Costiera Amalfitana: Χρώματα και μυρωδιές από τον Ιταλικό νότο

Τη στιγμή που έκατσα να γράψω αυτό το άρθρο, τα είχα όλα μπροστά μου, σαν να ήμουν εκεί χθες. Δύσκολα ξεχνάς τη Costiera Amalfitana. Ακατόρθωτα!

Καλοκαίρι λοιπόν, ζέστη, Αύγουστος, και ήρθε η ώρα για τις διακοπές μας. Άλλη μια φορά που ταξιδέψαμε με αμάξι για να μπορέσουμε να δούμε όσο πιο πολλά μπορούσαμε, με την άνεσή μας. Η Ιταλία είναι ένας πολύ εφικτός προορισμός με αυτοκίνητο, παρ’ όλα αυτά δεν το συνιστώ λόγω της αλλοπρόσαλλης οδήγησης των Ιταλών. Καμία γκρίνια όμως δε χωράει στον συγκεκριμένο προορισμό που veni, vidi, amavi (=Ήρθα, είδα, αγάπησα).

Σύμφωνα με μύθους, η ιστορία του μέρους είναι η εξής: ο Ηρακλής ερωτεύτηκε την Αμάλφη, η οποία ήταν νύμφη που πέθανε πρόωρα και του άφησε τεράστια θλίψη. Έτσι έψαχνε ένα μέρος αντάξιο της, για να τη θάψει και βρήκε την ακτή και πιο συγκεκριμένα την πόλη του Αμάλφι. Για να τιμήσει τον τόπο της ταφής της αγαπημένης του, έκλεψε ένα δέντρο από τον κήπο των Εσπερίδων. Έπειτα το φύτεψε σε αυτόν τον τόπο. Το δέντρο ήταν η λεμονιά, με τα μεγάλα λαχταριστά λεμόνια που έκτοτε ανθίζουν εκεί πέρα.

Διασχίζοντας τον 163ο δρόμο, ζήσαμε το πως μια διαδρομή με ιταλική φινέτσα και μαγευτική θέα, σε οδηγεί σε έναν επίγειο παράδεισο. Η περιβόητη Costiera Amalfitana βρίσκεται νότια της Ιταλίας, με θέα το Τυρρηνικό πέλαγος και τον κόλπο του Σαλέρνο. Η οδήγηση ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα, με θέα τα σμαραγδένια νερά της ακτής, μας έβγαλε σε διάφορες μικρές πόλεις όπως το:

Ρομαντικό Σορέντο

Στο Σορέντο φτάσαμε νωρίς το απόγευμα. Ήταν η κατάλληλη ώρα να κάνουμε μια βόλτα, λίγο πριν αναζητήσουμε παραλία. Φυσικά, η ώρα ήταν επίσης κατάλληλη για να δοκιμάσουμε και ότι πιο παραδοσιακό έχει αυτή η πόλη, που είναι το λιμοντσέλο της. Η πιο ωραία μέθοδος βέβαια για να το δοκιμάσεις είναι και αυτή που το σερβίρουν στις gelaterie. Παγωτό βανίλια, μέσα σε μια λεμονόκουπα, γαρνιρισμένο με το μοσχομυριστό ποτό. Πόσο μπορεί μια λεμονόκουπα να στοιχειώσει έναν άνθρωπο άραγε; Εμένα πάντως μου πήρε το μυαλό. Βέβαια, μπορεί να φταίει και το “φόντο” μας όσο τη δοκίμαζα, που δεν ήταν άλλο από τα μαγαζιά του Σορέντο και τα cafe, η piazza Tasso, ή ο Βεζούβιος που δεσπόζει απέναντι.

Και αφού μπήκαμε καλά στον ρόλο των Ιταλών, αποφασίσαμε να κάνουμε το απογευματινό μας μπάνιο. Έτσι ακολούθησε η παραλία Bagni Regina Giovanna. Λίγο αμάξι, λίγο περπάτημα, λίγο σκαρφάλωμα, αλλά μια από τις καλύτερες παραλίες που έχω πάει στη ζωή μου. Ο κόσμος άφηνε τα πράγματα του όπου έβρισκε για να κολυμπήσει εκεί, καθώς δεν είναι οργανωμένη, και δεν έχει χώρο να καθίσεις στην όχθη της, παρά μόνο δεξιά και αριστερά πάνω σε βράχια. Την αποκαλούν αλλιώς και ως το “μπάνιο” της βασίλισσας Giovanna. Δεν ξέρω αν αληθεύει ότι η βασίλισσα κολυμπούσε εκεί, εμείς πάντως εκείνη την ημέρα νιώθαμε πιο βασιλιάδες από αυτήν. Η χαρά βλέπεις του να κατακτάς ένα μέρος τόσο μαγικό όσο αυτό, τέτοια αίσθηση σου ξυπνάει.

