Το Παρίσι, η πόλη του φωτός και του ρομαντισμού.Μια πόλη όμως που κρύβει και πολλά από κάτω της.
Κάθε μέρα, χιλιάδες ντόπιοι και τουρίστες δε γνωρίζουν ότι περπατούν ακριβώς πάνω από μια μεγάλη σειρά υπόγειων σηράγγων που στεγάζουν 6 εκατομμύρια σκελετούς.
Καθώς το Παρίσι ως σημαντικός ευρωπαϊκός κόμβος, αντιμετώπισε ένα μεγάλο πρόβλημα: μέχρι τον 17ο αιώνα, αρκετοί άνθρωποι είχαν ζήσει και πέθαναν στο Παρίσι, ώστε τα νεκροταφεία του να ξεχειλίζουν, να γεμίζουν με τάφους. Έτσι προέκυψε η λύση για να τα τοποθετήσουν σήραγγες κάτω από τους δρόμους του Παρισιού από τον 13ο αιώνα. Οι λεγόμενες Κατακόμβες που είναι υπόγειες οστεοθήκες στο Παρίσι, οι οποίες κρατούν τα ερείπια περισσότερων από έξι εκατομμυρίων ανθρώπων σε ένα μικρό τμήμα ενός δικτύου σήραγγας.
Τα κόκαλα μεταφέρθηκαν από τα νεκροταφεία στα πρώην λατομεία του Παρισιού. Τα νεκροταφεία άρχισαν να αδειάζονται το 1786, ξεκινώντας από το Les Innocents. Χρειάστηκαν 12 χρόνια στην πόλη για να μετακινήσουν όλα τα οστά στις κατακόμβες. Μερικά από τα παλαιότερα χρονολογούνται πριν από περισσότερα 1.200 χρόνια.
Από το 2013, οι κατακόμβες συγκαταλέγονται μεταξύ των 14 Μουσείων της Πόλης του Παρισιού που διαχειρίζεται το Paris Musées.
Περισσότερη Ιστορία
Στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν μεγάλα προβλήματα δημόσιας υγείας που συνδέονται με τα νεκροταφεία της πόλης οδήγησαν σε απόφαση να μεταφέρουν το περιεχόμενό τους σε υπόγειο χώρο. Οι αρχές του Παρισιού επέλεξαν έναν εύκολα προσβάσιμο έξω από την πρωτεύουσα: τα πρώην λατομεία Tombe-Issoire κάτω από την πεδιάδα του Montrouge. Οι πρώτες εκκενώσεις έγιναν από το 1785 έως το 1787 και αφορούσαν το μεγαλύτερο νεκροταφείο στο Παρίσι, το νεκροταφείο Saints-Innocents.
Ο ιστότοπος αφιερώθηκε ως το «Δημοτικό Οστεοφυλάκιο του Παρισιού» στις 7 Απριλίου 1786 και από εκείνη τη στιγμή και μετά, πήρε το μυθικό όνομα «Κατακόμβες», σε σχέση με τις ρωμαϊκές κατακόμβες, οι οποίες είχαν συναρπάσει το κοινό από την ανακάλυψή τους. Ξεκινώντας το 1809, οι Κατακόμβες άνοιξαν στο κοινό κατόπιν ραντεβού. Ένα μητρώο τοποθετήθηκε στο τέλος του κυκλώματος, όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να γράψουν τις εντυπώσεις τους. Οι επισκέπτες κάθε φορά ήταν όλο και περισσότεροι. Καθώς πέρασαν τα χρόνια, το οστεοφυλάκιο έγινε το μέρος ανάπαυσης πολλών επιφανών ατόμων. Το Paris Catacombs είναι πλέον ανοιχτό σε όλους και καλωσορίζει σχεδόν 550.000 επισκέπτες ετησίως.
Το υπόγειο περιβάλλον των κατακομβών του Παρισιού αποτέλεσε το επίκεντρο πολλών μελετών.
Από το επίπεδο του δρόμου έως τις Κατακόμβες, οι επισκέπτες κατεβαίνουν σε μια σειρά από βραχώδη στρώματα που χρονολογούνται πριν από περίπου 45 εκατομμύρια χρόνια.
