι να κάνεις στη Μπογκοτά; Θα κάτσεις στην πλατεία Plazoleta Chorro de Quevedo με τη λευκή εκκλησία, να χαζέψεις τους ντόπιους και να πιείς chicha, ένα ποτό από καλαμπόκι! Αν πιάσεις κουβέντα πολύ πιθανό να σε κεράσουν ένα ποτήρι, είναι πολύ φιλικοί και φιλόξενοι όλοι! Εμείς ρωτήσαμε τι είναι αυτό που πίνουν και βρεθήκαμε να κρατάμε ένα μπουκάλι κερασμένο και να βγάζουμε φωτογραφίες! Από το σημείο αυτό ξεκινάει η Carrera2 ,ένα μικρό στενάκι με μπαράκια και πολλά πολλά γκράφιτι. Μην το χάσεις. Θα περάσεις από την πλατεία Bolivar και θα δεις τον καθεδρικό, το δημαρχείο και άλλα πανέμορφα δημόσια κτήρια. Διάφοροι πλανόδιοι μικροπωλητές πουλούν την πραμάτεια τους και κάποιοι περιμένουν με τα λάμα τους να βγεις φωτογραφία. Θα πας στο Μουσείο Χρυσού, Museo del Oro, προσοχή μην την πατήσεις όπως εγώ, τις Δευτέρες είναι κλειστό! Θα πας στο μουσείο του Μποτέρο (έχει και δωρεάν είσοδο) Ακόμα και εγώ, η αντιμουσέουμ, πήγα! Όμορφο κτήριο και πολλά τα εκθέματα. Μια βόλτα με το Τελεφερίκ θα σε πάει στο βουνό Monserrate με το ομώνυμο μοναστήρι. Τυχαία βρεθήκαμε Τρίτη πρωί, σημείωσε ότι αυτή τη μέρα δεν υπάρχει λειτουργία, και απολαύσαμε ησυχία. Εκτός από το μοναστήρι θα βρεις ένα μικρό μάρκετ με σουβενίρ και αρκετά εστιατόρια με παραδοσιακό φαγητό, καφέ και τσάι. Δοκίμασε ένα τσάι με φύλλα κόκας, (αν όχι στην Κολομβία τότε που!) βοηθάει και στα συμπτώματα που προκαλεί το υψόμετρο. Κάποια μαγαζάκια ήταν κλειστά, αλλά δε μας πείραξε. Για να δούμε όλο το μέρος χαλαρά και να πάρουμε και πρωινό χρειαστήκαμε 1.30 ώρα. Ανεβήκαμε με το βαγόνι των 9 και επιστρέψαμε με των 10.30 (φεύγει κάθε μισή ώρα) Όλα αυτά θα τα κάνεις με ησυχία γιατί ίσως το υψόμετρο να σε κάνει να λαχανιάζεις πιο εύκολα. Εμένα, παρόλο που στο Κίτο του Εκουαδόρ (2850μ) δεν με επηρέασε καθόλου, εδώ, στα 2650μ με πείραξε λίγο στην αναπνοή!    [Cartagena] Μια πόλη που δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις! Το πιο τουριστικό κομμάτι του ταξιδιού αλλά συγχρόνως και το πιο φωτογραφικά όμορφο! Κάθε μέτρο θα σταματάς για ακόμα μια πολύχρωμη φωτογραφία. Δε θα τη χορτάσεις εύκολα και σίγουρα θα χρειαστείς 3 βράδια το λιγότερο. Αν θες να επισκεφτείς και τα νησιά Ροζάριο βάλε 4 μέρες στο πρόγραμμα σου.  

