Ometepe: Ένας παράδεισος στη Νικαράγουα

Αν το έχεις ακούσει θα ξέρεις ήδη πόσο ιδιαίτερο και όμορφο είναι αυτό το μέρος, αν όχι έλα να σου γνωρίσω ένα μαγικό μέρος στον πλανήτη μας!

**το προστατευόμενο δάσος Charco Verde είναι παραμυθένιο**

Ας το πιάσουμε από την αρχή. Ξεκινώντας το road trip μας στην Κεντρική Αμερική βάλαμε πρώτη χώρα την Κόστα Ρίκα εδώ μπορείς να διαβάσεις την περιπέτεια μας. Ψάχνοντας και διαβάζοντας θέλαμε και Ονδούρα… Στη μέση όμως βρίσκεται η Νικαράγουα. Ε, και δεν πάμε και εκεί;! Και πήγαμε! Τρεις εβδομάδες, τρεις χώρες!

Να πω εδώ, ότι έμενα αρχικά δε με ενθουσίαζε η ιδέα της Νικαράγουα. Τι να έχει εκεί σκεφτόμουν; Δεν είχα ακούσει τίποτα, παρά μόνο τον πολυετή πόλεμο. Ψάχνοντας όμως τα σημεία ενδιαφέροντος άρχισα να αλλάζω γνώμη και έπεσα πάνω στο Ομετέπε. Τι είναι λοιπόν το Ομετέπε; Γιατί είναι τόσο μοναδικό; Ας το γνωρίσουμε!

***Τα ηφαίστεια είναι ορατά όπου και αν βρίσκεσαι***

[Τοποθεσία-Γενικές Πληροφορίες]

Το Ometepe είναι το μεγαλύτερο από τα 400 νησιά και νησίδες της Lake Nicaragua. Γνωστή και με το όνομα Κοσίμπολκα (= γλυκό νερό) είναι μια πολύ μεγάλη λίμνη, με έκταση 9.583τ.χλμ (μήκος 162 χιλιόμετρα και πλάτος 71 χιλιόμετρα) κάτι λίγο μεγαλύτερη από την Κρήτη!

Η ονομασία του νησιού προέρχεται από τις λέξεις ome (δύο) και tepetl (βουνό) δηλαδή «δύο βουνά». Το νησί αυτό λοιπόν δημιουργήθηκε από δύο ηφαίστεια, το Conception (1610μ) και το Maderas (1.394μ), στα οποία οφείλει και το ιδιαίτερο, σε σχήμα κλεψύδρας, σχήμα του. Θεωρείται το ψηλότερο νησί σε λίμνη στον κόσμο!

***το ηφαίστειο Conception, με το τέλειο σχήμα κώνου, είναι ενεργό***

Είναι σχετικά μικρό, 276τ.χλμ, σαν τα Κύθηρα σκέψου, με τους κατοίκους του όμως να φτάνουν τις 30.000. Ζουν από την κτηνοτροφία, την παραγωγή μπανανών και από τον τουρισμό (60.000 επισκέπτες το χρόνο). Έχει δύο κυρίως χωριά, το Moyogalpa και το Altagracia.

[Πράγματα να κάνεις στο Ομετέπε]

Βρες οδηγό ή νοίκιασε μηχανάκι και κάνε το γύρο του νησιού

Επισκέψου το μουσείο El Ceibo, να δεις προϊστορικά πετρογλυφικά της περιοχής

Κάνε μπάνιο στη φυσική πισίνα του Ojo de Agua (5$ είσοδος)

Κάνε βόλτα στα γραφικά δρομάκια των χωριών και δες την καθημερινότητα των ντόπιων

Αν είσαι σε καλή φόρμα κανόνισε με κάποιον οδηγό να ανέβεις σε ένα από τα δύο ηφαίστεια. Έχε στο μυαλό σου ότι το Conception είναι ενεργό ενώ το Maderas όχι.

