Μαδαγασκάρη, η κόκκινη χώρα

|Θα πάμε Μαδαγασκάρη…|

Τα μόνα που είχα ακούσει για τη χώρα αυτή είναι η βανίλια που παράγει, ένα έργο κινουμένων σχεδίων και το Νόσι Μπι από το ποίημα του Νίκου Καββαδία. Παρόλα αυτά ήθελα πολύ να πάω, το είχα στο μυαλό μου σαν κάτι πολύ περιπετειώδες και ευτυχώς δεν έπεσα έξω!

Αφού λοιπόν κλείστηκαν τα πολυπόθητα εισιτήρια έπεσε μελέτη για να γνωρίσω τη γεωγραφία της χώρας και να βγει το δύσκολο πρόγραμμα.

Η Μαδαγασκάρη είναι πολύ μεγάλο νησί, το τέταρτο στον κόσμο, περίπου στο μέγεθος της Γαλλίας. Βρίσκεται απέναντι από τις ακτές της Μοζαμβίκης στη νοτιοανατολική Αφρική. Λόγω της μεγάλης έκτασης και των δύσκολων μετακινήσεων αποφασίσαμε να αφιερώσουμε στο ιδιαίτερο αυτό τόπο όλες μας τις καλοκαιρινές διακοπές.

Στις τρεις εβδομάδες που μείναμε στη χώρα διανύσαμε κάμποσα χιλιόμετρα, περίπου 50 ώρες στο δρόμο και 25 ώρες στο ποτάμι, είδαμε 9 πόλεις, αλλάξαμε 17 δωμάτια και σκηνές,  δύο εσωτερικές πτήσεις, ζήσαμε δύο ακυρώσεις πτήσεων….

Μια γλυκιά περιπέτεια σε μια όμορφη χώρα…

|Facts για τη Μαδαγασκάρη|

Η χώρα ήταν γαλλική αποικία μέχρι το 1960 όπου και ανεξαρτητοποιήθηκε. Οι κάτοικοι της ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την αλιεία και τον τουρισμό.

Αν και το κλίμα σε μια τόσο μεγάλη χώρα ποικίλει, παρατηρούνται δύο εποχές, η ξηρή από Μάιο ως Οκτώβριο και η θερμή από Οκτώβριο έως Μάιο.

Τα χαρακτηριστικά δέντρα της Μαδαγασκάρης, τα μπάομπαμπ, φτάνουν τα 30μέτρα ενώ ζουν πάνω από 2800 χρόνια! Στα μαλαγάσι σημαίνει «η  μητέρα του δάσους».

Δεν τα συναντάς παντού. Θα τα βρεις στα νοτιοδυτικά της χώρας, κοντά στη Morondava, όπου βρίσκεται και η πολυφωτογραφημένη οδός των Μπάομπαμπ, Avenue of Baobabs ή Alley of the Baobabs.

Παρόλο που είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο, καλά μη φανταστείτε πολυκοσμία, εμείς δε συναντήσαμε άλλο ξένο, δεν υπάρχει κέντρο υποδοχής ή κάποιο εισιτήριο.

Πολύ κοντά, στα 7χλμ, υπάρχει και το Baobab Amoureux ή το Love Baobab. Είναι δυο δέντρα που μεγαλώνοντας μπλεχτήκαν οι κορμοί τους και έτσι το ονόμασαν το μπάομπαμ της αγάπης.

Οι Μαλαγάσιοι έχουν καταγωγή κατά το ήμισυ από Ανατολική Αφρική και κατά το άλλο μισό είναι Αυστραλομαλαισιανοί. Θα δεις μεγάλη διαφορά στα χαρακτηριστικά του προσώπου μεταξύ των κατοίκων της πρωτεύουσας, πιο λευκοί, με αυτών της δυτικής χώρας, πιο Αφρικανοί.

Η γλώσσα τους έχει τις ρίζες της από τη Μαλαισία και την Πολυνησία. Γαλλικά μιλούν οι πιο μορφωμένοι ενώ αγγλικά θα βρεις να μιλούν ελάχιστοι.

|Antsirabe, η πόλη με τα pousse pousse|

Σε απόσταση 170χλμ από την πρωτεύουσα είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας το Αντσιράμπε, στην τοπική γλώσσα σημαίνει «το μέρος με το πολύ αλάτι» και είναι γνωστή για τις θερμές πηγές και τα χειροκίνητα rickshaws.

