Μια εβδομάδα στη Σκύρο

Το φετινό καλοκαίρι, για πολλούς από εμάς ήταν διαφορετικό από αυτό που είχαμε φανταστεί. Άλλοι χώρισαν, άλλοι είχαν ατυχήματα και είμαστε όλοι μουδιασμένοι με όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Όταν, λοιπόν, μπήκα στο αεροπλάνο για τη Σκύρο, δεν είχα και πολλές προσδοκίες. Ήθελα απλώς να αράξω σε μια παραλία και να μη μου μιλάει άνθρωπος.

Αλλά η Σκύρος αποδείχτηκε πως ήταν πολλά παραπάνω από απλώς αυτό.

Αν και τις 2 πρώτες μέρες δούλευα από το νησί και δεν πρόλαβα να δω πολλές παραλίες, ο Πεύκος και η κυρά Παναγιά με αποζημίωσαν και με το παραπάνω. Σε αυτές τις παραλίες θα βρεις ξαπλώστρες και μπιτσόμπαρο ΑΛΛΑ στην κυρά Παναγιά δεν έχει καθόλου σήμα στο κινητό (άρα κάνε τις συνεννοήσεις σου έγκαιρα) και δεν έχει POS (άρα έχε μαζί σου μετρητά).

(Παραλία Πεύκος)

Η Καλαμίτσα είναι επίσης μια αμμουδερή παραλία, χωρίς μπιτσόμπαρο, αλλά με δημοτικές ομπρέλες. Οπότε πάρε τα νεράκια, τους καφέδες σου και τις ψάθες σου και απόλαυσε την παραλία.

Στα Μαγαζιά (ναι, είναι όνομα περιοχής αυτό), θα βρεις 2 beach bars με ωραίες ξαπλώστρες το Juicy και την Αμμουδιά. Από εκεί έχεις θέα και τη Χώρα της Σκύρου που είναι σαν να αιωρείται πάνω στον επιβλητικό της βράχο.

Εμείς, μείναμε στη Χώρα και αν επιλέξεις και εσύ να μείνεις εκεί, ετοιμάσου για αρκετό ποδαρόδρομο και ανηφόρα. Όλη η ζωή του νησιού βρίσκεται εδώ και φρόντισε να φορέσεις παπούτσια που δε γλιστράνε, ΧΩΡΙΣ τακούνι.

(Το σπίτι που μείναμε είχε διατηρήσει παραδοσιακά στοιχεία, όπως τον σκυριανό καναπέ και τα μπρούτζινα κρεμαστά)

Με εντυπωσίασε πως παρότι το νησί έχει λίγα μαγαζιά, η ποικιλία στη διασκέδαση, καλύπτει όλα τα γούστα. Αν ξεκινήσουμε από κάτω – κάτω το δρομάκι της χώρας, πρώτο θα βρούμε το καφενείο Μακεδονία, που στήνονται νησιώτικα γλέντια με λαούτα και βιολιά και που έχει πεντανόστιμο σπετζοφάι.

(Καφενείο Μακεδονία, Χώρα)

Ανεβαίνοντας, ακριβώς πριν την πλατεία, υπάρχει η Ακαμάτρα (το όνομα μίλησε στην καρδιά μου) με φανταστική ταράτσα για χαλαρά ποτά.

Στην πλατεία βρίσκεται το Ηρώον για πιο after hours καταστάσεις και αν θες να ακούσεις τα ελληνικά σου, είναι ο ιδανικός προορισμός.

Η νέα άφιξη του νησιού λέγεται Tzogia και εκτός από το καταπληκτικό αθηναϊκό brunch έχει και υπέροχα cocktails. Εγώ εδώ δούλευα τα πρωινά μέχρι να ξυπνήσει η παρέα μου.

(Tzogia, Χώρα)

Το Artistico και το Οινώ μπορεί να βρίσκονται σχεδόν δίπλα αλλά το πρώτο παίζει από ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά ενώ το δεύτερο πιο mainstream, ξένη μουσική.