Πέρασε ένα πρωινό στο προστατευόμενο δάσος Charco Verde (5$ είσοδος)

**Περπατήσαμε κανένα μισάωρο, μια πολύ όμορφη διαδρομή μες το δάσος Charco Verde**

Άραξε στην παραλία Santa Domingo. Μπορεί να έχει άμμο, μπορεί να είναι παραλία αλλά θυμήσου είναι λίμνη και όχι θάλασσα. Θα βρεις μερικά εστιατόρια για φαγητό.

**η λίμνη Νικαράγουα είναι τόσο μεγάλη που μοιάζει με θάλασσα**

Επισκέψου τον καταρράκτη San Ramon κατά την περίοδο των βροχών, Μάιος-Οκτώβριος

Κάνε καγιάκ στον ποταμό Istian

[Που να μείνεις]

Αν θες να είσαι κάπου κεντρικά τότε το Moyogalpa είναι μονόδρομος. Το λιμάνι έχει την περισσότερη κίνηση, τα περισσότερα εστιατόρια και ενοικιαζόμενα. Εμείς μείναμε μερικά μέτρα μακριά από την πόλη, μέσα στη φύση και ήταν πολύ όμορφα.

[Πως να φτάσεις στο Ομετέπε]

Ο πιο γρήγορος τρόπος για να φτάσεις στο νησί είναι να πας στο San Jorge, Rivas και να πάρεις το φέρυ. Σε μία ωρίτσα θα είσαι εκεί. Υπάρχουν και ημερήσιες εκδρομές από την πόλη Granada αλλά δε θα στο πρότεινα. Πολύ κουραστικές καταρχάς, 11ώρο ταξίδι, και δεύτερον το μέρος αξίζει με χίλια να μείνεις και να το ζήσεις λίγο.

[Ταξιδιωτικό Ημερολόγιο]

Διάβασε ένα απόσπασμα από το ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο από το μακρινό 2011

Το ταξίδι μας είχε ξεκινήσει μια εβδομάδα πριν από Κόστα Ρίκα και έτσι τώρα βρισκόμαστε, μετά από 8 ώρες ταξίδι, στα σύνορα για να μπούμε Νικαράγουα. Οι υπάλληλοι του τελωνείου της Κόστα Ρίκα μας ξεπροβοδήσανε με μόνο μια σφραγιδούλα και έτσι περάσαμε στην ουδέτερη ζώνη. Με το που τελείωσε η γραφειοκρατία ήμασταν έτοιμοι να μπούμε στην νέα χώρα! Δεν είχα ξαναπεράσει περπατώντας σύνορα και ήμουν ενθουσιασμένη παρόλη τη ψιχάλα, τη ζέστη και την υγρασία!

Στα 5 μέτρα υπήρχε λεωφορείο, σχεδόν έτοιμο να φύγει, ταξιτζήδες και φρουροί. Φανταστείτε τώρα να φωνάζουν όλοι μαζί! Ο τύπος να λέει ότι δεν του δώσαμε 1 δολάριο για κάποιο φόρο, ο φρουρός να λέει δώστε το δολάριο, ο εισπράκτορας του λεωφορείου να μου ζητά τα σακίδια και οι ταρίφες σαν τα κοράκια να προσπαθούν να πάρουν την κούρσα! Χαμός! Τελικά δώσαμε το δολάριο, φορτώσαμε τους σάκους στο λεωφορείο, καθίσαμε χωριστά στις 2 τελευταίες θέσεις που υπήρχαν και ξεκινήσαμε!

Ενθουσιασμένη, μετά από μια ταλαιπωρία αρκετών ωρών, παρατηρούσα γύρω μου. Το λεωφορείο πολύχρωμο, σαν τις μινιατούρες που πουλάνε στις χώρες αυτές, γεμάτο κόσμο γελαστό, σκούρο δέρμα, μουσική πολύ δυνατή! Σούπερ! Υπήρχε χρώμα, ένταση και ρυθμός παντού! Ο ουρανός καταγάλανος! Στο δρόμο αρκετά σκουπιδακια στην άκρη, αλλά το σκηνικό σχεδόν ίδιο με την Κόστα Ρίκα, πολύ, πολύ πράσινο.

