Η Ερμούπολη είναι η πρωτεύουσα και το διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων και σίγουρα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κυκλαδίτικα νησιά. Αυτό, γιατί η αρχιτεκτονική της είναι αρκετά διαφορετική. Τη θέση των γαλάζιων και άσπρων χρωμάτων σε πλατείες, σπίτια και στενά, παίρνουν χρώματα όπως το κίτρινο, το πράσινο και το μπεζ, αγκαλιάζοντας τα δεκάδες αρχοντικά της μικρής αυτής πόλης συνθέτοντας μία μοναδική εικόνα αρχοντιάς στις Κυκλάδες.
Ξεκινάω να ανακαλύπτω την Ερμούπολη από τη γραφική συνοικία Βαπόρια, που βρίσκεται στη βόρειά της πλευρά. Η θέα από εκεί είναι καταπληκτική. Είναι από τα καλύτερα σημεία της πόλης για να πας εκεί το ηλιοβασίλεμα και να απολαύσεις τη θέα, η οποία εκτείνεται πέρα από το λιμάνι της Σύρου μέχρι το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Κατηφορίζω προς το κέντρο και περνάω από διάφορες λιθόστρωτες σκάλες και στενά. Τα αρχοντικά κτήρια πυκνώνουν και τα χρώματα γίνονται ακόμα πιο έντονα. Μεγάλη εντύπωση μου κάνει πως σχεδόν σε κάθε μπαλκόνι σπιτιού υπάρχουν φυτά. Κυριολεκτικά αξίζει να αφήσεις για λίγο το χάρτη και να αφήσεις τα δρομάκια να σε οδηγήσουν εκεί που θέλουν. Η συνηθέστερη περίπτωση, είναι να οδηγηθείς στον κεντρικό δρόμο του νησιού, ο οποίος ανηφορίζει και έχεις αυτή τη θέα:
Το δημαρχείο της Ερμούπολης ίσως είναι από τα πιο επιβλητικά στην Ελλάδα καθώς μοιάζει περισσότερο με ανάκτορο. Βρίσκεται στην πλατεία Μιαούλη, την κεντρική πλατεία της πόλης. Πίσω από την πλατεία, το δεύτερο αξιοθέατο που έχει κάνει την Ερμούπολη ξακουστή, δεν είναι άλλο από το θέατρο Απόλλων. Κατασκευάστηκε το 1864 και αποτελεί μία πιστή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνο. Σήμερα λειτουργεί και ως μουσείο με εκθέματα όπως κουστούμια παραστάσεων, αφίσες και προσωπικά αντικείμενα των καλλιτεχνών που πέρασαν από εκεί.
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο λιμάνι, οπού χτυπάει η καρδιά της Ερμούπολης. Καθημερινά οι άνθρωποι επιλέγουν τον πολύ όμορφα διαμορφωμένο δρόμο του λιμανιού για τη βόλτα τους και για την αγορά τοπικών προϊόντων, όπως τα συριανά λουκούμια και οι χαλβαδόπιτες, από τα μαγαζιά που υπάρχουν εκεί.
Λίγο έξω από την Ερμούπολη και προς τα βόρεια, υπάρχει η συνοικία της Άνω Σύρου. Μέχρι και σήμερα όλα θυμίζουν μία άλλη εποχή εκεί. Σα να αρνείται να αλλάξει, κρατάει το χαρακτήρα της και την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων της. Δεν είναι μόνο τα σπίτια, που είναι αμφιθεατρικά χτισμένα πάνω στο λόφο της Άνω Σύρου. Δεν είναι μόνο η πλούσια ιστορία που τη συντροφεύει από τα ενετικά μέχρι τα νεότερα ελληνικά χρόνια, ούτε οι άνθρωποι της που κρατούν την παράδοση και τη θρησκεία τους από τους ενετούς εμπόρους. Είναι ένας συνδυασμός των παραπάνω που σίγουρα άμα περπατήσεις ανάμεσα στα στενά και τα σπίτια των ντόπιων, ακούγοντας τις ομιλίες τους, θα αφουγκραστείς την ιδιοσυγκρασία τους.
Μέτα και από την επίσκεψή μου στο νησί, μπορώ να πω, πως οι ντόπιοι άνθρωποι της Σύρου είναι από τους πιο φιλόξενους που έχω συναντήσει. Είναι πάντα πρόθυμοι, να σε κεράσουν, για να γνωρίσεις τα τοπικά τους προϊόντα. Αυτό που κρατάω σίγουρα φεύγοντας από την Ερμούπολη, εκτός από την ομορφιά της, είναι οι άνθρωποι της και η απίστευτη σχέση που έχουν όλοι τους με τις γάτες. Κυριολεκτικά, στο νησί υπάρχουν εκατοντάδες γάτες. Συμπεριφέρσου καλά προς αυτές και οι κάτοικοι θα σε αγαπήσουν.
© 2019, Alex Sofianos. All rights reserved.
Αγαπάει τα ταξίδια και του αρέσει να γράφει για αυτά καθώς και να μοιράζεται τις εμπειρίες του με τον κόσμο. Βρίσκει συνεχώς αφορμές να ταξιδεύει και ακολουθεί πιστά το work hard, travel harder. Στόχος του να μην σταματήσει ποτέ να δουλεύει για να ταξιδεύει.