Ποιος να μου το έλεγε ότι 3 χρόνια μετά οι αναμνήσεις του Erasmus θα με χτυπούσαν οι σαν κύματα. Πριν από 3μιση χρόνια λοιπόν φορτώθηκα τις 3 βαλίτσες μου (ναι 3, μην κρίνεις), πήρα αγκαζέ και 4 φίλους μου (not really out of my comfort zone, I know) και μπήκα στο αεροπλάνο (απευθείας πτήση της Aegean) για Λισαβόνα. Η πόλη που επρόκειτο να γίνει το δεύτερο μου σπίτι: πρακτικά για τους επόμενους εκείνους 5 μήνες και ψυχολογικά μέχρι και σήμερα!
4 ώρες πτήση προς έναν καθόλου δημοφιλή προορισμό για το Ελληνικό κοινό τότε και πρώτη φορά για μένα εκτός οικογενειακής φροντίδας. Αν και πολύ αβίαστα θα μπορούσα να σου περιγράψω κάθε μα κάθε μέρα μου εκεί (και τις 150!) θα αρκεστώ σε ορισμένα highlights για την πορτογαλική πρωτεύουσα που ενδεχομένως να μην έχεις διαβάσει σε ταξιδιωτικούς οδηγούς.
Καταρχάς, στην Πορτογαλία θα φας ψάρι
Πολύ ψάρι. Κυρίως μπακαλιάρο. Ένας Πορτογάλος μας είπε πως στην χώρα του υπάρχουν 365 συνταγές με μπακαλιάρο, μια για κάθε ημέρα του χρόνου. Α! Και πολλές σαρδέλες!
Οι Πορτογάλοι αγαπούν τόσο τις σαρδέλες που, για παράδειγμα, το παρατσούκλι των μελών του ESN Lisboa (Erasmus Student Network of Lisbon) είναι sardinhas (που σημαίνει σαρδέλες). Υπάρχουν ολόκληρα μαγαζιά με concepts που πουλούν μόνο σαρδέλες.
Δεύτερον, οι Έλληνες μοιάζουν αρκετά με τους Πορτογάλους.
Στην εξωστρέφεια, στον τρόπο διασκέδασης, στη φιλοξενία. Όπως όμως κάθε ευρωπαϊκή χώρα εκτός Ελλάδας, έτσι και η Πορτογαλία μετά τα μεσάνυχτα σε αφήνει…νηστικό. Τίποτα ανοιχτό για φαγητό! Αν είσαι όμως «παιδί της νύχτας» επιβάλλεται να περιμένεις ως τη μια περίπου που εμφανίζεται ο κύριος με τα τσορίσο.
Αχνιστά ψωμάκια με το γνωστό ιβηρικό αλλαντικό τσορίσο που είναι όαση στην έρημο της μεταμεσονύχτιας πείνας. Είναι πολλοί τέτοιοι κύριοι που περιπλανιούνται στις πιο πολυσύχναστες γειτονίες, όπως στο Bairro Alto που είναι θα λέγαμε το δικό τους Ψυρρή.
Το πολύ σε μισή ώρα ο κάθε πλανόδιος πωλητής έχει ξεπουλήσει τα 50 τσορίσο που έχει μαζί του, οπότε αν τον δεις μην το σκεφτείς δεύτερη φορά. Α! Ξέχασα να αναφέρω ότι το παραδεισένιο αυτό σνακ κοστίζει λιγότερο από 2 ευρώ!
Λισαβόνα σε λίγα λόγια
Ας αφήσουμε λίγο κατά μέρους το φαγητό όμως (για λίγο) και ας επικεντρωθούμε στα γεωγραφικά και πολιτισμικά στοιχεία της πορτογαλικής πρωτεύουσας.
Η Λισαβόνα λοιπόν είναι η αρχαιότερη πόλη της Δυτικής Ευρώπης και σε αυτήν βρίσκεται και το αρχαιότερο εν λειτουργία βιβλιοπωλείο στον κόσμο, το Bertrand Livraria που άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό πριν από 281 χρόνια, το 1732.
Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στην γειτονιά Baixa – Chiado, και αξίζει αναμφίβολα μια επίσκεψη σου. Μπορείς κάλλιστα να την συνδυάσεις με έναν καφέ στο Café A Brasileira – ένα από τα αρχαιότερα καφέ της πόλης – που βρίσκεται σχεδόν απέναντι από το βιβλιοπωλείο.
Η ατμόσφαιρα και στα δυο καταστήματα επιβλητική και οι υπάλληλοι άκρως χαμογελαστοί!
Σίγουρα θα έχεις ακούσει για την street art του Βερολίνου, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης. Και εδώ έρχεται η Λισαβόνα να κάνει την έκπληξη! Πολύχρωμα και folklore graffiti στην γραφική Alfama, μοντέρνα και με κοινωνικά μηνύματα graffiti στο Τοίχο της Αγάπης (Wall of Love) στην καρδιά της πόλης.
Και αν σε έπεισα να τριγυρίσεις από εδώ και από εκεί, άφησε με να σε προειδοποιήσω για κάτι ακόμη: η Λισαβόνα λοιπόν δεν χαρακτηρίζεται άδικα η «πόλη των 7 λόφων»! Σου ορκίζομαι και στη θάλασσα να θες να πας πρέπει να σκαρφαλώσεις. Ανηφόρες παντού, οπότε αν σκέφτεσαι να την επισκεφθείς πάρε μαζί σου άνετα παπούτσια.
ε, και λίγο Pastel de nata!
Θέλοντας να κλείσω το πορτογαλικό αυτό «σφηνάκι» με τον πιο γλυκό τρόπο, αναπόφευκτα θα επιστρέψω στο φαγητό και θα αναφερθώ στο πασίγνωστο Pastel de nata!
Είναι γλυκό σε μορφή τάρτας αλλά με τραγανό φύλλο αντί για βάση τάρτας, και από πάνω κρέμα που θυμίζει κρέμα μπουγάτσας. Είναι εθιστικό, ποτέ δεν σου αρκεί ένα, ενώ μέχρι και η πορτογαλική αεροπορική εταιρία TAP Portugal σέρβιρε στους επιβάτες την απίστευτη αυτή λιχουδιά – ελπίζω να το κάνει ακόμη!
Το γλυκό όμως που ενδεχομένως να μην ξέρουν πολλοί είναι το Pao du deus (ψωμί του θεού). Είναι σαν γλυκό ψωμάκι με επικάλυψη καρύδα (θυμίζει νομίζω το μάννα). Είναι ακριβώς αυτό που υπόσχεται: Θ Ε Ι Κ Ο!
Επειδή όμως δεν μπορείς να κρίνεις μια χώρα μόνο από την πρωτεύουσα της, σου ετοιμάζω και ένα δεύτερο άρθρο με οδοιπορικό στις υπόλοιπες πορτογαλικές πόλεις που κέρδισαν μια θέση στην καρδιά μου.
Ως τότε, saudade!
Διάβασε περισσότερα άρθρα μου εδώ.
