TAM COC, εκεί που κωπηλατούν με τα πόδια!

Πρωινό ξύπνημα και σήμερα για να ταξιδεύσουμε 90 χιλιόμετρα στα Νότια του Ανόι, προκείμενου να γνωρίσουμε το Tam Coc (Ταμ Κοκ). Το ταξίδι μας θα είναι πάλι αργό λόγω της κίνησης στους δρόμους του Βιετνάμ, κατάσταση που συνηθίσαμε όσες μέρες είμαστε εδώ, είναι όμως μια καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε την επαρχία και τον τρόπο ζωής των κατοίκων του! Θα σας εξομολογηθώ ότι μου αρέσει να ταξιδεύω με το λεωφορείο και ξαπλωμένη αναπαυτικά στην θέση μου να βλέπω πίσω από τζάμια του, εικόνες καθημερινότητας της χώρας που επισκέπτομαι.

Τι είναι και που βρίσκεται το Ταμ Κοκ θα με ρωτήσετε;

Το TAM COC είναι μια όμορφη φυσική και παραδοσιακή  περιοχή, στο Βόρειο Βιετνάμ και σημαίνει  η Περιοχή των 3 σπηλαίων, βρίσκεται στην περιφέρεια Ninh Binh, έδρα της θρυλικής δυναστείας των Tran. Θα δούμε και εδώ μεγάλους ασβεστολιθικούς σχηματισμούς σαν τα νησιά και τους βράχους που είδαμε στο Ha Long Bay, γιαυτό και οι ντόπιοι αποκαλούν την περιοχή “Ha Long της ξηράς” Halong Bay Shore.

Η περιοχή είναι ένας φημισμένος τουριστικός προορισμός, για να επισκεφτεί κάποιος στο Βόρειο Βιετνάμ, χωρίς να έχει χάσει το χρώμα του, όπως και οι περισσότερες περιοχές της χώρας.

Φτάνουμε στο χωριό και στην προβλήτα από όπου θα ξεκινήσουμε την βόλτα μας στο ποτάμι, μην φανταστείτε ότι υπάρχουν κάποιες σπουδαίες εγκαταστάσεις εδώ. Υπάρχουν 2 προβλήτες μια η δημοτική που είναι πιο εντυπωσιακή  και μια η προβλήτα του χωριού, την οποία προτιμήσαμε, θέλοντας να  ενισχύσουμε τους κατοίκους. Βέβαια εδώ θα σημειώσω ότι γίνεται εκμετάλλευση του τουρίστα και στην προσπάθειά μου, μετά από ερώτηση, να τους φωτογραφίσω μου έλεγαν dollar-dollar! Όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω απαντούσα και έφευγα! Και όχι γιατί είμαι τσιγκούνα αλλά γιατί δεν θέλω να τους μαθαίνω να είναι αραχτοί και να ζουν μόνο από την ελεημοσύνη του τουρίστα, άλλωστε η απόφαση να έρθω στο χωριό, για την βόλτα μου στο ποτάμι, είναι για να τους στηρίξω οικονομικά για τις υπηρεσίες όμως  που θα μου προσφέρουν.

Εκεί λοιπόν μας περίμεναν οι κάτοικοι για να επιβιβαστούμε στις ξύλινες βάρκες, “σαμπάνς” λέγονται, αφού πληρώσαμε  τα απαραίτητα κόμιστρα για την βόλτα. Σε κάθε βάρκα μπορούν να μπουν έως δυο άτομα και ο βαρκάρης!

Ποιος βαρκάρης βρε παιδιά;

Γρήγορα διαπίστωσα ότι θα πηγαίναμε βόλτα με βαρκάρισσα  και μάλιστα θα κωπηλατεί με τα πόδια της.! Αυτό δεν το έχω ξαναδεί πουθενά!

 Με τα πόδια; Πόσο δύσκολο πρέπει να είναι!!!

Η βόλτα αρχίζει και προσπαθώ να συνεννοηθώ μαζί της, δυστυχώς μιλάει μόνο βιετναμέζικα και δεν μπορώ να μάθω ούτε το όνομά της, μας μιλάει συνέχεια αλλά ποιος την καταλαβαίνει, μάλλον μας λέει να φορέσουμε τα κάπελα μας για να μην μας κάψει ο ήλιος, αυτή έχει ανοίξει ήδη την ομπρέλα της, έχει καθίσει στην θέση της και κωπηλατεί με τα πόδια με πολύ άνεση, μας μαλώνει όταν μετακινούμαστε, κουνώντας απειλητικά το χέρι προς εμάς. 

Η βάρκα κουνιέται δεξιά και αριστερά με την παραμικρή μετατόπιση μας, πρέπει να σας πω ότι κάποιες στιγμές φοβήθηκα γιατί δεν είμαι και η καλύτερη κολυμβήτρια. Για σωσίβια ούτε λόγος φυσικά, απλά δεν υπήρχαν πουθενά! Σιγά σιγά βρήκα την ισορροπία και την θέση μου επάνω στην σαμπάνς και η βόλτα άρχισε να γίνεται συναρπαστική.

Ηρεμία παντού, τα νερά του ποταμιού  Ngo Dong κυλάνε ήσυχα, στις όχθες βλέπεις τον   παραδοσιακό τρόπο ζωής των ανθρώπων και τα ζώα τους, χωράφια με ρύζι παντού, ενώ οι μπανανιές είναι φορτωμένες με τσαμπιά από μικρές πράσινες άγουρες  και κίτρινες ώριμες  μπανάνες που από το βάρος φτάνουν μέχρι τα νερά του ποταμού, μερικές πάπιες κάνουν την βόλτα τους δίπλα μας σε όμορφους σχηματισμούς και τα νούφαρα αρχίζουν επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού.

Και άλλοι τουρίστες που είχαν την ίδια ιδέα με εμάς περνάνε από δίπλα μας, ανταλλάσσουμε χαμόγελα και χαιρετούρες, αλληλο-φωτογραφιζόμαστε λες και θα βρεθούμε κάποια στιγμή και θα  ανταλλάξουμε φωτογραφίες … Μοναδικές στιγμές που τα ξεχνάς όλα και απολαμβάνεις την στιγμή!

Και τότε ένα χέρι σε χτυπάει στην πλάτη και σου δείχνει ότι πρέπει να σηκωθείς από την θέση σου και να καθίσεις αργά αργά στον πάτο της βάρκας, συνεχίζοντας να δίνει οδηγίες στα Βιετναμέζικα και να σε χτυπάει σε ώμους και πλάτη, χωρίς να καταλαβαίνεις τον λόγο, μέχρι και τα κουπιά πήρα για να βγούμε στην όχθη γιατί νόμιζα ότι βυθιζόμαστε και τότε, να  σου δίνει και ένα φακό!

Αυτά τα χεράκια της αδύνατης και μικροκαμωμένης γυναίκας είχαν πολύ δύναμη, μέχρι και μελανιές μου έκανε!

Τι να τον κάνω τον φακό κυρά μου; της λέω και τότε κοιτάω μπροστά μου και επιτέλους  καταλαβαίνω ότι φτάσαμε στα σπήλαια, και εγώ πρέπει να της ρίχνω το φως στο κατάλληλο σημείο για να βλέπει και να μην στοκάρει σε κανένα βράχο!

 Χαχα τώρα σωθήκαμε….

Εγώ φωτογραφίες θέλω να βγάλω στα σπήλαια, όχι να κρατάω το φαναράκι, ευτυχώς πάντα υπάρχει και το δεύτερο άτομο στην βάρκα να βοηθάει σ αυτά.

Τα σπήλαια λοιπόν, σχηματίστηκαν από τη διάβρωση του ποταμού στα βράχια, δηλαδή  οι σπηλιές δεν έχουν έδαφος , αλλά ο ίδιος ο ποταμός περνά μέσα από το εσωτερικό των σπηλαίων και το ύψος τους από την επιφάνεια του νερού  είναι τόσο χαμηλό και σε πολλά σημεία ανώμαλο, ώστε πρέπει να σκύβεις για να μην χτυπήσεις το κεφάλι σου στους σταλαγμίτες. Αυτός ήταν και ο λόγος που μας κατέβασε στο χαμηλότερο σημείο της βάρκας.

Αν έχετε πρόβλημα με την μέση σας, τα κιλά σας, είστε κλειστοφοβικοί μην το κάνετε, εντάξει δεν θα μπείτε στα σπήλαια δεν χάλασε και ο κόσμος, αλλά σας ενημερώνω ότι αν το κάνετε και ταλαιπωρηθείτε μπορεί να χαλάσει και η μέρα σας. Μείνετε έξω από τα σπήλαια και ζητήστε να σας κάνει επί πλέον βόλτα στο ποτάμι. Άλλωστε θα το χαρεί και η βαρκάρισσα γιατί θα βρει την ευκαιρία να βγάλει την πραγματεία σας και να σας κάνει πωλήσεις! Προσέξτε και κάντε καλά παζάρια γιατί οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές!Προσωπικά δεν πείθομαι και σπάνια ψωνίζω!

Οι υπόλοιποι που θα περάσετε μέσα από τα σπήλαια δεν θα χάσετε  την ευκαιρία να ψωνίσετε, μετά την έξοδο από αυτά περιμένοντας να συγκεντρωθούν όλες οι βάρκες σε συγκεκριμένο σημείο πριν πάρουν τον δρόμο της επιστροφής.  Η βαρκάρισσα θα σας  δείξει την πραγματεία της, μικρά σουβενίρ και αντικείμενα που έφτιαξε αυτή και θα επιμείνει να αγοράσετε κάτι, πριν ξεκινήσει η διαδικασία την επιστροφής, μια μια βάρκα  προς τα σπήλαια και πίσω πάλι, την ίδια διαδρομή μέχρι την προβλήτα!

