Συνάντηση με τους ελέφαντες του Βόρνεο

Ακούς Βόρνεο σκέφτεσαι που στο καλό είναι αυτό το μέρος;

Ας το πιάσουμε από την αρχή γιατί και εγώ που είμαι γεωγραφόφιλη δεν ήξερα και πολλά πράγματα.

Το Βόρνεο είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο, μετά την Γροιλανδία και τη Νέα Γουινέα. Αν αναρωτιέσαι πόσο μεγάλο είναι, σκέψου μια έκταση πεντέμισι φορές την Ελλάδα μας! Το νησί μοιράζονται η Μαλαισία και το μικρούτσικο Σουλτανάτο του Μπρουνέι στο βορρά και η Ινδονησία στο νότο.

Εμείς εξερευνήσαμε την επαρχία Sabah της Μαλαισίας, εκεί δηλαδή που ζουν οι pygmy elephants ή αλλιώς οι Borneo elephants.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΑΣ

Σε ποιόν θα αρέσει: αν είσαι φαν της φύσης και των ζώων εκεί είναι ο παράδεισος σου! Τα μικρά παιδιά θα το ευχαριστηθούν πολύ επίσης.

Καλύτερη εποχή: Μάιος-Οκτώβριος που είναι η «στεγνή» περίοδος τα ζώα σε αναζήτηση νερού βγαίνουν προς το ποτάμι.

Τι έχει εκεί να δεις: pygmy elephants, proboscis monkeys, saltwater crocodiles, orangutans, πίθηκους macaques, πουλιά hornbills.

Tip: επίλεξε το πακέτο 3D/2N για να έχεις περισσότερες ευκαιρίες να δεις ζώα. Μην έχεις πολλές προσδοκίες και θα εκπλαγείς ευχάριστα όπως και εγώ. Το να δεις ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον δεν είναι κάτι δεδομένο. Χρειάζεται και λίγη τύχη.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΟ KINABATANGAN RIVER

Το χωριό που βρίσκονται τα περισσότερα καταλύματα είναι το Sukau. Πώς θα φτάσεις εδώ όμως; Εδώ υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα καθώς δεν υπάρχει δημόσιο λεωφορείο που να πηγαίνει κατευθείαν. Έχεις 3 επιλογές να διαλέξεις:

Πρώτη λύση για τους πιο περιπετειώδεις της παρέας: παίρνεις το δημόσιο λεωφορείο για Lahad Datu και τους ζητάς να σε αφήσουν στη Sukau junction, ελπίζοντας να έρθει κάποιο αυτοκίνητο να σε πάει στο χωριό.

Δεύτερη λύση ο κύριος Choy: ο κύριος αυτός κάνει καθημερινά δρομολόγια από το Sandakan προς το Sukau με πολύ μικρό κόστος (60Riggit δηλαδή 13€/άτομο) Σημειώστε WhatsApp +06 019-536-1889 και email choysukau80@gmail.com.

Τρίτη και πιο βολική λύση: το κατάλυμα που έχεις αποφασίσει να μείνεις θα κανονίσει τη μεταφορά σου. Εμάς το κανόνισε ο WanDie με κάποιον αντίστοιχο Choy. Μας παρέλαβε ένα μίνι βαν από το ξενοδοχείο μας στο Sandakan και φτάσαμε στο χωριό σε 2.5 ώρες πληρώνοντας 13€/άτομο.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Αν κάνεις μια αναζήτηση θα δεις ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία σε καταλύματα και πακέτα εκδρομών, 2D/1N,3D/2N… η επιλογή είναι δική σου. Αναλόγως το budget που διαθέτεις θα κάνεις την κράτηση σου. Στην αναζήτησή μας βρήκαμε αρκετά όμορφα, προσεγμένα lodges, όμως ακριβά για το δικό μας οικονομικό προϋπολογισμό. Έτσι αποφασίσαμε να ψάξουμε για homestay, μια ντόπια οικογένεια δηλαδή που νοικιάζει κάποια δωμάτια του σπιτιού της. Ενδεικτικά το lodge River Junkie ήθελε για όλο το πακέτο (διαμονή, γεύματα, εκδρομές 3d/2n) 200€/άτομο ενώ το homestay 90€/άτομο. Διαβάζοντας κριτικές επέλεξα το Sukau Menanggul Homestay.

Το σπίτι διαθέτει τέσσερα δωμάτια καθαρά αλλά χωρίς ιδιωτικό μπάνιο. Δε θα βρεις πολυτέλειες εδώ, θα χορτάσεις όμως οικογενειακό κλίμα, φιλικό περιβάλλον και ζεστούς ανθρώπους. Στο πακέτο περιλαμβάνονται τα τρία γεύματα της ημέρας τα οποία σερβίρονται στη μεγάλη τους βεράντα. Οι ταξιδιώτες κάναμε όμορφη παρέα συζητώντας για τις περιπέτειες μας στον κόσμο. Αυτό το κλίμα θα ζήσεις εκεί.