Τα pousse-pousse, όπως ονομάζονται αυτά τα όμορφα οχήματα, τα τραβάει ο οδηγός με τα χέρια και κάνει τη διαδρομή τρέχοντας! Ευτυχώς οι αποστάσεις είναι μικρές, εντός πόλης. Εγώ δεν ήθελα να ανέβω, στεναχωριόμουν και ένιωθα αποικιοκράτης άλλης εποχής. Μου είπαν όμως ότι αυτή είναι η δουλειά τους και έτσι συντηρούν την οικογένεια. Ακούγεται σωστό και τίμιο έτσι ενέδωσα σε μια μικρή βόλτα.

Η πόλη εκτός από μερικά όμορφα κτήρια στην κεντρική πλατεία, μια εκκλησία και ένα μάρκετ δεν έχει και πολλά να σου προσφέρει. Φυσικά πήγαμε στην αγορά, δε χάνουμε ποτέ λαϊκές και παζάρια. Σουβενίρ δεν είχε αλλά αγόρασα μερικές ψάθινες παραδοσιακές τσάντες, κάτι κατσαρολάκια μινιατούρες για αλατοπίπερο και δύο πολύμπριζα! Μπορείς να κάνεις μερικές εκδρομές εκτός πόλης σε δύο λίμνες την Andraikiba και την Tritriva, να πας στα θερμά λουτρά και να δεις τα γύρω χωριά που φτιάχνουν χειροτεχνίες. Δυστυχώς εμείς δεν είδαμε τίποτα από όλα αυτά, έπρεπε να φύγουμε πρωί πρωί γιατί μας περίμενε η πιρόγα μας και το ποτάμι Tsiribihina.

|Tsingi De Bemaraha|

Ένα μοναδικό μέρος στον κόσμο και το highlight της χώρας!  Ένα πάρκο που θα σου κόψει την ανάσα από την ομορφιά του!

Το εθνικό πάρκο Tsingi de Bemaraha περιλαμβάνει τους γεωλογικούς σχηματισμούς  του Little Tsingi και του Great Tsingi και ανήκει στα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Σημαίνει «εκεί που κάποιος δε μπορεί να περπατήσει ξυπόλητος» και κοιτώντας τις φωτογραφίες θα καταλάβεις γιατί του δώσανε αυτό το όνομα!

Η καλύτερη εποχή για να επισκεφτείς το πάρκο είναι από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο δηλαδή την ξηρή περίοδο. Θα χρειαστείς οδηγό, καλά παπούτσια και κουράγιο! Είναι μια δύσκολη πεζοπορία, θα δεθείς με ειδικό εξοπλισμό (μποντριέ), θα περάσεις εναέριες γέφυρες, θα σκαρφαλώσεις σαν το κατσίκι, θα φοβηθείς, θα κουραστείς αλλά θα το απολαύσεις! Ακόμα και εγώ που δε φημίζομαι για την καλή μου σωματική κατάσταση, με προβλήματα στη μέση και το ισχίο το έβγαλα σε 4 ώρες!

Tip: να πας νωρίς το πρωί στο πάρκο για να το δεις με ελάχιστο κόσμο. Εμείς ευτυχώς είχαμε πολύ καλό ξεναγό και το απολαύσαμε σχεδόν μόνοι μας, συναντήσαμε μόνο 5-6 άτομα. Την ώρα που επιστρέψαμε στο πάρκινγκ μετρήσαμε 25 τζιπ!  

|τα καταλύματα στη Μαδαγασκάρη|

Μετά από τις 3 μέρες στην πιρόγα αυτό που ήθελα περισσότερο ήταν ένα καλό μπάνιο. Αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα εκεί.

