48 ώρες στα Τζουμέρκα: Ένα ταξίδι στο χρόνο και στη φύση

Εισαγωγή:

Ως παθιασμένη ταξιδιώτρια και λάτρης της φύσης, η πρόσφατη απόδρασή μου στα Τζουμέρκα, στην Ελλάδα, με μάγεψε με τα γραφικά τοπία, την πλούσια ιστορία και τη ζεστή φιλοξενία!
Φωλιασμένα στην αγκαλιά της οροσειράς της Πίνδου, τα Τζουμέρκα αποκάλυψαν μια ταπετσαρία εμπειριών, από γραφικά χωριά μέχρι ιστορικούς θησαυρούς. Ελάτε μαζί μου καθώς αφηγούμαι τα κυριότερα σημεία του ταξιδιού μου, γεμάτη με στιγμές δέους και βαθιά εκτίμηση για τα φυσικά θαύματα που εκτυλίχθηκαν καθώς και για την ιστορία των σημείων!

ΤΕΧΝΗΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΟΥΡΝΑΡΙΟΥ

Ανεβαίνοντας για τα Τζουμέρκα, πέρασα δίπλα από μία λίμνη την οποία δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να μην σταματήσω να την θαυμάσω καθώς και να μάθω περισσότερα γι’αυτήν!
Σε υψόμετρο 140 μέτρων, η λίμνη Πουρναρίου, έχει συνολική έκταση 18.233 χλμ, μέγιστο μήκος 17.730 χλμ και μέγιστο πλάτος 7.360 χλμ. Το συγκεκριμένο φράγμα, συγκρατεί τα νερά του Άραχθου ελέγχοντας τη ροή του ποταμού, ο οποίος και περνά μέσα από την πόλη της Άρτας. Το τοπίο μιλάει από μόνο του!

ΧΩΡΙΟ ΒΟΥΛΓΑΡΕΛΙ

Η περιπέτειά μου ξεκίνησε στο γοητευτικό χωριό Βουλγαρέλι, όπου ο χρόνος φαινόταν να σταματά..
Επέλεξα να μείνω σε ένα πανέμορφο resort με προσιτές τιμές και υπέροχη θέα στο βουνό!
Το ξενοδοχείο λέγεται Rousita Tzoumerka Resort και έχει αυτή την «βουνίσια» γραφικότητα καθώς είναι πέτρινο! Το δωμάτιο ήταν ευρύχωρο και υπέροχα διακοσμημένο με λεπτομέρειες ξύλου και το πρωινό πλούσιο, το απολάμβανες σε έναν ζεστό και καλαίσθητο χώρο! Το ξενοδοχείο διαθέτει επίσης κι ένα εστιατόριο το Bostani Greek Mountain Cuisine στο οποίο μπορείς να δοκιμάσεις πεντανόστιμα πιάτα που συνδυάζουν αρμονικά την παραδοσιακή με την σύγχρονη κουζίνα! Το προτείνω ανεπιφύλακτα! Ακόμα κι αν δεν μένεις εκεί, αξίζει αν βρίσκεσαι στο χωριό, να έρθεις στο εστιατόριο! Και ξεκινάμε την περιήγηση στο Βουλγαρέλι…

ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Περιπλανώμενη στα πλακόστρωτα δρομάκια, ανακάλυψα το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, ένα κρυμμένο στολίδι που αποπνέει ηρεμία. Ο αέρας εμποτίστηκε με το άρωμα των πεύκων, δημιουργώντας μια γαλήνια ατμόσφαιρα που προκαλούσε ήσυχη περισυλλογή. Ναός και κελιά σώζονται σε άριστη κατάσταση. Απήχηση αυτής της ευημερίας του, βρίσκουμε στη φιλανθρωπική δράση του, αφού επιχορηγούσε -όπως λένε οι πηγές- με μεγάλα ποσά τα σχολεία της περιοχής και βοηθούσε φτωχές οικογένειες.
Και αυτό το μοναστήρι έχει τη δική του συμβολή στην εθνική μας ιστορία: Σ’ αυτό – κατά την παράδοση – συγκεντρώθηκαν οι οπλαρχηγοί των Τζουμέρκων και Ραδοβυζίων Γεώργιος Καραϊσκάκης, Γώγος Μπακόλας, Κουτελίδας, Ίσκος, Ράγγος, Κουτσονίκας και άλλοι με τα παλικάρια τους, και ύψωσαν τη σημαία της επανάστασης του 1821 κάτω απ’ τις ευλογίες του ηγούμενου της μονής, Χριστόφορου. Έτσι το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Βουργαρέλι έγινε η Αγία Λαύρα της Ηπείρου!