Τα βάιμπς της πόλης είναι πολύ δυνατά! Μέρα και νύχτα ο ρυθμός δε σταματάει τόσο στο παλιό κέντρο όσο και στη Getsemani. Έχει γίνει το νέο τρεντ για τους νέους με πολλά μαγαζάκια και νυχτερινή ζωή. Τιπς: -βάλε pin την οδό 38, είναι από τις ομορφότερες! -Πήγαινε στο The rum box για ωραίο φαγητό και απίθανο ρούμι και κοκτέιλ. Το περιβάλλον πολύ ενδιαφέρον, καλόγουστο και προσεγμένο. -τις καλύτερες εντυπώσεις μας άφησε το μικρό μαγαζάκι The old guardians. Γκουρμεδιές κυρίως θαλασσινών, αλλά όχι κάτι εξεζητημένο. Πολύ καλό σέρβις. -Το κλαμπ που τα σπάει στην πόλη είναι το Alquimista. Θα το καταλάβεις από την τεράστια ουρά που υπάρχει από έξω. -Τα τείχη περιβάλλουν την πόλη και αξίζει να ανέβεις για πανοραμική θέα το απογευμα. -Μια μαργαρίτα στο μπαρ του ξενοδοχείου Movich το δειλινό (σημείωσε ότι ο ήλιος δύει στις 6) -Αν θες να βγάλεις φωτογραφίες τις κυρίες με τα φρούτα, Señores Palenque, χαρακτηριστικές φιγούρες της πόλης, απλά αγόρασε λίγα φρούτα και ζήτα ευγενικά μια πόζα μαζί τους. Σίγουρα θα σου πουν ναι. Τώρα τι έκανα τα άγουρα μάνγκο που μου πούλησαν; Τα πέταξα! χαχα    

-Πιες ένα δροσερό κοκτέιλ στην πλατεια San Pedro Claver, περιπλανήσου στα γύρω στενά και βγες στην Plaza de la Aduana και στο Clock tower. Όλα είναι κοντά και δεν υπάρχει καλύτερο από το να χαθείς μέσα σε τόση ομορφιά! -Το βραδάκι δες τους χορευτές στην πλατεία Plaza de la Proclamación και πιες μια μπύρα από τους πλανόδιους “μπάρμαν” Θα τους δεις να κρατούν ψυγεία από φελιζόλ γεμάτα μπύρες! Η καλύτερη παράσταση! -Κλείσε μια εκδρομή στα νησιά Ροζάριο (5 island cruise). Αν δεν το κάνεις θα έχεις ζήσει τη μισή εμπειρία της πόλης. -Μην τρέχεις συνεχώς να δεις και άλλους και άλλους δρόμους. Η πόλη είναι πανέμορφη παντού! Κάτσε σε μια από τις πολλές πλατείες, απόλαυσε ένα παγωμένο ποτό και αφουγκράσου το ρυθμό της Καρταχένας. Αυτό θα σου μείνει αργότερα.    [Barichara] Αν μπορούσα να έχω ένα χωριό εκτός Ελλάδας αυτό θα ήταν το Μπαριτσάρα. Το αγάπησα όχι μόνο για την ομορφιά του αλλά και για την ηρεμία του.  

Τα σπίτια κουκλίστικα, ελάχιστα αυτοκίνητα, χωρίς καλώδια ρεύματος να ενοχλούν την αισθητική σου, καλόγουστα μαγαζιά, ευγενικοί άνθρωποι…θες και άλλα; Θα αισθανθείς τόσο ασφαλής, σα να βρίσκεσαι σπίτι σου.  

Το Casa Blanca που μείναμε υπέροχο! Ένας μικρός παράδεισος. Το συστήνω τόσο για το περιβάλλον όσο και για την εξυπηρέτηση.  

Παρόλο που είναι χωριό τα εστιατόρια του έχουν πολύ υψηλά στάνταρ. Σημειώσαμε τα παρακάτω: Το Elvia, αρκετά γκουρμέ με λογικές τιμές, δηλαδή 60-70€/2 άτομα με ένα μπουκάλι κρασί, πολύ όμορφο περιβάλλον και σέρβις. Το “Independencia cocina y sazón” με νόστιμο παραδοσιακό φαγητό και το μέρος μας έκανε να θυμηθούμε ελληνικό ταβερνάκι. Έχει ωραία θέα στο φαράγγι αν πας μεσημέρι θα το απολαύσεις. Το El Punto είναι ωραίο για ποτάκι στα μπαλκόνια του, το φαγητό αρκετά συμπαθητικό.  