Σας δίνω πληροφορίες για τα 3 σπήλαια  προκειμένου να αποφασίσετε τι θα κάνετε και σημειώνω ότι  η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο δρόμο. Πάντως δεν το μετάνιωσα που μπήκα, ήταν ιδιαίτερα τα σπήλαια και η όλη διαδικασία για να τα περάσεις αν και ταλαιπωρήθηκε η μέση μου αρκετά στον πάτο της βάρκας.

Hang Cave Σπήλαιο

Το σπήλαιο Hang Ca είναι το πρώτο σπήλαιο και το μεγαλύτερο από τα 3, με 127 μέτρα μήκος και είσοδο πλάτους 20 μέτρων και ύψος 2 μέτρων. Οι στέγες τους θυμίζουν την επιφάνεια ενός ερημικού πλανήτη.

 Σπήλαιο Giua

Το δεύτερο σπήλαιο (που ονομάζεται επίσης Hang Hai), μακρινό σπήλαιο Hang Ca Ca 1 χιλιόμετρο. Hang Giua έχει μήκος 70 μέτρων και βρίσκει πλήθος σταλαγμίτες στις στέγες τους.

 Σπήλαιο Cuoi

Το τρίτο και τελευταίο σπήλαιο, το σπήλαιο Hang Cuoi (Hang Ba), είναι το μικρότερο από τα 3 με 45 μέτρα μήκος .

Αν θέλετε πολύ να μπείτε στα σπήλαια, αφού φτάσατε μέχρι εδώ, απαιτήστε να μην κουνηθείτε από την θέση σας στον πάτο, αν σας το απαιτήσει, γιατί είδα σε άλλες βάρκες, ψηλότεροι και με περισσότερα κιλά δεν μετακινήθηκαν και έβγαλαν την διαδρομή των σπηλαίων μια χαρά. 

Η  δικιά μας η βαρκάρισσα είχε ένα θέμα γιαυτό αποφάσισα να μην της δώσω πουρμπουάρ! έτσι για την ταλαιπωρία που με επίβαλε .

Συνηθίζεται στο τέλος της διαδρομής, εκτός από τα ψώνια και το εισιτήριο που έχετε ήδη πληρώσει να αφήνεται κάτι και στην βαρκάρισσα, αν δεν της δώσετε μπορεί να σας κυνηγάει και να μουρμουράει για ώρα!Καταλαβαίνετε τώρα τι έγινε με την δικιά μου και τι άκουσα στα βιετναμέζικα!

Αν δεν σας αρέσουν οι βαρκάδες μπορείτε να νοικιάσετε ένα ποδήλατο και να οδηγήσετε κατά μήκος του ποταμού και να απολαύσετε το τοπίο ή γιατί όχι να περπατήσετε, είδα αρκετούς τουρίστες να το κάνουν κατά την διάρκεια της διαδρομής.

Σίγουρα θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας στην βαρκάδα, ένα μπουκάλι νερό, καπέλο, γυαλιά ηλίου και μια αντηλιακή κρέμα, γιατί όση ώρα (περισσότερο από μια ώρα ) που θα διαρκεί η βόλτα θα είστε εκτεθειμένοι στον ήλιο. Αγοράστε ένα κωνικό βιετναμέζικο γυναικείο καπέλο οι κυρίες και ένα καπέλο πιο οβάλ οι κύριοι, σαν αυτά τα ψάθινα  που φοράνε στις αγροτικές  δουλείες οι ντόπιοι, δεν κοστίζει περισσότερο από 1 $. Οι Βιετναμέζοι καλύπτουν πάντα το πρόσωπο με καπέλο ή ομπρέλα και με ρούχα το σώμα τους ,γιατί δεν θέλουν να μαυρίζουν και θεωρούν το λευκό δέρμα πιο sexy σε αντίθεση με εμάς τους δυτικούς. Σκεφτείτε όμως ότι καλά κάνουν γιατί το προστατεύουν από τις βλαβερές ακτίνες του ηλίου.

Φυσικά μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας κάμερα, βίντεο και μπαταρίες γιατί θα έχετε την ευκαιρία να τραβήξετε  πολλές υπέροχες φωτογραφίες και να καταγράψετε μοναδικές στιγμές.

Απολαύστε την διαδρομή και μην αφήσετε τίποτα να σας χαλάσει την μαγεία αυτού του όμορφου τοπίου. Αυτές είναι οι δικές σας στιγμές που τόσο καιρό σχεδιάζετε να απολαύσετε.

Προσωπικά μου άρεσε η βόλτα στο ποτάμι, παρ΄ ότι ταλαιπωρήθηκα αλλά γέλασα και με την ψυχή μου, αποφάσισα να απολαμβάνω όσα περισσότερα μπορώ, αφού η Ζωή μας είναι μικρή και ο κόσμος μας πολύ μεγάλος και θέλω  να τα προλάβω όλα!

Για περισσότερα Trips and Dreams στο Βιετνάμ ακολουθήστε με στο blog  σε Facebook και instagram

Featured photo @wochnicki 

© 2020, Trips and Dreams. All rights reserved.