Bonus: Διασχίζοντας την αυλή του Μοναστηρίου υπάρχει μία πόρτα πίσω στην οποία αντικρίζεις έναν υπέροχο πλάτανο και μία φυσική πηγή που κατεβαίνει από το βουνό. Ότι πρέπει τους καλοκαιρινούς μήνες για να κάνεις μία στάση και να δροσιστείς στην ηρεμία της φύσης!

ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού η πλατεία του χωριού σφύζει από ζωή με γλέντια, πανηγύρια και εκδηλώσεις, προσφορά του πολιτιστικού συλλόγου και του Δήμου. Απολαύστε τον καφέ/ποτό και φαγητό σας στα τραπεζοκαθίσματα που βγάζουν τα τρία υπέροχα μαγαζιά της πλατείας!

ΤΟ ΝΕΡΑΪΔΟΓΕΦΥΡΙ

Το νεραϊδογέφυρο, ένα αρχιτεκτονικό θαύμα, πρόσθεσε μια νότα γοητείας στο χωριό, αποτυπώνοντας την ουσία της γύρω φυσικής ομορφιάς. Χτίστηκε γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα στην θέση Μπάρδα και από κάτω περνάει το ρέμα του Σαραντάπορου που καταλήγει στον Άραχθο ποταμό.

ΒΡΥΣΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΩ

Περπατώντας στα πλακόστρωτα καλντερίμια από την πλατεία καταλήγεις στις πέτρινες βρύσες Κρυστάλλω και Αρχόντω με τα 7 & 4 αντίστοιχα στόμια με το αστείρευτο καθημερινά τρεχούμενο δροσερό νερό τους κατευθείαν από τις πηγές του βουνού! Λένε πως άμα πιεις από αυτές τις βρύσες, θα παντρευτείς στο χωριό! Πιείτε λοιπόν με δική σας ευθύνη!

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ «ΛΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΟΥ»

Αν και το συγκεκριμένο 2ήμερο ήταν αφιερωμένο στο να έχω μία πρώτη εικόνα των χωριών στα Τζουμέρκα, ως λάτρης της φύσης δεν θα μπορούσα να μην κάνω έστω και μία μικρή πεζοπορία!
Βρήκα λοιπόν ένα εύκολο και καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι που σε οδηγεί σε έναν πανέμορφο καταρράκτη σε 25 λεπτά και μετά για την επιστροφή σου συνεχίζεις τη διαδρομή μέσα στο δάσος από μία κυκλική διαδρομή περίπου 30 λεπτών όπου η φύση θα σε μαγέψει! Η διαδρομή ξεκινάει από το Rouista Tzoumerka Resort και θα βρείτε σε όλη την διαδρομή ταμπέλες προς τα «Λουτρά του Καπετάνου». Αν ταξιδέψεις τους χειμερινούς μήνες ντύσου καλά γιατί το κρύο είναι τσουχτερό!