Τιπ 1: κάτσε σε κάποιο από τα παντοπωλεία της πλατείας. Είναι τα καφενεία τους και θα δεις μόνο ντόπιους. Κάποια έχουν τηλεόραση με αγώνες, άλλα μουσική. Αν τολμάς φάε την τοπική νοστιμιά τους hormigas culones, τα χοντροκώλικα μυρμήγκια, μαζί με μια μπύρα águila. Τιπ2: κανόνισε ένα “touk-touk tour” είτε μόνος σου, θα βρεις πολλά στην πλατεία αραγμένα, είτε μέσω του ξενοδοχείου σου. Κοστίζει περίπου 30€/ώρα. Θα σου πουν πολλά πράγματα για την πόλη, θα σε πάνε σε διάφορα σημεία, θα σε βγάλουν φωτογραφίες. Εμάς μας έκανε και μετάφραση μέσω google translate και ήταν τέλειο και αστείο μαζί! Τιπ3: Από το χωριό μπορείς να κανονίσεις διάφορες δραστηριότητες όπως canyoning, parapente, rafting, caving, bungee jumping κλπ. Συνιστώ μια ολοήμερη εκδρομή στο φαράγγι Chicamocha και ράφτινγκ στο ομώνυμο ποτάμι. Φύγαμε στις 8.30πμ και επιστρέψαμε στις 5μμ. Το φαράγγι είναι 3 ώρες μακριά αλλά άξιζε φουλ! [Villa de Leyva] Το ορεινό χωριό βρίσκεται στα 2000μ. Πολύ όμορφο, προσεγμένο, καθαρό, με πολλά εστιατόρια (κυρίως πιτσαρίες!), πολλά μπαράκια, πολλά τουριστικά μαγαζιά με σουβενίρ, πολύ κόσμο τα Σαββατοκύριακα. Είναι το μέρος όπου παραθερίζουν οι πρωτευουσιάνοι, Μπογκοτάνοι.  

Φτάσαμε κατά τύχη Παρασκευή και ζήσαμε ένα μικρό πάρτι το Σάββατο στην πλατεία του χωριού. Χοροί, μουσικές, κόσμος, ποτά, χαμός!

Οι ντόπιοι έχουν μια μεγάλη αγάπη στους χαρταετούς. Τον Αύγουστο γίνεται και φεστιβάλ αλλά δυστυχώς το χάσαμε για μια εβδομάδα. Είδαμε όμως πολλούς να κρατούν αετούς, να χαίρονται, να παίζουν με τα παιδιά τους. Κρατούσε φαίνεται από τη γιορτή.   [Leticia-Amazonia] Παρόλο που το 35% της έκτασης της χώρας καλύπτεται από το δάσος του Αμαζονίου, η μοναδική Κολομβιανή πόλη στο ποτάμι του Αμαζονίου είναι η Λετίσια. Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο και τη χωρίζουν από τη Βραζιλία και το Περού μόνο τα νερά του ομώνυμου ποταμού. Συνδέεται με την υπόλοιπη χώρα μόνο αεροπορικώς, αφού δεν υπάρχουν δρόμοι λόγω της ζούγκλας.

Οι επιλογές που έχεις για να δεις τις ομορφιές του δάσους και του ποταμού είναι, είτε να πας οργανωμένη εκδρομή 3 ή 5 μέρες στο ποτάμι είτε να μείνεις σε ένα κατάλυμα και να σου κανονίσει το ίδιο πεζοπορίες και εκδρομές σε κοινότητες ιθαγενών. Όλα φαντάζομαι τα καταλύματα μπορούν να το κάνουν. Μίλησε μαζί τους από πριν.

Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο, μαντέψτε γιατί.. Οι τιμές ήταν εξωφρενικά ακριβές για το μπάτζετ μας. Ζητάνε 1000-1500€/2 άτομα για 3 μέρες! (Για να καταλάβεις εμείς χαλάσαμε εκεί 2.500€ και για τις 17 μέρες!) Σίγουρα θα δεις περισσότερα πράγματα, φαντάζομαι, αλλά δεν το μετανιώνω.  