Δε θα βρεις εύκολα πολυτέλειες. Ακόμα και καταλύματα που μπορούν να ονομαστούν «ξενοδοχεία» εύκολα ξεμένουν από νερό και έτσι θα αναγκαστείς να κάνεις μπάνιο με νερό από το βαρέλι! Βέβαια αν ξεπεράσεις το πρώτο σοκ, ε ναι δεν είναι παντού όλα εύκολα, δεν ανοίγεις παντού τη βρύση και να τρέχει το νερό γάργαρο με τις ώρες, μετά όλα γίνονται απλά και πολύ εκτιμάς το νεράκι του βαρελιού!

|ψώνια|

Παρόλο που δε θα βρεις τουριστικά μαγαζιά, ίσως μερικά στην πρωτεύουσα, δε θα μείνεις παραπονεμένος. Θα συναντήσεις συχνά ανθρώπους και παιδιά να πουλούν χειροποίητα καλόγουστα πραγματάκια. Από μαγνητάκια σκαραβαίους φτιαγμένα από αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικού, πολύχρωμα παρεό και αφρικάνικα υφάσματα, ξύλινα χειροποίητα μπάομπαμπ, ψάθινες παραδοσιακές τσάντες και πολύχρωμα πορτοφόλια φτιαγμένα όλα από καλάμια μέχρι μινιατούρες pousse-pousse φτιαγμένα από υπολείμματα υλικών. Τίποτα δεν πετιέται στη Μαδαγασκάρη, όλα σε κάτι χρησιμεύουν. 

|η πρωτεύουσα|

Μπορεί να μην φαίνεται πολύ μακριά στο χάρτη η Μαδαγασκάρη αλλά μας πήρε 25 ώρες να φτάσουμε στην πρωτεύουσα Ανταναναρίβο ή Τάνα που σημαίνει η «πόλη των χιλίων» από τον αριθμό των στρατιωτών που φύλαγαν την πόλη.

Μπαίνοντας στην πόλη το πρώτο πράγμα που βλέπεις αριστερά και δεξιά από το δρόμο είναι ορυζώνες, οπού την ξηρή περίοδο, dry season, μετατρέπονται σε ένα τεράστιο εργοστάσιο τούβλων. Υπάρχει παντού καπνός και το θέαμα είναι κάποιες μέρες απόκοσμο.

Οι άνδρες που εργάζονται εκεί ονομάζονται mpanao briky, δηλαδή εργάτες τούβλων και στη διαδικασία του ψησίματος η παρουσία της  γυναίκας είναι fady, δηλαδή ταμπού, απαγορευμένο. Ένας έμπειρος mpanao φτιάχνει 400-500 τούβλα την ημέρα που μεταφράζεται σε 2€. Δεν είναι τυχαία η Μαδαγασκάρη η 4ή φτωχότερη χώρα στον κόσμο.

Στην Τάνα δε μείναμε πολύ αλλά μια βόλτα στο κέντρο της το κάναμε. Φυσικά επισκεφτήκαμε το Analakely Market, λαϊκή υπαίθρια αγορά, τη λίμνη Lac Anosy, σήμα κατατεθέν της πόλης και τον κεντρικό δρόμο Independence Avenue.

|οι μετακινήσεις|

Το πρώτο πρωί μας παρέλαβε ο Jean Be, ο ιδιοκτήτης του ταξιδιωτικού γραφείου, μας έβαλε σε ένα σαραβαλιασμένο αυτοκίνητο και μας πήγε στο ΚΤΕΛ! Έχουμε δει αρκετά αλλά αυτό ήταν μοναδικό! Στην ουσία είναι ένα τεράστιο χωμάτινο οικόπεδο, με δεκάδες taxi brouse (μίνι βαν, το κύριο μέσο μεταφοράς των ντόπιων), δεκάδες πλανόδιους να πουλάνε φαγητά, ραδιόφωνα, ζώνες, καπέλα και ό,τι μπορεί να βάλει ο νους σου. Μας έβαλαν στις μπροστινές θέσεις δίπλα στον οδηγό, που θεωρούνται οι καλύτερες. Εμείς κοιτάμε μέσα από το αυτοκίνητο σκηνές τόσο μακρινές από τη ζωή μας.

Η εικόνα που βλέπεις σε όλους τους δρόμους της Μαδαγασκάρης είναι άπειροι πεζοί να προχωρούν στην άκρη του δρόμου. Χιλιόμετρα ολόκληρα από κόσμο να πηγαίνουν και να γυρίζουν από τις πόλεις με τα πόδια, πολλοί από αυτούς ξυπόλυτοι!

Ο χρόνος στη χώρα αυτή κυλάει πολύ αργά.  Ένα πρωί φύγαμε από το ξενοδοχείο στις 9 με τον οδηγό μας, πήγαμε σε ένα βενζινάδικο όπου ήταν η «στάση» του λεωφορείου και περιμέναμε μέχρι τις 11 να έρθει! Έγινε ένας χαμός μέχρι να φορτώσουν, μαζευτήκανε καμμιά δεκαριά για να κουβαλήσουν άλλοι δέκα για να πουλήσουν διάφορα και τελικά φύγαμε στις 11.20.

Πήραμε αρκετές φορές taxi-brousse (βανάκι)  και να τι μάθαμε: καταρχάς δεν υπάρχουν στάνταρ δρομολόγια, φεύγει όταν γεμίσει και δεύτερον δεν «πηγαίνει» ένας άνθρωπος-ένα κάθισμα. Κόβουν περισσότερα εισιτήρια από όσα τα καθίσματα, ίσως επειδή είναι μικρόσωμοι και βολεύονται. Εμείς επιμείναμε (με τα γαλλικά που δε ξέρουμε) ότι θέλουμε 2 θέσεις και τελικά όταν βρεθήκαμε 5 άτομα για 4 θέσεις…ο παραδιπλανός μας την έβγαλε στα πόδια ενός άλλου και τις 4 ώρες της διαδρομής!  Ο Ανδρέας διπλάσιος από αυτούς ήταν σα βράχος ακίνητος στη θέση του. Το περίεργο ήταν ότι κανένας δεν παραπονέθηκε, κανένας δε μας αγριοκοίταξε. Αν και είμασταν οι μοναδικοί ξένοι, μας κοίταζαν και χαμογελούσαν!

Στα αεροπλάνα πιστεύεις ότι τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα αλλά δεν…

Είχαμε κλείσει μήνες πριν την εσωτερική πτήση Antananarivo-Nosy Be-Antananarivo στην τιμή των 300€/άτομο! Θα επιστρέφαμε Παρασκευή στην πρωτεύουσα και Κυριακή θα φεύγαμε για Ελλάδα. Την ημέρα λοιπόν της πτήσης μάς ενημερώνουν ότι και καλά ακυρώθηκε για την επόμενη μέρα. Πάμε το πρωί στο αεροδρόμιο του νησιού και στην είσοδο πέφτει ένα στριμωξίδι και ένα σπρώξιμο απερίγραπτο! Λέω στον Ανδρέα αυτό δεν μου αρέσει, μου θυμίζει τους παππούδες στο ΙΚΑ, σπρώξε και εσύ! Αλλά όταν με τα πολλά φτάνουμε στο γκισέ μάς λένε -λυπούμαστε αλλά η πτήση γέμισε και δε χωράτε! -Πως γίνεται αυτό;;; -Ε να, δε μας στέλνουν μεγάλο αεροπλάνο!

Η επόμενη πτήση θα είναι αύριο, Κυριακή πρωί. –Μα Κυριακή πετάμε για Ελλάδα! –Πότε; -το απόγευμα –Ε, μια χαρά θα προλάβετε! –Γκλουπ!

Ηθικό δίδαγμα: άφησε μερικές μέρες διαφορά ανάμεσα στις πτήσεις σου.

|τα παιδιά με τα υπέροχα μάτια|

Σε πολλά ταξίδια μου έχω παίξει με παιδιά και τα έχω φωτογραφίσει. Τα παιδιά της Μαδαγασκάρης όμως είναι το κάτι άλλο! Θα κάνουν τα πάντα για να σου τραβήξουν το ενδιαφέρον, θα κάνουν τα πάντα για μια φωτογραφία σου. Το μόνο που ζητάνε είναι να δουν το προσωπάκι τους στην κάμερα!

Θα κάνουν κωλοτούμπες, θα σε ακολουθήσουν χιλιόμετρα, θα κάτσουν ώρα ακίνητα δίπλα σου να σε κοιτούν με αυτά τα υπέροχα μάτια, θα κάνουν ένα χαμό από γέλια και αγκαλιές….Είναι πραγματικά αξιολάτρευτα!

|μη χάσεις|

Την τριήμερη κατάβαση του ποταμού Tsiribihina με πιρόγα. Θα είναι η καλύτερη εκδρομή της ζωή σου! Μπορεί να γίνει και με μηχανοκίνητη βάρκα αλλά θα χάσεις όλη τη μαγεία.

Διάβασε την ιστορία μου «η Μαδαγασκάρη μέσα από μια πιρόγα» https://travelvibe.eu/h-madagaskari-mesa-apo-mia-piroga/

|κόστος|

Μεσαίας κατηγορίας διπλό δωμάτιο στην πρωτεύουσα 70.000ariary=15€

Ταξί από το αεροδρόμιο 40.000ariary=9€

Λεωφορείο από το αεροδρόμιο 20.000ariary=4.20€/2 άτομα

Φαγητό και ταξί στην πρωτεύουσα 50.000ariary=11€/2 άτομα

Μεσαίας κατηγορίας διπλό δωμάτιο στην επαρχία 40.000ariary=9€

Μπύρα 650ml 5.000ariary=1.10€

Κυρίως πιάτο 16.000ariary=3.50€

Pousse pousse 2.000ariary=0.45€

Nosy Be ενοικίαση μηχανής 35.000ariary=7.60€/μέρα

Φαγητό σε παραθαλάσσιο χωριό (αστακός και ψάρια, 2 ποτά και 1 μπύρα) 15€

Εσωτερική πτήση Antananarivo-Nosy Be 300€/άτομο

10ήμερο ταξίδι με το ταξιδιωτικό πρακτορείο 970€/2 άτομα

Οι τιμές είναι ενδεικτικές και αφορούν στο έτος 2015.

|τι με εντυπωσίασε|

-Λόγω της γαλλικής επιροής μπορείς να φας υψηλή κουζίνα στα πιο απίθανα μέρη. Στην πόλη Bello Sur Tsiribihina μέσα σε χωματόδρομους γεμάτους ζέμπου (ντόπια βουβάλια), φάγαμε την πιο ωραία γκουρμεδιά της ζωής μας!

-τα παιδιά αυτής της χώρας

-το πόσο κοκκινόχωμα μπορείς να έχεις πάνω σου!

-το πάρκο Tsingy

-η βαρκάδα στην πιρόγα, η βόλτα με το κάρο και το ζέμπου, τα τεράστια μπάομπαμ, οι γλυκήτατοι λεμούριοι…

-με το πόση φτώχια υπάρχει στα χωριά αλλά και πόσα χαμόγελα!

…μάλλον με όλα εντυπωσιάστηκα!

 

Το πρόγραμμα μας

Ποτέ δεν ήταν εύκολο να βγάλεις πρόγραμμα, πόσο μάλλον όταν η χώρα είναι τόσο μεγάλη! Είναι αστείο να θες να τη δεις όλη σε 20 μέρες! Σίγουρα θα χρειαστείς εσωτερικές πτήσεις, εμείς κλείσαμε μόνο μια γιατί είναι αρκετά ακριβές. Καταλήξαμε σε ένα πρόγραμμα 20 ημερών συνολικά, 10 μέρες με οργανωμένη εκδρομή, δλδ με συνοδό και 10 μέρες μόνοι μας.

Αν ο χρόνος σου είναι λίγος το ιδανικό για μένα είναι να κλείσεις με κάποιο τοπικό γραφείο ένα κομμάτι του ταξιδιού για να δεις όσα περισσότερα μπορείς. Εμείς κλείσαμε με το Jean Be Tours και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Δες αναλυτικά το πρόγμαμμα που ακολουθήσαμε εδω:

https://www.jeanbetours.com/tsiribihina-river-tour-tsingy-de-bemaraha/

1ή μέρα άφιξη στην πρωτεύουσα Antananarivo διανυκτέρευση στο “Tanajacaranda Guest House hotel” (basic)

