Με ταχύ βήμα κατευθύνομαι προς το σταθμό των ΚΤΕΛ Βόλου. Η φίλη μου έχει φτάσει ήδη από την Αθήνα και με περιμένει, έτοιμη να ανακαλύψει την πόλη που επισκέπτεται για πρώτη φορά.
Ένας περίπατος είναι σίγουρα η καλύτερη λύση για να πάρει μια πρώτη γεύση από την πρωτεύουσα της Μαγνησίας και μια από τις ομορφότερες παραθαλάσσιες μεσογειακές πόλεις, σύμφωνα με την αγγλική Guardian.
Ύστερα από μια σύντομη στάση στο σπίτι, ξεκινήσαμε με αφετηρία το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας που βρίσκεται στον Πολυχώρο Τσαλαπάτα και άνοιξε τις πύλες του το 2007. Πρόκειται για ένα παλιό εργοστάσιο παραγωγής διαφορετικών τύπων τούβλων και κεραμιδιών. Το μουσείο αναπαριστά με ενδιαφέροντα τρόπο την καθημερινή ζωή, την ιεραρχία και τη γραμμή παραγωγής στο βιομηχανικό αυτό συγκρότημα. Η παρουσίαση είναι άρτια στημένη, αφού δημιουργεί την εντύπωση ότι το εργοστάσιο λειτουργεί κανονικά.
Σφίγγοντας πάνω μας τα παλτό, κατευθυνθήκαμε προς την οδό Φερών. Εκεί, βρίσκεται το Μουσείο της Πόλης του Βόλου, το πρώτο αυτού του είδους που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Η μόνιμη έκθεσή του «Βόλος, 10+ ιστορίες» παρουσιάζει τη διαδρομή της πόλης από τη δημιουργία της μέχρι περίπου το σήμερα με οπτικοακουστικό υλικό, αντικείμενα ανάλογα με την εποχή και μαρτυρίες. Η φίλη μου πραγματικά εντυπωσιάστηκε και μου εκμυστηρεύτηκε πως έμαθε αρκετά γι’ αυτή τη σύγχρονη φοιτητούπολη.
Παραμένοντας στην περιοχή των Παλαιών, επόμενη στάση μας είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός, ομολογουμένως ένας από τους ομορφότερους στην Ελλάδα. Αποτελεί έργο του Ιταλού μηχανικού Evaristo De Chirico (πατέρα του γνωστού αρχιτέκτονα και ζωγράφου Giorgio De Chirico), ο οποίος έζησε στον Βόλο. Παρατηρούσαμε τον σταθμό για αρκετή ώρα προσπαθώντας να του δώσουμε μια ταυτότητα. Το μουσταρδί χρώμα του, τα όμορφα παράθυρά του και η περίτεχνη ξύλινη σκεπή με το πρωτότυπο δαντελωτό τελείωμα θυμίζουν αγροτόσπιτο στις εξοχές του ιταλικού νότου.
Ο ήλιος ξεκινούσε σιγά σιγά την καθοδική του πορεία και εμείς φτάναμε στον τέταρτο κυκλικό κόμβο της πόλης λίγο πάνω από τον οποίο βρίσκεται το δημοτικό ωδείο, ένα όμορφο νεοκλασικό κτίριο που ανεγέρθηκε γύρω στο 1885 και στέγαζε για αρκετά χρόνια την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Σαν υπνωτισμένες από τη μουσική που έβγαινε από τα παράθυρα, μπήκαμε στο εσωτερικό του και δεν μπορέσαμε να μην θαυμάσουμε τους χώρους του, οι οποίοι διατηρούν ακόμη την παλιά τους αίγλη. Το νεοκλασικό κτίριο της οδού Μεταμορφώσεως είναι γεμάτο ζωντάνια, πολιτισμό και έμπνευση και δίνει την ευκαιρία σε παιδιά και νέους να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τη μουσική τέχνη.
Κατεβήκαμε τη Μεταμορφώσεως και με γρήγορο βήμα φτάσαμε πια στο λιμάνι του Βόλου, όπου βάρκες, τράτες και σκάφη ήταν αραγμένα και κινούνταν στον αργό ρυθμό του ελαφριού κυματισμού. Περπατούσαμε παρατηρώντας τις εναλλαγές των μαγαζιών της παραλίας: από τα τσιπουράδικα στις πιτσαρίες και από το νεοκλασικό κτίριο της Τράπεζα της Ελλάδας στις sports καφετέριες.
Λίγο αργότερα, την προσοχή μας τράβηξε το ιδιαίτερο κτίριο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη και βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες γωνιές της. Η παλιά καπναποθήκη του Παπαστράτου με τους χαρακτηριστικούς της τρούλους χτίστηκε το 1926 και στα μέσα της δεκαετίας του ’80 αγοράστηκε από το πανεπιστήμιο. Ανακαινίστηκε και πλέον στεγάζει τα γραφεία της Πρυτανείας και διάφορες διοικητικές υπηρεσίες.
Συνεχίσαμε παραλιακά τη διαδρομή μας κατευθυνόμενες προς την περιοχή του Αναύρου και το πάρκο μοντέρνας γλυπτικής. Στο μεταίχμιο στεριάς και θάλασσας, βρίσκονται διάσπαρτα λευκά γλυπτά Ευρωπαίων καλλιτεχνών που φιλοτεχνήθηκαν το 1988 και λίγο πιο δίπλα η γλυπτική σύνθεση με τίτλο «Μορφές» φτιαγμένη από χαλίκι, σκυρόδεμα και ανοξείδωτο ατσάλι του γλύπτη Φιλολάου Τλούπα. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι του πάρκου και παρέα με τις «Μορφές» απολαύσαμε τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου που έβαφαν πορφυρά τον ουρανό.
Το βράδυ είχε πλέον φτάσει, το κρύο έγινε πιο αισθητό και εμείς μπήκαμε γρήγορα στο αστικό λεωφορείο με τον αριθμό “Ένα” που ακολουθούσε τη διαδρομή «Άναυρος – Νέα Ιωνία» και θα μας οδηγούσε στην προσφυγική πλευρά της πόλης, όπου βρίσκονται τα περισσότερα παραδοσιακά τσιπουράδικα.
Ένα γλυκανισάτο τσιπουράκι θα ήταν ό,τι έπρεπε για να ζεσταθούμε απολαμβάνοντας τους μοναδικούς βολιώτικους μεζέδες.
Info:
Ώρες Λειτουργίας Μουσείων
Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. – Σ. Τσαλαπάτα
Από 1 Μαρτίου έως 15 Οκτωβρίου:
Καθημερινά (εκτός από Τρίτη) 10:00 – 18:00
Από 16 Οκτωβρίου έως 28 Φεβρουαρίου:
Καθημερινά (εκτός από Τρίτη) 10:00 – 17:00
Μουσείο της Πόλης του Βόλου
Δευτέρα: κλειστά
Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο – Κυριακή 10:30 – 13:30
Τετάρτη – Παρασκευή 10:30 – 13:30, 18:00 – 21:00
Featured photo dimi_patsi