Πήγαμε 2 μεγάλες πεζοπορίες, ευχαριστώ δε θα άντεχα και τρίτη! Γελάσαμε πολύ γλιστρώντας στις λάσπες, σκαρφαλώσαμε σε φυσικά μονοπάτια, είδαμε τις κοινότητες των ιθαγενών, πήγαμε βαρκάδα στη λίμνη Tarapoto, μια φυσική συνέχεια του Αμαζονίου, ψαρέψαμε πιράνχα (ας πούμε, πιο πολύ παίξαμε), κολυμπήσαμε στα κατάμαυρα νερά παραδίπλα από τα δοντάκια των ψαριών (μας βεβαίωσαν ότι εκεί, 50 μέτρα μακριά δεν έχει, μπρρρρ) και απόλαυσα το μέρος που μέναμε, τα υπέροχα χρώματα του πρωινού, τους ψαράδες με τις βάρκες τους και τη γαλήνη του νερού!  

[Tayrona Park] Το να αποφασίσουμε που θα μείνουμε, να είναι πιο βολικά δηλαδή, για την επίσκεψή μας στο πάρκο Tayrona μας πήρε 1-2 μήνες. Κοιτούσαμε, ξανακοιτούσαμε διαβάζαμε και ξαναδιάβασε κριτικές και μπλογκς… Το πάρκο είναι ένας προστατευόμενος δασικός δρυμός με υπέροχα μονοπάτια που καταλήγουν σε εξωτικές παραλίες. Αυτά είχα δει και είχα τρελαθεί να πάμε. Ο Ανδρέας δεν πολυτρελαινόταν, εγώ πάλι επέμενα! Μα είναι στα μαστ της χώρας βρε παιδί μου! Γύρω λοιπόν από την είσοδο του πάρκου υπάρχουν δεκάδες ξενοδοχεία, φθηνά και ακριβά. Κλείσαμε πριν καιρό σε ένα από αυτά, όμορφο και προσεγμένο, δίπλα σε ένα ποτάμι, με πισίνα και όλα τα κομφόρ.  

Δυο βδομάδες πριν την αναχώρηση μας όμως λέμε…Δεν πάμε καλύτερα να μείνουμε 5 χιλιόμετρα μακριά, πάνω στην παραλία? Θα πάρουμε ένα ταξί να μας πάει στην είσοδο του πάρκου. Το πρωί και το βράδυ θα χαρούμε τη θάλασσα. Έτσι και κάναμε. Το μέρος που μείναμε ήταν η παραλία Playas de Mendihuaca γνωστή ως παραλία Costeño.  

Μια χίπικη κατάσταση, με ξύλινα bungalows πάνω στην άμμο, ταβερνάκια δίπλα μας και ένα μπαράκι που έπαιζε ρεγκετόν, τον εθνικό ρυθμό της χώρας, non-stop!  

Λίγο η κούραση, λίγο η γιορτή μου, ήμασταν εκεί παραμονή της Παναγίας, αυτό ήταν! Δεν είδαμε ποτέ το πάρκο! Πρώτη φορά βγήκαμε από το πρόγραμμα μας! Δεν το μετανιώσαμε όμως. Γλεντήσαμε μαζί με τους Κολομβιανούς σε ένα ολοήμερο beach party!   [Τραγούδια για να μπεις στο κλίμα] Me Porto Bonito dj Pepe, Gimi the light [Τοπικά φαγητά] Δυστυχώς δε θα βρεις μενού στα αγγλικά εύκολα. Σημείωσε μερικές ωραίες ντόπιες λιχουδιές.  

Ευχαριστώ για την παρέα! Σου άρεσε το ταξίδι που σε πήγα;  Για περισσότερες ιστορίες, τιπς και φωτογραφίες, έλα στην παρέα μου στο insta >>  @mazarou.wanders Μαρία Μαζαρού >>Δες περισσότερα ταξίδια μου εδώ    

© 2023, Maria Mazarou. All rights reserved.