Ταξίδι στην Υπερδνειστερία, ή αλλιώς ταξίδι στη χώρα που δεν υπάρχει

17 Φεβρουαρίου, 2024

Comments 0

Η Υπερδνειστερία είναι μια λωρίδα γης μεταξύ της Μολδαβίας και της Ουκρανίας. Θεωρητικά ανήκει στη Μολδαβία, καθώς δεν είναι αναγνωρισμένη από κανένα κράτος, αλλά ουσιαστικά είναι μια ντε φάκτο ανεξάρτητη χώρα από το 1990, με τη δική της κυβέρνηση, στρατό, αστυνομία, νόμισμα, σημαία, ως και πινακίδες κυκλοφορίας οχημάτων. Είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί ακόμα το σφυροδρέπανο στη σημαία της. Το όνομά της σημαίνει “πέρα από τον ποταμό Δνείστερο”, ο οποίος σε κάποια σημεία είναι και το φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο χωρών.

Οι περίπου 500.000 κάτοικοι είναι κυρίως Ρώσοι, Μολδαβοί και Ουκρανοί, από τους οποίους οι 130.000 περίπου ζουν στην πρωτεύουσα Τιρασπόλ. Έχουν επιλέξει όχι μόνο να διατηρήσουν όλα τα Σοβιετικά μνημεία, αλλά και το στυλ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, γι’αυτό και η χώρα αναφέρεται συχνά ως «χρονοκάψουλα»! Μια βόλτα εκεί και ξαφνικά είναι σαν να μεταφέρεσαι πίσω στον χρόνο!

Το νόμισμά τους είναι το ρούβλι Υπερδνειστερίας, το οποίο χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο μέσα στη χώρα, αλλά για πληρωμές δέχονται επίσης ευρώ, μολδαβικό και ρουμανικό νόμισμα. Ανταλλακτήρια υπάρχουν παντού στις πόλεις και η ισοτιμία είναι 1€ = 17,35 ρούβλια (αρχές 2024).

Για το Τιρασπόλ, ο σταθμός των λεωφορείων στο Κισινάου, την πρωτεύουσα της Μολδαβίας, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης (autogara centrala Chisinau). Από εκεί λοιπόν ξεκίνησα με μια μαρσρούτκα και μετά από περίπου 2 ώρες με τη στάση στα σύνορα, έφτασα Τιρασπόλ. Στα σύνορα μεταξύ Μολδαβίας και Υπερδνειστερίας γίνεται έλεγχος των ταξιδιωτικών εγγράφων, αλλά δε σφραγίζουν τα διαβατήρια. Εκδίδουν μόνο ένα μικρό χαρτάκι σαν απόδειξη, με τα στοιχεία του επισκέπτη και τις ημέρες διαμονής, το οποίο πρέπει να κρατήσεις μέχρι την έξοδο από τη χώρα, αν και δε μου το ζήτησαν πουθενά αλλού.

Μετά τα σύνορα, η πρώτη πόλη που συναντάς είναι το Μπεντέρ. Το λεωφορείο συνεχίζει, διασχίζει τον ποταμό Δνείστερο και κάνει τέρμα στο κέντρο του Τιρασπόλ.

ΤΙΡΑΣΠΟΛ

Η πρωτεύουσα της Υπερδνειστερίας, τοποθετημένη πολύ κοντά στα Ουκρανικά σύνορα, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη πόλη και πολλοί περιορίζουν την επίσκεψή τους σε μια αυθημερόν εκδρομή από το Κισινάου, καθώς τα αξιοθέατα βρίσκονται κυρίως γύρω από το κέντρο. Εγώ επέλεξα να μείνω ένα βράδυ, για να μπορέσω τριγυρίσω χωρίς πίεση χρόνου καθώς νύχτωνε νωρίς, και να επισκεφτώ και το Μπεντέρ την επόμενη ημέρα, πριν επιστρέψω στο Κισινάου.

Τι να δεις στο Τιρασπόλ:

– Το κτήριο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης – Κοινοβούλιο με το άγαλμα του Λένιν

– Το πάρκο Μνήμης με πολεμικά μνημεία, αγάλματα και τανκς

– Το πάρκο De Wollant με το άγαλμα της Μεγάλης Αικατερίνης και διάφορα άλλα μνημεία

– Το πάρκο Suvorov με το ομώνυμο άγαλμα

– Το πάρκο Kirov με την υπέροχη εκκλησία του Χριστού

– Τη Ρωσική εκκλησία των Χριστουγέννων

– Το Δημαρχείο

– Την τοπική αγορά Green Market

– Tο οινοποιείο KVINT για τοπικά κρασιά και κονιάκ

– Τον ποταμό Δνείστερο, για βόλτα ή κρουαζιέρα

* Για φαγητό προτείνω οπωσδήποτε την παραδοσιακή ταβέρνα “Back in the USSR”, όπου ο χώρος θυμίζει κάτι σε μουσείο γεμάτο με εκθέματα από τη Σοβιετική εποχή. Μία μερίδα κοτόπουλο Κιέβου με πουρέ πατάτας και ένα ποτήρι ντόπιο κρασί μου κόστισαν 8€ (140 ρούβλια)

** Έμεινα στον ξενώνα Old Tiraspol, στο κέντρο της πόλης, σε δίκλινο δωμάτιο με 10€ τη βραδιά (τιμή για 1 άτομο)

ΜΠΕΝΤΕΡ

Η πρώτη πόλη μετά τα σύνορα της Μολδαβίας με Υπερδνειστερία, το Μπεντέρ, είναι γνωστό κυρίως για το μεσαιωνικό του κάστρο.