ΜΟΝΗ ΚΗΠΙΝΑΣ

Το επόμενο πρωί, το ταξίδι μου συνεχίστηκε με μια επίσκεψη στην αρχαία Μονή Κηπίνας. Σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού, αυτό το πνευματικό καταφύγιο προσφέρει εκπληκτική θέα στο τραχύ τοπίο από κάτω. Καθώς εξερευνούσα το μοναστήρι, δεν μπορούσα παρά να θαυμάσω την αιωνόβια αρχιτεκτονική και την αίσθηση της ιστορίας που είναι ενσωματωμένη σε κάθε πέτρα!
Χτίστηκε το 1212 και η ονομασία λέγεται ότι προέρχεται από του κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί στη γύρω περιοχή. Η μονή είναι ανδρική, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου αλλά γιορτάζει την Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής, στην γιορτή μου δηλαδή!

ΧΩΡΙΟ ΠΡΑΜΑΝΤΑ

Μια χαλαρή στάση στο χωριό Πράμαντα μου επέτρεψε να βυθιστώ στην τοπική κουλτούρα. Τα Πράμαντα ή η Πράμαντα, όπως συνηθίζεται να λέγεται, ονομαστό μαστοροχώρι με πολλές κτηνοτροφικές οικογένειες, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό κοινότητα των Δυτικών Τζουμέρκων αποτελεί την έδρα του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων. Τον πρώτο οικισμό δημιούργησαν μέτοικοι κτηνοτρόφοι από τους Χριστούς και αργότερα φυγάδες καταδιωκομένοι κυρίως από την Ήπειρο, που βρήκαν καταφύγιο λόγω του δυσπρόσιτου της περιοχής.

ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΝΕΜΟΤΡΥΠΑΣ

Η περιέργειά μου με οδήγησε στο Σπήλαιο της Ανεμότρυπας, όπου η τέχνη της φύσης ξεδιπλώθηκε με τη μορφή εκπληκτικών σταλακτιτών και σταλαγμιτών. Αυτό το υπόγειο θαύμα ήταν μια απόδειξη των γεωλογικών θαυμάτων που κρύβονταν κάτω από την επιφάνεια. Περιμένοντας να ξεκινήσει η ξενάγηση, αν και δεν είμαι λάτρης του γλυκού, το χωριό με εμπνέει να δοκιμάσω γλυκό του κουταλιού κι έτσι κι έκανα! Γλυκό του κουταλιού δαμάσκηνο, νοστιμότατο! Το μικρό αυτό μαγαζάκι, έχει και ντόπια μέλια αν θέλετε να προμηθευτείτε με γεύσεις!

Συνέχεια είχε η ξενάγηση στο σπήλαιο λοιπόν, στο οποίο έμαθα πως ένα εκατοστό σταλαγμίτη ή σταλακτίτη χρειάζονται περίπου 100 χρόνια!!! Επίσης, πληροφορήθηκα πως αν υπάρχουν είδη νυχτερίδας στο σπήλαιο και δεν είσαι καραφλός, υπάρχει περίπτωση να επισκεφθούν το κεφάλι σου καθώς τις ελκύει ο στατικός ηλεκτρισμός που έχουν τα μαλλιά μας!

Η ιστορία του σπηλαίου δεν είναι πολύ παλιά! Ξεκινάει κάπου στο 1960, όπου δύο νέοι της εποχής, ο Αποστόλης Λάμπρης και ο Γιώργος Καρακώστας, πήραν εντολή από τον τότε πρόεδρο της Κοινότητας να διανοίξουν μία σχισμή, από την οποία έβγαινε δροσερός αέρας, για να εξερευνηθεί το εσωτερικό της, με την ευκαιρία της άφιξης της Επίτιμης Προέδρου της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, της αείμνηστης Άννας Πετροχείλου. Κλιμακωτές λιθωματικές λεκάνες δέχονται τα τρεχούμενα νερά της λίμνης που μαζί με λεπτότατα σε σύνθεση σταλακτικά στολίδια, δημιουργούν ένα μοναδικό θέαμα!