2ή μέρα Συνάντηση με τον Jean Be και τον συνοδό μας Vonzy και αναχώρηση για Antsirabe (4ώρες με Taxi Brousse, βανάκι) διανυκτέρευση στο “Green Park Economy hotel” (πολύ όμορφο, μπανγκαλόου μέσα σε τροπικό κήπο)

3ή μέρα Miadrivazo (4 ώρες με Taxi Brousse) διανυκτέρευση στο “La Pirogue Hotel” (basic)

4ή μέρα Masiakapy (1 ώρα με ιδιωτικό αυτοκίνητο) και αναχώρηση με την πιρόγα για την τριήμερη κατάβαση του ποταμούTsiribihina, διανυκτέρευση σε σκηνή

5ή Tsiribihina River όλη μέρα στην πιρόγα, Καταρράκτες Nosinapela Waterfall, διανυκτέρευση σε σκηνή

6ή μέρα πρωί στο ποτάμι με την πιρόγα, αποχαιρετάμε τους κωπηλάτες και συνεχίζουμε για το Bello Sur Tsiribihina  (περίπου μισή μέρα, με κάρο, με τζιπ, με φέρυ και πάλι οδικώς) διανυκτέρευση στο “KARIBO Hotel” (πολύ basic χωρίς νερό πολλές ώρες και ντουζ από βαρέλι με κουβαδάκι)

7ή μέρα Andadoany (3.30ώρες με τζιπ και φέρυ) διανυκτέρευση στο camping. Επίσκεψη στο μικρό Tsingy

8ή μέρα Επίσκεψη στο μεγάλο Tsingy de Bemaraha (1 ώρα οδικώς και 3 ώρες ανάβαση, κατάβαση, σκαρφάλωμα στα βράχια του πάρκου)

Αναχώρηση το μεσημέρι για Bello Sur Tsiribinia (3.30 ώρες οδικώς) διανυκτέρευση ξανά στο “ Kiribu Hotel”

9ή μέρα Kirindi Forest (2 ώρες οδικώς) διανυκτέρευση στο “Kirindi Forest Resort” (όμορφα ξύλινα σπιτάκια μέσα στο δάσος)

10ή μέρα Morondava (4 ώρες οδικώς με στάσεις στο Love Baobab και στη “Λεωφόρο των Baobab” Baobabs Alley διανυκτέρευση στο “ Les Bougainvilliers hotel” (basic δωμάτια πάνω στην άμμο, η ιδιοκτήτρια είχε Έλληνα μπαμπά και μας μίλησε ελληνικά!) Αποχαιρετάμε τον Vonzy!

11ή μέρα Bello Sur Mer (4 ώρες με βαρκάκι) διανυκτέρευση στο “Daufen” (ωραίο μεγάλο ξύλινο μπανγκαλόου πάνω στη λευκή άμμο)

12ή μερα Bello Sur Mer, μας μετακόμισε σε κάτι ενοικιαζόμενα της κακιάς ώρας χωρίς νερό και ρεύμα (ο παλιό Γάλλος!) γιατί είχε γίνει λάθος στην κράτηση

13ή μέρα Morondava (4ώρες με παραδοσιακή ξύλινη βάρκα) διανυκτέρευση στο “Bougainville”ξανά

14ή μέρα επιστροφή στο Antsirabe (10ώρες με τζιπ) διανυκτέρευση στο “Green Park Economy hotel” ξανά.

15ή μέρα επιστροφή στο Antananarivo (4 ώρες με Taxi Brousse, βανάκι) διανυκτέρευση στο “Tanajacaranda Guest House hotel”  ξανά.

16ή μέρα εσωτερική πτήση για Nosy Be

17ή, 18ή 19ή, 20ή Nosy Be

21ή μέρα Antananarivo πτήση επιστροφής.

Είστε έτοιμοι για την κόκκινη χώρα;

Ευχαριστώ για την παρέα! Σου άρεσε το ταξίδι που σε πήγα; 

Για περισσότερες ιστορίες, τιπς και φωτογραφίες, έλα στην παρέα μου στο insta >>  @mazarou.wanders

Μαρία Μαζαρού

>>Δες περισσότερα ταξίδια μου εδώ

 

 

 

© 2020 – 2023, Maria Mazarou. All rights reserved.