Ονειρεμένο Αμάλφι

Η αλήθεια είναι πως το Αμάλφι σου δημιουργεί πολλές αμφιβολίες. Η πρώτη και κύρια, είναι αν είναι αληθινό ή αν ξεπήδησε από κάποιον πίνακα ζωγραφικής. Η δεύτερη είναι, μήπως τελικά δεν είναι πίνακας, αλλά σκηνικό θεάτρου με εσένα πρωταγωνιστή. Θεωρείς ότι θα συνέλθεις από αυτά τα ερωτήματα κάνοντας μια βουτιά στη θάλασσα, παρ’ όλα αυτά βγαίνεις και εξακολουθείς να αναρωτιέσαι αν όλο αυτό που ζεις, είναι πραγματικότητα. Και ενώ δε βγάζεις άκρη μέσα σε όλο αυτό το παραλήρημα που σου προκαλεί, τελικά αφήνεις το Αμάλφι να σε παρασύρει.

Αυτό που σε ξυπνάει εν τέλει για τα καλά, είναι οι μυρωδιές από την παραδοσιακή του κουζίνα. Κάπως έτσι λοιπόν, μετά το μπάνιο στη θάλασσα, βρεθήκαμε και εμείς να τρώμε απέναντι από το Duomo di Amalfi. Υπέροχα ψάρια και θαλασσινά, που φυσικά δε χάνεις την ευκαιρία να τα συνδυάσεις με μακαρόνια. Mamma mia! Και ενώ πλέον είχαμε χορτάσει ήλιο, μας έπιασε καλοκαιρινή μπόρα. Τίποτα δε χαλάει τη διάθεση όμως στους Ιταλούς. Τίποτα δε χάλασε και τη δική μας διάθεση και έτσι η μπόρα σταμάτησε, ακριβώς στην ώρα του ηλιοβασιλέματος.

Τα στενά μέσα στο Αμάλφι δεν άδειασαν ούτε λεπτό από κόσμο, τόσο το πρωί, όσο και αργότερα μέσα στη μέρα. Τα μαγαζιά με τα χειροποίητα ζυμαρικά έκαναν φυσικά θραύση, αλλά και τα τουριστικά σουβενίρ έδιναν και έπαιρναν. Αγοράσαμε και εμείς βέβαια, γιατί ως γνωστόν δε λείπει ο Μάρτης από τη σαρακοστή. Σιγά μη δεν έβαζα μαγνητάκι στο ψυγείο μου και ζυμαρικό στην κατσαρόλα μου άλλωστε.

Χρωματιστό Ποζιτάνο

Το Ποζιτάνο, είναι η πιο γνωστή πόλη στην ακτή. Βρίσκεται κρυμμένο πίσω από τα βουνά Lattari, και σε σαγηνεύει με την ομορφιά του.

Χαμένοι στο Ποζιτάνο λοιπόν, κάναμε και ξανακάναμε εκεί βόλτες και μπάνια, μιας που ήταν ο βασικός προορισμός μας και το μέρος που περάσαμε πιο πολύ χρόνο. Δικαίως είναι ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα μέρη που μπορεί κανείς να επισκεφτεί, μιας που – αν και μικρό – κάθε τουρίστας ή Ιταλός πασχίζει έστω για λίγες στιγμές εκεί. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, το αμφιθεατρικό του στήσιμο. Στενά δρομάκια, με πολλά σκαλιά, πλαισιωμένα με ολάνθιστους κήπους σε οδηγούν στην παραλία με την καταγάλανη θάλασσα και τις περιβόητες χρωματιστές ομπρέλες. Σκούτερ και vespa διασχίζουν συνεχώς την ακτή αναζητώντας ότι και εσύ.

Στο κέντρο του Ποζιτάνο, βρίσκεται και ο ναός της πόλης, Santa Maria Assunta. Αξιοσημείωτο κτήριο, με ασύλληπτη αρχιτεκτονική μέσα και έξω, όπως και ένα από τα καλύτερα spot για να θαυμάσεις το ηλιοβασίλεμα.

Το ηλιοβασίλεμα στο Ποζιτάνο, είναι ένα κεφάλαιο μόνο του. Ένα τόσο πολύχρωμο μέρος φυσικά, φανταζόμαστε όλοι, πως θα είναι κατά τη δύση. Τα χρώματα του ουρανού και η αντανάκλαση του ήλιου είναι σαν να πάνε να μιμηθούν αυτά του Ποζιτάνο και έτσι “χαϊδεύοντας” τα παστέλ κτήρια, όλο αυτό το θέαμα μοιάζει να βυθίζεται στη θάλασσα. Το τέλειο ειδυλλιακό τοπίο, και μπορεί να λέω και λίγα.