Πώς να πάτε;
Σήμερα, λίγο περισσότερο από ένα μίλι από τις κατακόμβες είναι ανοιχτό για να εξερευνήσουν οι επισκέπτες. Η δημόσια είσοδος βρίσκεται στο 14ο διαμέρισμα του Παρισιού, στην οδό 1, Colonel Henri Rol-Tanguy 1. Χρειάζονται περίπου 45 λεπτά για να περπατήσετε. Οι οδηγοί είναι διαθέσιμοι, αλλά δεν απαιτούνται – οι επισκέπτες μπορούν επίσης να αγοράσουν οδηγούς ήχου, για 3 ευρώ (περίπου 4 $). Οι σήραγγες εκτείνονται πολύ περισσότερα μίλια κάτω από την πόλη.
Τι θα δείτε;
Πριν από την είσοδο στο οστεοφυλάκιο, υπάρχει ένας υπόγειος χώρος που χρησιμοποιείται για θεματικές εκθέσεις. Καθώς οι επισκέπτες περνούν στο οστεοφυλάκιο, περπατούν κάτω από μια πόρτα με μια στοιχειωμένη επιγραφή παραπάνω: “Arrête, c’est ici l’empire de la mort!” (Σταματήστε! Αυτή είναι η αυτοκρατορία του θανάτου!). Μέσα στο οστεοφυλάκιο, τα οστά ομαδοποιούνται από τα νεκροταφεία από τα οποία προέρχονταν. Μερικά στοιβάζονται κατά μήκος των διαδρόμων. Άλλοι τακτοποιημένα σε μοτίβα, δημιουργώντας σταυρούς και άλλες εικόνες.
Κόστος;
Οι τιμές για εισιτήρια βασικού επιπέδου κυμαίνονται συνήθως από 5 € για παιδικό εισιτήριο, χωρίς οδηγό ήχου έως 29 € για εισιτήριο ενηλίκου με οδηγό ήχου. Ωστόσο, αυτά τα εισιτήρια δεν περιλαμβάνουν ξενάγηση. Οι τιμές για ξεναγήσεις μπορεί να ποικίλλουν.
Μπαίνοντας στο πρώτο τμήμα των κατακόμβων
Το πρώτο μέρος των κατακομβών λειτουργεί ως έκθεση που εξηγεί λίγο την ιστορία με εικόνες στους τοίχους και συμπληρωματικά πάνελ κειμένου που μεταφράζονται σε διάφορες γλώσσες. Στους τοίχους, θα δείτε σημάδια από τη στιγμή που οι Κατακόμβες χρησιμοποιήθηκαν ως λατομεία. Αυτά τα σημάδια ήταν χρήσιμα, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να χαθούν στο δρόμο τους μέσα από τις σήραγγες.
Το μονοπάτι του Quarryman
Ένα μέρος των κατακομβών που μοιάζει με ένα πηγάδι. Αυτό είναι το “Quarryman’s Footpath”, που χρησιμοποιήθηκε αρχικά από λατομεία που εργάζονταν στις Κατακόμβες για να αποκτήσουν πρόσβαση σε νερό για ανάμιξη τσιμέντου και για να καθαριστούν πριν επιστρέψουν στο επίπεδο του εδάφους μετά τη δουλειά.
Μόλις περάσετε από αυτό το πρώτο τμήμα των κατακομβών, θα βρεθείτε τελικά σε ένα από τα μεγαλύτερα δωμάτια γεμάτα με κρανία. Συνδυασμένοι είναι πλάκες, τάφοι και βωμοί που τιμούν τους νεκρούς.
Μέσα στο Όσκαρ
Εδώ θα δείτε πολύ τα βλέμματα όλων αυτών των κρανίων. Σε αυτό το δωμάτιο, θα δείτε επίσης μια λάμπα που ήταν αναμμένη με λάδι που έδειχνε ότι υπήρχε οξυγόνο στον αέρα και ότι ήταν ασφαλές να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι στα λατομεία.
Έξοδος από τις κατακόμβες
Για την τελική επιστροφή σας από το σκοτάδι, θα χρειαστεί να ανεβείτε 112 σκαλοπάτια.
Τα συναισθήματα και το δέος που θα νιώσετε όταν μπείτε σε αυτές τις σήραγγες είναι απερίγραπτο. Πρόκειται για ταξίδι που πρέπει να κάνετε γιατί είναι μια εμπειρία που δεν μπορείς να ζήσεις συχνά. Προσωπικά, θεωρώ ότι όλα τα ταξίδια είναι ωραία και έχεις να πάρεις κάτι πάντα, αλλά είναι και αυτά που σου μένουν απλά αξέχαστα.