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΦΥΡΙ ΠΛΑΚΑΣ

Συνεχίζοντας την εξερεύνηση, συνάντησα το Ιστορικό Γεφύρι της Πλάκας, ένα μηχανολογικό θαύμα που στάθηκε ως απόδειξη του παρελθόντος της περιοχής. Διασχίζοντας τη γέφυρα ένιωθα σαν να γυρνάω πίσω στο χρόνο, με κάθε βήμα να αντηχεί με τους απόηχους της ιστορίας. Το ποτάμι από κάτω, που κυλούσε με χάρη μέσα στο φαράγγι, πρόσθεσε μια πινελιά ποίησης στη σκηνή! Το Ιστορικό αυτό γεφύρι, γεφυρώνει τον Άραχθο, ένα από τα πιο ερμητικά ποτάμια της Ηπείρου και είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη!
Το γεφύρι κατέρρευσε αρκετές φορές ανά τα χρόνια. Κάπου στα μέσα Φεβρουαρίου του 2020 αφαιρέθηκε ο μεταλλικός σκελετός που στήριζε κατά την διάρκεια των εργασιών το γεφύρι. Τα άτομα που εργάστηκαν για την επιτυχία του σκοπού, δικαίως είναι υπερήφανα αφού το έργο αποτελεί τη μεγαλύτερη αποκατάσταση πέτρινου γεφυριού στον κόσμο!

Από το 1881, ο Άραχθος αποτέλεσε το σύνορο Ελλάδας Τουρκίας με αποτέλεσμα να αχρηστευτεί το πέρασμα μέχρι το 1913. Η περιοχή της Πλάκας ήταν για 30 χρόνια έδρα υποτελωνείου στρατιωτικής ομάδας για την φρούρηση των συνόρων Ελλάδας-Τουρκίας. Δίπλα στην γέφυρα υπήρχε φυλάκιο για τον έλεγχο και την ασφαλή επιτήρηση των συνόρων. Απέναντι από το γεφύρι είχαν και οι Τούρκοι το δικό τους φυλάκιο.

ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Καθώς το ταξίδι μου στα Τζουμέρκα πλησίαζε στο τέλος του, έκανα μια στάση στην Άρτα, μια πόλη γεμάτη ιστορία.

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Το Γεφύρι της Άρτας, ένα μεσαιωνικό αριστούργημα, με υποδέχτηκε με τις εμβληματικές καμάρες του και τις ιστορίες περασμένων αιώνων. Μετά την απελευθέρωση της Άρτας το 1881 και ως τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 1913 η ψηλότερη καμάρα του γεφυριού αποτελούσε το σύνορο του τότε Ελληνικού Βασιλείου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Θρύλος και μαστοριά συναντιούνται πάνω στο υπέροχο αυτό κτίσμα, που αποτελεί και την πιο εντυπωσιακή υποδοχή της πόλης στον επισκέπτη που έρχεται απ’τα δυτικά, όπως και το εντυπωσιακότερο για κείνον που τη γνώρισε και την αποχαιρετάει!

Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΤΙΣΣΑΣ

Η Βυζαντινή Εκκλησία της Παρηγορήτισσας, με τις περίπλοκες τοιχογραφίες της, λέει πολλά για την πολιτιστική κληρονομιά που διατηρείται σε αυτή τη ζωντανή πόλη!
Ο επιβλητικός ναός εκπλήσσει και εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα με τον γλυπτό πλούσιο διάκοσμο, τα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες του. Αυτό όμως που τον κάνει μοναδικό είναι η αρχιτεκτονική έμπνευση και πρωτοπορία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Τα Τζουμέρκα, με το μείγμα των θαυμάτων της φύσης και των ιστορικών θαυμάτων, άφησαν ανεξίτηλο σημάδι στην ψυχή μου. Κάθε χωριό, μοναστήρι και γέφυρα είπε μια ιστορία, προσκαλώντας με να γίνω μέρος της αφήγησης. Ως λάτρης της φύσης, βρήκα παρηγοριά στα βουνά, έμπνευση στην αρχιτεκτονική και βαθιά σύνδεση με την πλούσια ταπισερί του παρελθόντος των Τζουμέρκων. Αυτό το ταξίδι δεν ήταν απλώς μία διαδρομή, ήταν μία υπόσχεση να επιστρέψω να θαυμάσω κάθε σπιθαμή γης σε αυτό το μαγευτικό και ιστορικό βουνό της Πίνδου!

Αν θες περισσότερη ταξιδιωτική έμπνευση πάτησε εδώ.

Zoi Kampouri

Travel Editor at 65 | Website

Γεια σου είμαι η Ζωή και ζω στην Αθήνα! Είμαι μία solo traveler και είμαι μέλος του Travel Vibe από το 2023!

Σε άρθρα μου έχω γράψει μέχρι σήμερα για 2 ταξίδια μου εκτός Ελλάδος και συγκεκριμένα αυτό στην Τανζανία και αυτό στην Κρακοβία. Επίσης έχω γράψει για μία 48ωρη εξόρμηση στα χωριά Τζουμέρκα! Σίγουρα θα δεις αρκετό υλικό από μένα μελλοντικά γι’αυτό μείνε συντονισμένος/η αν σου αρέσουν αυτά που γράφω!

Διατηρώ και δικό μου blog το οποίο θα διαμορφωθεί σύντομα! Stay tuned!

Έχω ταξιδέψει σε 25 χώρες και σε λίγες μέρες αναχωρώ για τη 26η!!!

Πιο αναλυτικά έχω επισκεφθεί μέχρι σήμερα:

ΕΥΡΩΠΗ 16 ΧΩΡΕΣ

(ΒΕΛΓΙΟ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ, ΚΥΠΡΟΣ, ΤΣΕΧΙΑ, ΑΓΓΛΙΑ, ΣΚΟΠΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΣΕΡΒΙΑ, ΙΣΠΑΝΙΑ, ΕΛΒΕΤΙΑ, ΠΟΛΩΝΙΑ)

ΑΣΙΑ 4 ΧΩΡΕΣ

(ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ (ΜΠΑΛΙ), ΣΙΝΓΚΑΠΟΥΡΗ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ (ΝΤΟΥΜΠΑΙ - ΑΜΠΟΥ ΝΤΑΜΠΙ))

ΑΦΡΙΚΗ 1 ΧΩΡΑ

(ΤΑΝΖΑΝΙΑ & ΖΑΝΖΙΒΑΡΗ η οποία είναι ημιαυτόνομη χώρα της Τανζανίας)

ΑΜΕΡΙΚΗ 3 ΧΩΡΕΣ

(ΗΠΑ (ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ), ΚΟΥΒΑ, ΠΕΡΟΥ)

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ταξίδια μου ήταν το σαφάρι στην Τανζανία. Εκεί, είχα την ευκαιρία να δω από κοντά τα άγρια ζώα της αφρικανικής σαβάνας, κάτι που μου έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου!

Εργάζομαι ως γραμματέας στον Σύνδεσμο ποδοσφαιριστών, αλλά το όνειρό μου είναι να μπορέσω να εργάζομαι εξ αποστάσεως για να ταξιδεύω περισσότερο!

Τα ταξίδια μου με έχουν κάνει έναν πιο ανοιχτόμυαλο και περιπετειώδη άνθρωπο, και είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσω να μας ταξιδεύω με τα άρθρα μου στο Travel Vibe!

Στον ελεύθερο μου χρόνο αγαπώ να γυμνάζομαι, να εξερευνώ μέρη της Αθήνας, να βγαίνω με τους φίλους μου για διασκέδαση (φαγητό, ποτό κλπ.), να πηγαίνω road trips και τώρα τελευταία προστέθηκε στα ενδιαφέροντα μου ένα καινούργιο χόμπι, η πεζοπορία! Το βρίσκω αρκετά αναζωογονητικό, δημιουργεί ευεξία, βοηθάει στην ψυχοσύνθεση, γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους και συνδυάζει γυμναστική με διασκέδαση!