Η βασική ανάμνηση μου όμως, θα είναι όλη αυτή η αίσθηση, που μου άφησε αυτή η πόλη. Ποτέ δε θα ξεχάσω ότι κάνοντας βουτιά στη θάλασσα, έβγαινα από το νερό και δε χόρταινα να βλέπω ξανά και ξανά την όψη της. Έλεγα στον σύντροφό μου “μια ακόμη Πέτρο” και απλά, πατούσα το repeat.

Υπάρχουν φυσικά και άλλες τοποθεσίες, να επισκεφτείς στην περιοχή, όπως το Ατράνι, το Ραβέλλο, το Praiano, πολλές από τις οποίες περάσαμε κάνοντας τις διαδρομές μας πάνω στην Amalfi Coast, δεν τις ζήσαμε όμως όσο τις υπόλοιπες. Παρ’ όλα αυτά πάντα αφήνουμε ένα παραθυράκι ανοιχτό στα μέρη που επισκεπτόμαστε ή αλλιώς έναν “ανοιχτό” λογαριασμό, ώστε να έχουμε μια ακόμη αφορμή να επιστρέψουμε.

Το “bella ciao” και το “felicita”, ηχεί δυνατά ακόμα στο μυαλό μου. Δυνατά έπαιζε φυσικά και στο αμάξι μας διασχίζοντας ξανά και ξανά την ακτή που δύσκολο να την ξεπεράσεις. Την ακτή που στεριώνει καλά μέσα σου και όταν πας να ξεχαστείς, αυτή επιστρέφει στις σκέψεις σου και μυρίζεις παντού λεμόνια…

Για περισσότερο Travel Vibe πάτα εδώ.

Jenny Ganidou

Travel Editor at 66

Hello, είμαι η Τζένη και είμαι μέλος του travel vibe από το 2023. Τι με έφερε εδώ; Μα φυσικά η αγάπη που έχω για τα ταξίδια, αλλά και η εμμονή μου, όπου πάω να ερωτεύομαι με εικόνες.

Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλη την Ελλάδα και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, αν και έχουμε ακόμα για να φτάσουμε και τις 195 του πλανήτη!

Στο travel vibe γράφω άρθρα με προσωπικές μου εμπειρίες από τα μέρη που επισκέπτομαι. Χαίρομαι να ταξιδεύω άλλους ανθρώπους σε ωραία στέκια για φαγητό ή ποτό, σε ονειρεμένα ηλιοβασιλέματα, γαλάζιες θάλασσες, χειμωνιάτικα τοπία βουτηγμένα στο χιόνι, ρομαντικές ιστορίες, ιδιαίτερα σοκάκια και τρελές περιπέτειες.

Μη σου φανεί περίεργο αν τη μια μέρα διαβάσεις άρθρο μου από κάτι κοσμοπολίτικο και glam και την άλλη πως κάνω βόλτες και απρόβλεπτα τατουάζ σε περίεργες γειτονιές.That's me, και από μένα θα πάρεις 100% αληθινές ιστορίες από την τρέλα που με διακατέχει.

Σκοπός μου είναι να σε κάνω να δεις τον κόσμο με τη δική μου ματιά, όπως και το να σου κολλήσω το "μικρόβιο" του ταξιδιώτη.

Στον ελεύθερο μου χρόνο δίνω συναυλίες μόνη μου στο σαλόνι μου, με τη μουσική που μου αρέσει, λιώνω σε σειρές και ταινίες και διαβάζω βιβλία, με αγαπημένα μου όλη τη σειρά του Harry Potter και τα μυθιστορήματα του Stephen King. Επίσης, ο ελεύθερος χρόνος είναι ιδανικός, ώστε να οργανώνω τους επόμενους προορισμούς μου πάνω στον χάρτη.

Κάποιες random πληροφορίες για εμένα είναι ότι έχω κόλλημα με οτιδήποτε στην κατηγορία τρόμου (π.χ. σειρές ή ταινίες, ακόμα και περίεργες συλλογές με Ouija board κ.α.), έχω σπουδάσει αισθητική, είμαι φοιτήτρια σε σχολή μόδας και styling και στην πορεία θα τελειώσω και σχέδιο μόδας. Μιλάω αγγλικά, γερμανικά και μαθαίνω ιταλικά.

Συνοπτικά, στα προφίλ μου στα social media θα δεις εμένα να αλλάζω ρούχα και τοποθεσίες σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι ατάκες που με χαρακτηρίζουν; "Η ζωή μου είναι η αγαπημένη μου ταινία!" και το "Αν δε φτάσω στο φεγγάρι, δε σταματάω".

#foodie #adventure #fashion #roadtrip