Δεν υπάρχει κάτι άλλο να δεις ή κάπου αλλού να πας εκεί. Γύρω – γύρω είναι ζούγκλα και η μόνη διέξοδος είναι το ποτάμι! Οι εκδρομές γίνονται με τη βάρκα του WanDie τρεις φορές τη μέρα και κοστίζουν 13€/βαρκάδα/άτομο.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ

Έχουμε μείνει σε πολλά ποτάμια. Πρόσφατα επισκεφτήκαμε και τον βασιλιά των ποταμών, Αμαζόνιο, όπου δεν είδαμε κανένα ζώο! Έτσι δεν περίμενα ότι θα μείνω με το στόμα ανοιχτό στο Kinabatangan river! Με το που ακουμπήσαμε το πόδι μας στο Menanggul Homestay μας λέει ο WanDie πρέπει να φύγουμε ΤΩΡΑ γιατί θα πιάσει βροχή και οι ελέφαντες θα κρυφτούν! Χωρίς ούτε να πάρουμε ένα αδιάβροχο φύγαμε τρέχοντας! Μετά από μισή ώρα και αφού μπήκαμε σε έναν ήσυχο παραπόταμο, θα βλέπαμε το πρώτο από τα πολλά ελεφαντάκια. Σε λίγο εμφανίστηκαν τόσα πολλά που δεν το πίστευα!

Το μόνο κακό ήταν ότι τον Αύγουστο που πήγαμε εμείς υπήρχαν αρκετές βάρκες και γινόταν λίγο το αδιαχώρητο. Μείναμε όμως πολύ ώρα και το ευχαριστηθήκαμε. Πρώτος στόχος επιτεύχθη!

Το επόμενο πρωί στις 6 φύγαμε για το δεύτερο σαφάρι μας. Στόχος να βρούμε κροκόδειλο. Η ηρεμία που είχε το νερό και τα χρώματα του ουρανού απλά έκαναν τη βαρκάδα μας μαγική!

Τα μαιμουδάκια proboscis ήταν αμέτρητα, πηδούσαν από κλαδί σε κλαδί και εμείς κάναμε σα μικρά παιδιά από τη χαρά μας. Το σκηνικό στους παραπόταμους πανέμορφο, τα κλαδιά να πέφτουν μέσα στο νερό και από πάνω μας κρεμαστές γέφυρες.

Πιο ζούγκλα-τοπίο δε θα μπορούσε να είναι! Και εκεί που έχουμε χαλαρώσει και απολαμβάνουμε μας λέει ο οδηγός μας, κοιτάχτε! Ένας κροκόδειλος στα αριστερά της βάρκας μας καμαρωτός, καμαρωτός! Μαγικό! Κολύμπησε δίπλα μας αρκετή ώρα και μας προσπέρασε για να συνεχίσει την πρωινή του βόλτα.

Εκείνη την ώρα η βάρκα μας ήταν η μοναδική στο ποτάμι, κάτι που έκανε ακόμα καλύτερη τη βόλτα μας. Ήταν απόλαυση αυτή η πρωινή εκδρομή. Γυρίσαμε στις 8 την ώρα που ο ήλιος άρχισε να καίει και τα ζωάκια κρύφτηκαν στις σκιές του δάσους να δροσιστούν.

Το μεσημέρι στις 3.30 ξεκινούσε ακόμα ένα boat safari. Μας πέρασε από το μυαλό ότι τα έχουμε δει όλα πια αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί στην τόση ομορφιά της φύσης; Ξεκινήσαμε για ακόμη μια βόλτα. Νεοαφιχθέντες ταξιδιώτες προστέθηκαν στη βάρκα μας και ξεκινήσαμε. Οι οδηγοί μιλούν μέσω ενός τσατ και ενημερώνονται για τη θέση των ελεφάντων. Μάθαμε λοιπόν ότι σήμερα τα ζώα είχαν περάσει στην απέναντι όχθη και θα χρειαζόταν να πάμε λίγο πιο μακριά για να τα δούμε. Φύγαμε!

Δεν πέρασε πολύ ώρα και τα εντόπισε ο WanDie. Εμείς πάλι με το χαμόγελο στα χείλη που καταφέραμε για δεύτερη φορά να τα δούμε. Δεν είναι κάτι δεδομένο και ήμασταν πολύ τυχεροί που τα συναντήσαμε δύο φορές! Δεν τα χορταίνεις αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να φύγουμε. Συνεχίσαμε με βόλτα σε παραπόταμο για να δούμε ουρακοτάγκους. Δύσκολο να τους δεις η αλήθεια είναι. Είδαμε ένα – δύο αλλά από μακριά. Ευχαριστηθήκαμε όμως το ήρεμο ποτάμι στο ηλιοβασίλεμα παρέα με πολλά, πολλά πουλιά.