Μετά από μια ωρίτσα μας άφησαν πάνω στον κεντρικό δρόμο και πήραμε ταξί για να πάμε στην προβλήτα να πάρουμε το φέρυ για Ometepe. Μας πήρε 2$ ενώ ένας άλλος μας ζήταγε 5$. Ό,τι να ναι! Το φέρυ θα έφευγε στις 5, έτσι περιμέναμε κοιτάζοντας τα πιτσιρίκια να κάνουν βουτιές από το κατάστρωμα του πλοίου!

Μας την πέφτει ένας τύπος για δωμάτια. Παίρνει ένα τηλέφωνο και μόλις το κλείνει μας λέει, σας βρήκα δωμάτιο, ξεναγό και σας έκλεισα και μια εκδρομή για αύριο!! Λέμε οκ είναι τρελός για δέσιμο! Τελικά του λέμε ένα, θα δούμε και μπήκαμε στο φέρυ.

Στεκόμαστε στην κουπαστή και κοιτάμε μπροστά μας τον νέο μας προορισμό.

Ένα νησάκι περίεργο, γεμάτο ιστορίες και μύθους, Ometepe το όνομα του, βρίσκεται μες τη λίμνη της Νικαράγουα, και σε κάθε του άκρο έχει και ένα ηφαίστειο. Το σχήμα του μοιάζει σαν πλαγιαστό 8, σαν το σύμβολο του άπειρου.

Φτάνοντας στο λιμάνι Moyogalpa μας περίμενε όντως μια κοπέλα, η Αρσέλια. Μας πήγε σε 2 ενοικιαζόμενα που δε μας άρεσαν και στο 3 τελικά μείναμε. Ήταν λίγο πιο έξω από το χωριό, ήσυχα, με ωραίο κήπο και έναν Γερμανό, μικρό σε ηλικία, ιδιοκτήτη.

Η Αρσέλια ήταν τόσο γλυκιά, ευγενική και καθόλου πιεστική που τελικά είπαμε να κλείσουμε και την εκδρομή για την επόμενη. Και καλά κάναμε γιατί ήταν μια από τις καλύτερες μέρες του εικοσαήμερου ταξιδιού μας! Μας πήρε 75$ για το γύρο του νησιού με ιδιωτικό βαν, ο οδηγός και η ξεναγός μέσα στην τιμή.

Ξεκινήσαμε στις 9 το πρωί, πήγαμε σε μια finca, δηλαδή φάρμα, όπου βρίσκεται το αρχαιολογικό μουσείο El Ceiba, με αρκετά εκθέματα που βρέθηκαν στο νησί καθώς και πετρογραφικά, σχέδια και ζωγραφιές χαραγμένα σε μεγάλες πέτρες, πολύ καλά διατηρημένα. Επισκεφτήκαμε άλλη μια finca, η οποία λειτουργούσε σαν ξενοδοχείο με όμορφα μπανγκαλόου και εστιατόριο μέσα στο δάσος.

Περπατήσαμε κανένα μισάωρο, μια πολύ όμορφη διαδρομή μες το δάσος Charco Verde, μας εξηγούσε τα δέντρα και φυτά της περιοχής και ξαφνικά βρεθήκαμε μέσα σε μια λίμνη, την Lagoon Verde. Μια λίμνη, μέσα στο νησί Ometepe το οποίο νησάκι βρίσκεται μέσα στην λίμνη Νικαράγουα! Τελείως φευγάτο!

Το μέρος ήταν παραμυθένιο! Μόνο οι νεράιδες και τα ξωτικά λείπανε! Τα δέντρα έβγαιναν από το νερό, το ηφαίστειο από πάνω μας και δε χόρταινα να φωτογραφίζω! Εντυπωσιασμένοι φύγαμε για τα ιαματικά νερά Ojo de agua (το μάτι του νερού).