Τελικός προορισμός το Ρόδον, που έχει και αυτό ταράτσα που βλέπει στο κάστρο της Σκύρου. Cocktails και ψαγμένη μουσική, χαζεύοντας τον κόσμο που περνάει πάνω κάτω.

(Θέα από την ταράτσα του bar Ρόδον, Χώρα)

Τώρα, ας μιλήσουμε για το αγαπημένο μου θέμα συζήτησης, τον λόγο που ταξιδεύω και τον λόγο πιθανώς που ζω: το φαγητό. Θα σου πω που έφαγα εγώ, αλλά υπήρξαν και μέρη που δεν πρόλαβα να δοκιμάσω οπότε και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ θα χρειαστεί να ξαναπάω στη Σκύρο.

Η μέρα ξεκινάει με μπουγάτσα από το Μήτσο, ψηλά στη χώρα. Εκεί μαζεύονται και οι ντόπιοι που έχουν τελειώσει τα πρωινά ψώνια τους και πριν γυρίσουν σπίτια τους για να ξεκινήσουν το μαγείρεμα.

(Μπουγάτσα ο Μήτσος, Χώρα)

Όταν θα πας στον Πεύκο για μπάνιο, μονόδρομος είναι το φαγητό στη Σταματία. Είτε πάρεις μαγειρευτό, είτε θαλασσινά σίγουρα θα φας νόστιμα. Εμείς πήραμε γαριδομακαρονάδες που ήρθαν σε τεράστιες γαβάθες με πολλές – πολλές γαριδούλες και κάναμε την ιεροσυλία να ζητήσουμε και τυρί τριμμένο.

(Ταβέρνα της Σταματίας, Πεύκος)

Οι Μουριές, κοντά στην Καλαμίτσα, είναι ιδανική επιλογή για κρέας και εάν υπάρχουν παιδιά στην παρέα μιας και υπάρχει παιδική χαρά!

(Ταβέρνα Μουριές, Καλαμίτσα)

Ο Μαργέτης στη Χώρα, έχει σούπερ μαγειρευτά και αν πέσεις σε μέρα που έχει βγάλει μελιτζάνες φούρνου, στις προτείνω ανεπιφύλακτα. Εγώ τις παράγγειλα με μισή καρδιά μιας και ήθελα κάτι σε κρέας αλλά πιστεύω πως ήταν το καλύτερο πιάτο που έφαγα όλες τις μέρες στο νησί.

(Παραδοσιακή ταβέρνα του Μαργέτη, Χώρα)

Στη Χώρα, επίσης, θα φας τους πιο νόστιμους κεφτέδες στη Μαρίτσα, με μια έντονη εσάνς σκόρδου που ήταν σαν να τους είχε φτιάξει η γιαγιά μου. Στη Μαρίτσα καθίσαμε και για πρωινό και παραγγείλαμε την παραδοσιακή λαδόπιτα, που είναι πιάτο πασπαρτού καθώς με τους κατάλληλους συνδυασμούς γίνεται είτε αλμυρή είτε γλυκιά. Εγώ την προτιμώ με ντομάτα και ξινοτύρι, η φίλη μου με μέλι. Εκτός από τη λαδόπιτα, δοκιμάσαμε και τα τερπιτάρια που μπορεί να παραπέμπουν σε τυρόπιτα, είναι όμως γλυκά πιτάκια με ρύζι και τραχανά και από πάνω έχουν μέλι και κανέλα.

(Καφενείο Μαρίτσα, Χώρα)

Απέναντι ακριβώς, βρίσκεται το Πλάζα, που παρά το όνομά του είναι ένα εξίσου παραδοσιακό καφενείο, που το τρέχει μόνη της μια γλυκιά κυρία. Η ίδια μου πήρε παραγγελία, μου έφτιαξε την πιο αφράτη και νόστιμη ομελέτα με φέτα και μας τη σέρβιρε μαζί με την απαραίτητη λαδόπιτα και τα παρελκόμενά της.

Υπήρχε ένα μαγαζί που μου πρότειναν όλοι: το Villaggio. Σκεφτόμουν, μα ήρθα στη Σκύρο να φάω ιταλικό; Έλα όμως που είχαν δίκιο όσοι το πρότειναν! Εξαιρετική μελιτζάνα και μακαρονάδα θαλασσινών και ένας πολύ όμορφος χώρος.

(Ιταλικό Εστιατόριο Villagio, Χώρα)

Ειδική μνεία πρέπει να κάνω στο Αδράχτι, το σουβλατζίδικο που έκανα στέκι μου. Πολύ καθαρά καλαμάκια, πεντανόστιμη σως και γρήγορο σέρβις! Κάθε βόλτα τελείωνε με μια επίσκεψη στο Αδράχτι.

(Θέα από το μπαλκόνι με delivery από το σουβλατζίδικο Αδράχτι στη Χώρα)

Απαραίτητη απογευματινή στάση ήταν και στη Φαλταΐνα ή τον Χιώτη για παγωτό και γλυκό. Από τη Φαλταΐνα πήραμε φεύγοντας και τα απαραίτητα αμυγδαλωτά, παραδοσιακά του νησιού.

(Ζαχαροπλαστείο Φαλταϊνα, Χώρα)

Τη μέρα της επιστροφής συνήθως την αφιερώνω σε ψώνια, και έτσι και φέτος, πριν φύγουμε χάζεψα στις Kores και το Manu που έχουν φανταστικά ρούχα και αξεσουάρ και αγόρασα φάβα για δώρο στους γονείς μου.

Bρες τις πιο οικονομικές τιμές για να ταξιδέψεις αεροπορικώς στη Σκύρο εδώ.

Έφυγα από τη Σκύρο νιώθοντας σχεδόν local. Τα πρωινά, κατέβαινα το δρομάκι καλημερίζοντας τον κόσμο που πρόλαβα να γνωρίσω μέσα σε μία εβδομάδα με την υπόσχεση να ξαναγυρίσω σύντομα, πιθανώς για το παραδοσιακό καρναβάλι!

Διάβασε περισσότερα άρθρα εδώ.

Kylee Papadaki-Makroyianni

Athens & Food Editor at 53

Γεια! Είμαι η Κάιλη, μέλος του Travelvibe από το 2023. Ζω σε Αθήνα και Ηράκλειο Κρήτης ανάλογα τις υποχρεώσεις και τα κέφια. Γράφω κυρίως για το που θα βρεις το καλύτερο φαγητό αλλά και για ταξίδια που κάνω με τις φίλες μου αλλά και μόνη μου.

Η πιο πρόσφατη ασχολία μου είναι να φτιάχνω video με vlogs από την καθημερινότητά μου και με τα μέρη που έφαγα και μου άρεσαν.

Ταξιδεύω κυρίως στην Ευρώπη (αν και θα ήθελα ο επόμενος μου προορισμός να είναι είτε η Αίγυπτος είτε το Μαρόκο) κι έχω ζήσει 3 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Με λες και local! Αγαπημένη μου πόλη είναι η Μαδρίτη, έχω πάει ήδη 2 φορές αλλά δε θα με πείραζε να πηγαίνω μια φορά τον χρόνο.

Λατρεύω το ελληνικό καλοκαίρι και δεν μπορώ να με φανταστώ να μην επισκέπτομαι τουλάχιστον ένα νέο νησί κάθε χρονιά (είμαι νησιώτισσα, με καταγωγή από τον Πόρο και την Κρήτη).

Επαγγελματικά, ασχολούμαι με τα social media και στον ελεύθερό μου χρόνο μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα μέρη για φαγητό ή να δοκιμάζω έθνικ κουζίνες. Θα με βρεις πολύ συχνά να δουλεύω με το laptop μου σε κάποιο ωραίο καφέ.

Κάτι που φροντίζω να υπενθυμίζω σε όλους είναι πως έχω έναν γάτο, τον Τέλη, ο οποίος είναι πολύ περιπετειώδης και ταξιδεύει συχνά μαζί μου.

#Foodie #FoodTraveller #SoloTravel #PetFriendly