Όπως και στην Αφρική έτσι και εδώ έχουν μια χαρακτηριστική πεντάδα ζώων, το big 5 του Kinabatangan. Αυτή αποτελείται από τους ελέφαντες, τους κροκόδειλους, τα μαιμουδάκια proboscis, τους ουρακοτάγκους και τα πουλιά hornbill rhino. Ε λοιπόν, τα είχαμε δει όλα και ήμασταν πολύ χαρούμενοι!

Αποχαιρετήσαμε το ποτάμι, τα ζώα και τους οικοδεσπότες μας και συνεχίσαμε την εξερεύνηση μας στο μαγικό νησί του Βόρνεο

Καλά μας ταξίδια ! Μαρία Μαζαρού

Για περισσότερες TravelVibe ιστορίες, τιπς και φωτογραφίες, έλα στην παρέα μου στο insta @mazarou.wanders

>>Δες περισσότερα ταξίδια μου εδώ

Maria Mazarou

Travel Editor at 11

Γεια σου, είμαι η Μαρία Μαζαρού.

Ζω από πάντα στην Αθήνα και τα τελευταία χρόνια περνάω αρκετό χρόνο στο σπίτι μας στην Τζια.

Ήταν το 2019 όταν μου έγινε η πρόταση να μπω στο Travel Vibe και παρόλο που μέχρι τότε πίστευα ότι δεν μπορούσα να γράψω καλά, δε δίστασα ούτε στιγμή Η χαρά μου πλέον είναι τεράστια που είμαι μέλος αυτής της ταξιδιωτικής κοινότητας.

Μου αρέσει να ταξιδεύω σε μέρη λιγάκι πιο ιδιαίτερα και ήσυχα, όσο γίνεται με λιγότερο τουρισμό. Όσο πιο μακριά και απομονωμένα, τόσο πιο πολύ με εξιτάρει!

Η πιο συχνή ερώτηση προς έναν ταξιδιώτη είναι, ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι. Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα σε αυτή την ερώτηση. Αν πρέπει να πω μία θα πω Μεξικό, πρώτον για την ομορφιά της και δεύτερον για την αγάπη που της έχω. Δεν μπορώ όμως να προσπεράσω την εμπειρία μου βλέποντας τη μεγάλη μετανάστευση ζώων στο Μασάι Μάρα της Κένυα, συμμετέχοντας σε κηδεία στην Τάνα Τοράτζα της Ινδονησίας, την τριήμερη κατάβαση του ποταμού Τσιριμπίνια στη Μαδαγασκάρη ή τη δεκαήμερη κατασκήνωση στο εξωπραγματικά όμορφο νησί της Σοκότρα.

Δεν έχω κάνει πάρα πολλά ταξίδια σε απόλυτο αριθμό, είμαι όμως πολύ περήφανη και τυχερή για τα μέρη που έχω δει!

Στο Travel Vibe θα βρεις άρθρα μου για ελληνικούς προορισμούς και νησιά όπως τα Ψαρά, Παλαιό Τρίκερι και τη Τζια, για κοντινούς προορισμούς όπως την Μπολόνια, τη Φεζ του Μαρόκου και τη Σαναά της Υεμένης, αλλά και πιο μακρινούς όπως για τα νησιά Γκαλαπάγκος, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, το Ομετέπε της Νικαράγουα και την Κολομβία.

Αυτό όμως που πραγματικά μου αρέσει να γράφω είναι ταξιδιωτικές ιστορίες….Πως πέρασα 3 μέρες μέσα σε μια πιρόγα στη Μαδαγασκάρη, πως ήταν η εμπειρία μου ζώντας 10 μέρες παρέα μόνο με τους 2 οδηγούς στη Σοκότρα της Υεμένης, πως είναι να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με την από καιρό νεκρή μητέρα ενός ανθρώπου στο σαλόνι του σπιτιού του.

Στα άρθρα μου δεν επικεντρώνομαι τόσο στα ιστορικά στοιχεία του κάθε μέρους. Αυτά υπάρχουν σε χιλιάδες αράδες στο διαδίκτυο. Στόχος μου είναι να σε βοηθήσω να οργανώσεις το δικό σου ταξίδι δίνοντας σου πληροφορίες και τιπς, να σε ταξιδέψω και γιατί όχι να σε εμπνεύσω για τον επόμενο σου προορισμό!

#Travelstories #Islander #Summerlover