**ό,τι καλύτερο το μπάνιο στη φυσική πισίνα**

Μια ωραία υπαίθρια, πέτρινη φυσική πισίνα αρκετά μεγάλη και γύρω γύρω δέντρα. Τρελή βλάστηση! Το νερό ήταν διάφανο, δροσερό και λαχταριστό με την τόση ζέστη που είχε. Δε θέλαμε να βγούμε από κει! Υπήρχε και καντίνα για φαγητό και χυμούς. Ξαπλώστρες και χυμός μάνγκο! Σουπερ!

Συνεχίσαμε και πήγαμε στο κέντρο του νησιού, στο στενότερο κομμάτι του Ometepe, στην παραλία San Domingo. Ας την πούμε παραλία, γιατί μη ξεχνάμε είμαστε μέσα στη λίμνη Nicaragua.

Το νερό ήταν αρκετά θολό και είχε και λίγο κυματάκι, δηλαδή ούτε να το σκεφτώ να κάνω μπάνιο. Εκεί υπάρχουν δυο-τρία εστιατόρια για φαγητό. Κάναμε μια βόλτα στην παραλία και μετά φάγαμε σε ένα από αυτά.

Τελευταία στάση της εκδρομής μας το δεύτερο μεγάλο χωριό του νησιού, το Altagracia. Πολύ φτωχικό χωριουδάκι αλλά γραφικό. Στην πλατεία υπάρχει και ένα αρκετά μεγάλο ομοίωμα του νησιού που δείχνει τα δυο ηφαίστεια, το Conception (σύλληψη) και το Maderas (δασάκι).

**το χωριό Altagracia με το ομοίωμα του νησιού στην κεντρική πλατεία**

Γυρίσαμε απόγευμα και έξω από το ενοικιαζόμενο μάς περίμεναν 2 άλογα, όχι πολύ μεγάλα, για ιππασία. Το είχαμε κανονίσει με τον ιδιοκτήτη από την προηγούμενη. Εμένα ήταν η πρώτη μου επαφή με την ιππασία και ήμουν λίγο κάπως! Η ξεναγός μας δε μπορούσε να έρθει και έτσι μείναμε μόνοι με έναν πιτσιρίκο ντόπιο που από την ντροπή του δε μας μιλούσε ούτε στα ισπανικά!

Εγώ είχα πολύ πλάκα. Άσχετη να προσπαθώ να κουμαντάρω το άλογο μου. Ευτυχώς μου είπε ο Ανδρέας πως να στρίβω τουλάχιστον, γιατί θα πήγαινα αλλού γι’ αλλού! Η διαδρομή ήταν φανταστική, σα μια σπηλιά από δέντρα το μονοπάτι! Ο ήλιος να δύει και το ηφαίστειο από πάνω μας! Ο Ανδρέας που έχει κάνει αρκετές φορές ιππασία είπε ότι ήταν η ομορφότερη βόλτα της ζωής του. Στο γυρισμό περάσαμε μέσα από το χωριό, λες και ήμασταν ντόπιοι. Ναι, όλοι οι άντρες εκεί είναι αγρότες και κυκλοφορούν μες τον δρόμο με τα άλογα τους αντί να έχουν ένα ποδήλατο ή ένα μηχανάκι. Έτσι δεν ήταν και πολύ παράξενο που πηγαίναμε και εμείς έτσι. Ήταν μια τέλεια μέρα!

Το ταξίδι μας στη Νικαράγουα είχε και άλλες όμορφες στιγμές. Απόλαυσα τόσο πολύ αυτό το λίγο που είδα από τη χώρα και έχω να πω το εξής: ποτέ μην πηγαίνεις προκατειλημμένος σε έναν τόπο. Πήγαινε πάντα με ανοιχτή την καρδιά σου και το μυαλό σου. Κάθε τόπος έχει ενδιαφέρον, πολλές ομορφιές και πολλές φορές θα σε εκπλήξει ευχάριστα όπως εμένα η Νικαράγουα!