Το επισκέφτηκα τη δεύτερη μέρα, στην επιστροφή μου προς Κισινάοου, αφού βόλευε η μετακίνηση με το μίνι van που πήρα από τον σταθμό των λεωφορείων του Τιρασπόλ. Γι αυτή τη διαδρομή δεν πλήρωσα εισιτήριο και ο οδηγός με άφησε ακριβώς έξω από το κάστρο.

Τι να δεις στο Μπεντέρ:

– Το άψογα διατηρημένο μεσαιωνικό κάστρο Tighina, και το μουσείο των βασανιστηρίων. Τιμή εισόδου: 3,64€ (50 ρούβλια)

– Τα μνημεία που βρίσκονται στη διαδρομή προς την πόλη, Alexandr Lebed, Tank monument, κ.λ.π

– Την κεντρική τοπική αγορά

Το ταξίδι αυτό ήταν πραγματικά πολύ ιδιαίτερο!

Ήταν ακριβώς ένα ταξίδι στον χρόνο, στην εποχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που εάν δεν είχες ταξιδέψει τότε, έχεις μια μοναδική ευκαιρία να τη ζήσεις έστω και τώρα! Μαζί και με την υπόλοιπη διαμονή μου στο Κισινάου και την επίσκεψή μου στην Γκαγκαουζία, μία ακόμα πολύ ιδιαίτερη περιοχή της Μολδαβίας, ήταν ένα ανέλπιστα ενδιαφέρον ταξίδι που θα πρότεινα σε όλους!

Περισσότερο Travel Vibe εδώ.

Trips of our Life

Travel Editor at 09 | Website

Γεια σου, είμαι η Μαρία.

Είμαι μέλος του Travel Vibe από το 2018 και στα άρθρα μου θα βρεις πληροφορίες και φωτογραφίες από ιδιαίτερες χώρες που έχω επισκεφτεί, όπως η Συρία, το Πακιστάν και η Κολομβία, αλλά και από μοναδικές εμπειρίες που έχω ζήσει, όπως το glamping στη Μαροκινή Σαχάρα, το ορειβατικό μου ταξίδι στο Everest Base Camp του Νεπάλ, το ιδιαίτερα καυτερό hot pot στην επαρχία Σιτσουάν της Κίνας, η επίσκεψή μου σε παραδοσιακό τεϊοποιείο του Τόκιο, και πολλά άλλα.

Τα τελευταία χρόνια έχω επιλέξει να ταξιδεύω κυρίως μόνη, άλλες φορές με φίλους, αλλά πάντα ανεξάρτητα, σε χώρες που ξεφεύγουν από τα τουριστικά πρότυπα και συνδυάζουν ιδιαίτερους πολιτισμούς, μαγευτικά τοπία και λίγο πιο hardcore δραστηριότητες.

Θα με βρεις λοιπόν να κοιμάμαι σε ταράτσες και αυλές ντόπιων στη μέση του πουθενά, να διασχίζω τη Μαυριτανική Σαχάρα πάνω σε τρένο που μεταφέρει σίδηρο, να τριγυρνάω στα πολύχρωμα παζάρια του Αφγανιστάν, να κολυμπάω με δελφίνια στον Αμαζόνιο και καρχαρίες στους υφάλους των ωκεανών, να επισκέπτομαι αρχαία μνημεία στη Συρία και να πεζοπορώ για μέρες στα βουνά του Πακιστάν και του Νεπάλ.

Η αγαπημένη μου χώρα είναι η Κολομβία, στην οποία ταξίδεψα από βορρά μέχρι νότο για 3 εβδομάδες και μαγεύτηκα από τα εκπληκτικά τοπία, τη μουσική και το ταμπεραμέντο των ανθρώπων της. Ωστόσο, το πιο συγκλονιστικό μου ταξίδι μέχρι στιγμής ήταν ο μήνας που περιπλανήθηκα στη δυτική Αφρική, σε Μαυριτανία, Σενεγάλη και Γκάμπια. Ένας μήνας γεμάτος με μοναδικές στιγμές, μένοντας μαζί με οικογένειες στα πιο απομακρισμένα χωριά της Μαυριτανίας και σε καταυλισμούς νομάδων στη μέση της Σαχάρας, ταξιδεύοντας με οτοστόπ πάνω σε καρότσες αγροτικών μαζί με καμήλες, ταϊζοντας ελεύθερες μαϊμούδες σε τροπικά δάση της Γκάμπιας και χορεύοντας με ντόπιους σε μπαρ καταγώγια στην πρωτεύουσα της Σενεγάλης.

Η καθημερινότητά μου είναι λίγο πιο φυσιολογική και κάπως βαρετή. Ζω και εργάζομαι ως Δημ. υπάλληλος στη Θεσσαλονίκη και στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι κυρίως με το αγαπημένο μου χόμπυ: το travelblog μου και τη διοργάνωση των επόμενων ταξιδιών μου.

Μπορείς να με ακολουθήσεις στα social media για να παρακολουθείς τις περιπέτειες μου και να παίρνεις ιδέες για τα μελλοντικά σου ταξίδια!

#solowomantraveller #adventuretravel #naturelover #offthebeatendestinations #hardcoretraveller