Καλά μας ταξίδια Μαρία Μαζαρού

Για περισσότερες TravelVibe ιστορίες, τιπς και φωτογραφίες, έλα στην παρέα μου στο insta >> @mazarou.wanders

>>Δες περισσότερα ταξίδια μου εδώ

Maria Mazarou

Travel Editor at 11

Γεια σου, είμαι η Μαρία Μαζαρού.

Ζω από πάντα στην Αθήνα και τα τελευταία χρόνια περνάω αρκετό χρόνο στο σπίτι μας στην Τζια.

Ήταν το 2019 όταν μου έγινε η πρόταση να μπω στο Travel Vibe και παρόλο που μέχρι τότε πίστευα ότι δεν μπορούσα να γράψω καλά, δε δίστασα ούτε στιγμή Η χαρά μου πλέον είναι τεράστια που είμαι μέλος αυτής της ταξιδιωτικής κοινότητας.

Μου αρέσει να ταξιδεύω σε μέρη λιγάκι πιο ιδιαίτερα και ήσυχα, όσο γίνεται με λιγότερο τουρισμό. Όσο πιο μακριά και απομονωμένα, τόσο πιο πολύ με εξιτάρει!

Η πιο συχνή ερώτηση προς έναν ταξιδιώτη είναι, ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι. Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα σε αυτή την ερώτηση. Αν πρέπει να πω μία θα πω Μεξικό, πρώτον για την ομορφιά της και δεύτερον για την αγάπη που της έχω. Δεν μπορώ όμως να προσπεράσω την εμπειρία μου βλέποντας τη μεγάλη μετανάστευση ζώων στο Μασάι Μάρα της Κένυα, συμμετέχοντας σε κηδεία στην Τάνα Τοράτζα της Ινδονησίας, την τριήμερη κατάβαση του ποταμού Τσιριμπίνια στη Μαδαγασκάρη ή τη δεκαήμερη κατασκήνωση στο εξωπραγματικά όμορφο νησί της Σοκότρα.

Δεν έχω κάνει πάρα πολλά ταξίδια σε απόλυτο αριθμό, είμαι όμως πολύ περήφανη και τυχερή για τα μέρη που έχω δει!

Στο Travel Vibe θα βρεις άρθρα μου για ελληνικούς προορισμούς και νησιά όπως τα Ψαρά, Παλαιό Τρίκερι και τη Τζια, για κοντινούς προορισμούς όπως την Μπολόνια, τη Φεζ του Μαρόκου και τη Σαναά της Υεμένης, αλλά και πιο μακρινούς όπως για τα νησιά Γκαλαπάγκος, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, το Ομετέπε της Νικαράγουα και την Κολομβία.

Αυτό όμως που πραγματικά μου αρέσει να γράφω είναι ταξιδιωτικές ιστορίες….Πως πέρασα 3 μέρες μέσα σε μια πιρόγα στη Μαδαγασκάρη, πως ήταν η εμπειρία μου ζώντας 10 μέρες παρέα μόνο με τους 2 οδηγούς στη Σοκότρα της Υεμένης, πως είναι να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με την από καιρό νεκρή μητέρα ενός ανθρώπου στο σαλόνι του σπιτιού του.

Στα άρθρα μου δεν επικεντρώνομαι τόσο στα ιστορικά στοιχεία του κάθε μέρους. Αυτά υπάρχουν σε χιλιάδες αράδες στο διαδίκτυο. Στόχος μου είναι να σε βοηθήσω να οργανώσεις το δικό σου ταξίδι δίνοντας σου πληροφορίες και τιπς, να σε ταξιδέψω και γιατί όχι να σε εμπνεύσω για τον επόμενο σου προορισμό!

#Travelstories #Islander #Summerlover

Maria Mazarou

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης